Ο θρύλος του Κόμη Δράκουλα, του διασημότερου κινηματογραφικού βαμπίρ όλων των εποχών, έζησε τον Μεσαίωνα, έπινε το πολύτιμο αίμα των θνητών, αφού ήταν το μόνο που τον κρατούσε ζωντανό και επιβίωνε μόνο στο σκοτάδι, προκαλώντας τον τρόμο, ακόμα και όταν κάποιος αναφερόταν απλά στο όνομά του. Τελικά όμως ο Κόμης Δράκουλας υπήρξε ή ήταν ένας πλασματικός χαρακτήρας;.
Vlad the Impaler: The True Story of Dracula (History Documentary)
Κυβέρνησε στα Καρπάθια Όρη κι έζησε από το 1431 ως το 1476. Επονομάστηκε Δράκουλας που σημαίνει «γιος του Δράκου» ή κατά μια άλλη εκδοχή «γιος του διαβόλου». Το όνομα του έγινε θρύλος και σε συνδυασμό με το περίφημο κάστρο του Μπράν τροφοδότησε την πένα του Ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ, ο οποίος δημιούργησε τον αιμοδιψή χαρακτήρα του «Δράκουλα» το 1897 με το διάσημο μυθιστόρημά του έστω και αν δεν είχε επισκεφθεί ποτέ την Ανατολική Ευρώπη. Από τότε εκατομμύρια άνθρωποι αναζητούν τα ίχνη του αιμοσταγούς κόμη στην Τρανσυλβανία και αγοράζουν σχετικά σουβενίρ.
Το παλούκωμα εξελίχθηκε σε αγαπημένη πρακτική για τον Βλαντ. Δεν είναι γνωστό εάν οι ιστορίες ότι βούταγε το ψωμί του στο αίμα των θυμάτων του, είναι αλήθεια , αλλά οι ιστορίες σχετικά με τον απερίγραπτο σαδισμό του είναι γνωστές σε όλη την Ευρώπη .Συνολικά ο Βλαντ εκτιμάται ότι σκότωσε περίπου 80.000 με διάφορα αποτρόπαια μέσα. Το 1476 οδεύοντας προς μια ακόμη μάχη με τους Οθωμανούς, ο Βλαντ και οι στρατιώτες του έπεσαν σε ενέδρα και ο πρίγκιπας σκοτώθηκε και αποκεφαλίστηκε ενώ το κεφάλι του παραδόθηκε στον Μωάμεθ Β στην Κωνσταντινούπολη.
Η αληθινή ιστορία του Βλαντ Γ’ «Τέπες» (Vlad III Ţepeş), Ηγεμόνα της Βλαχίας (15ος αιώνας)
Αν και ζούσαν με τιμές, που άρμοζαν σε ευγενείς, τα δύο αγόρια ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση.
Ο Ράντου προσαρμόστηκε πολύ εύκολα στον οθωμανικό τρόπο ζωής, αλλά δεν ίσχυε το ίδιο και για τον Βλαντ. Δεν ξέχασε ποτέ ότι ήταν φυλακισμένος από εχθρούς και αντιδρούσε στις εντολές των ανώτερων με κάθε ευκαιρία. Τιμωρούνταν συχνά και με εξαιρετική αγριότητα, καθώς οι Οθωμανοί δε δίσταζαν καθόλου να χρησιμοποιήσουν το μαστίγιο, ακόμη και στον γιο του ξένου ηγεμόνα.
Ενηλικίωση και αγώνες για την εξουσία
Ο Βλαντ Β’ και ο πρωτότοκος γιος του, σκοτώθηκαν σε μια μάχη εναντίον της επανάστασης των Ούγγρων ευγενών το 1447.
Όταν ο Βλαντ αφέθηκε ελεύθερος απ’ τους Οθωμανούς εκείνη την περίοδο και γύρισε πίσω στη Βλαχία, είχε να αντιμετωπίσει πολλά ανοιχτά μέτωπα.
Αν ήθελε να πάρει τη θέση του πατέρα του, ως ηγεμόνας της Βλαχίας, έπρεπε να δώσει πολλούς αγώνες. Χρειάστηκε μία δεκαετία, για να κατατροπώσει τους εχθρούς του, αλλά το 1456 κατάφερε να κερδίσει τον θρόνο του πατέρα του και να ονομαστεί Βλαντ Γ’, ηγεμόνας της Βλαχίας.
Βλαντ ο Παλουκωτής
Το 1460, ο Βλαντ σταμάτησε κάθε επικοινωνία με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Έδωσε μία πολύ ξεκάθαρη απάντηση στους Οθωμανούς απεσταλμένους, που είχαν έρθει για να ζητήσουν φόρο υποτελείας: κάρφωσε τα τουρμπάνια στα κεφάλια τους. Αμέσως μετά, διέσχισε με τις δυνάμεις του τον Δούναβη, περνώντας σε περιοχές που κατείχε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν τότε ο Μωάμεθ Β’, ο Πορθητής της Κωνσταντινούπολης.
Για να αντιμετωπίσει τον Βλαντ, έστειλε τον Μπέη της Νικόπολης, Χαμζά Πασά, μαζί με 1000 ιππείς. Ο Βλαντ τους έστησε ενέδρα και τους κατατρόπωσε.
Μετά τη μάχη, ο Βλαντ παλούκωσε και τους 1001 Οθωμανούς. Ήταν μόνο η αρχή.
Τον χειμώνα του 1462 έσπειρε τον θάνατο σε όλη την περιοχή, μεταξύ της Σερβίας και της Μαύρης Θάλασσας.
Σε γράμμα του, στον Βασιλιά της Ουγγαρίας, ο Βλαντ έγραφε:
«Σκοτώσαμε 23.884 Τούρκους, πέρα από αυτούς που κάψαμε μες στα σπίτια τους, ή τους Τούρκους που σκότωσαν οι στρατιώτες… Τώρα ξέρετε, Μεγαλειότατε, ότι δεν υπάρχει πια ειρήνη μεταξύ εμένα και του Σουλτάνου»….Ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β’ πέρασε γρήγορα στην αντεπίθεση.
Με στρατό που έφτανε τις 100.000, πέρασε τον Δούναβη και μπήκε στη Βλαχία.
Οι δυνάμεις του Βλαντ δε μπορούσαν να συγκριθούν αριθμητικά με αυτές του Σουλτάνου, γι’ αυτό και ο Βλαντ άρχισε έναν αντάρτικο πόλεμο, που προκάλεσε τεράστιες απώλειες στους αντιπάλους.
Σε μία βραδινή επιδρομή, οι άντρες του Βλαντ λέγεται ότι σκότωσαν 15.000 Τούρκους.
Η εικόνα έτρεψε τον επιτιθέμενο στρατό σε φυγή. Ο Μωάμεθ Β’ αποχώρησε από τη Βλαχία και όλα έδειχναν ότι ο Βλαντ είχε καταφέρει να νικήσει τον παντοδύναμο οθωμανικό στρατό.
Η πτώση του «Δράκουλα»
Αυτός που οδήγησε τον Βλαντ στην καταστροφή, ήταν ο ίδιος του ο αδερφός, ο Ράντου, που είχε γίνει Γενίτσαρος των Οθωμανών.
Όταν έφυγε ο Σουλτάνος, άφησε τον Ράντου να διοικήσει τον στρατό και τα δύο αδέρφια πολέμησαν μεταξύ τους.
Ο Βλαντ σημείωσε κι άλλες νίκες, αλλά προδόθηκε απ’ τον ίδιο του τον στρατό. Τα στρατεύματα της Βλαχίας είχαν κουραστεί και προσχώρησαν στο αντίπαλο στρατόπεδο, υπό τη διοίκηση του Ραντού.
Ο Βλαντ τότε στράφηκε για βοήθεια στον σύμμαχό του, τον Βασιλιά της Ουγγαρίας, Κορβίνους. Αντί να τον βοηθήσει όμως, τον πρόδωσε και αυτός. Τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στα μπουντρούμια ενός απομονωμένου φυλακίου. Η κράτησή του διήρκησε πάνω από δέκα χρόνια.
Όταν αφέθηκε ελεύθερος, κατάφερε να αρπάξει για ακόμη μία φορά τον θρόνο της Βλαχίας, τον Νοέμβριο του 1476. Δύο μήνες αργότερα, δολοφονήθηκε και το κεφάλι του στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως τρόπαιο.
Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι βρήκαν το καταφύγιο του Κόμη Δράκουλα
Χτισμένο κοντά στη Μαύρη Θάλασσα στη Βόρεια Τουρκία αρχαιολόγοι βρήκαν υπόγεια τούνελ, περάσματα, ένα στρατιωτικό καταφύγιο και κελιά.
Σε ένα από αυτά εικάζουν πως κρατήθηκε φυλακισμένος στις αρχές του 15ου αιώνα από τους Οθωμανούς ο Vlad III που ενέπνευσε τον Bram Stoker να δημιουργήσει τον χαρακτήρα του Κόμη Δράκουλα.
Τις πρώτες του γνώσεις τις πήρε από τη μητέρα του και την οικογένειά της, όμως οι πραγματικές του σπουδές ξεκίνησαν το 1436, οπότε και διδάχτηκε την τέχνη του πολέμου και της ειρήνης, που ήταν απαραίτητη για έναν Χριστιανό Ιππότη.
Το 1438 ο πατέρας του συνόδευσε τον Σουλτάνο Μουράτ Β΄ στην εκστρατεία του στην Τρανσυλβανία, όπου προσπάθησε να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από τις λεηλασίες των επιδρομέων, κάτι που προκάλεσε την καχυποψία του Σουλτάνου.
Ο τελευταίος τον φυλάκισε για το λόγο αυτό στην Καλλίπολη. Απελευθερώθηκε με αντάλλαγμα την ομηρία των γιων του Βλαντ και Ράντου το 1444, οι οποίοι φυλακίστηκαν για τέσσερα χρόνια στην πόλη Εγκριγκόζ της Ανατολίας.
Ο νεαρός Βλαντ, δώδεκα ετών τότε, παρέμεινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το 1448. Κατά τη διάρκεια της ομηρίας του έμαθε την τουρκική γλώσσα και απέκτησε εξαιρετική στρατιωτική εκπαίδευση.
Κατα πάσα πιθανότητα το γεγονός αυτό επηρέασε τη ψυχική υγεία του Βλαντ. Αναφέρεται ως μια εξαιρετικά ανισόρροπη, με διάφορες περίεργες ιδέες και συνήθειες, προσωπικότητα.
Επίσης η φυλάκισή του τον ώθησε να μισήσει τους Οθωμανούς.
Σε ηλικία 17 ετών έμαθε για τη δολοφονία του πατέρα και του μεγαλύτερου αδερφού του.
Τούρκοι τον απελευθέρωσαν και του επέστρεψαν τον θρόνο της Βλαχίας, τον οποίο είχαν καταλάβει ο Βλάντισλαβ Β΄ και οι Βογιάροι.
Η βασιλεία του Βλαντ Β΄ δε διήρκησε πολύ. Οι Βογιάροι σε συμμαχία με τον Ούγγρο Ιωάννη Ουνιάδη εισέβαλαν στη Βλαχία και εξεδίωξαν τον Βλαντ, παρά την προσπάθεια των Τούρκων να τον υποστηρίξουν.
Ο Βλαντ αναγκάστηκε να ζητήσει άσυλο από τους συμμάχους στη Μολδαβία, αλλά μετά από τέσσερα χρόνια, το 1451, ο ηγεμόνας της Μολδαβίας και θείος του Βλαντ δολοφονείται.
Ο Βλαντ φεύγει και πάλι, αυτή τη φορά μαζί με τον ξάδελφό του Stefan cel Mare. Ο πρώην εχθρός του Hunyadi, εντυπωσιασμένος για τις γνώσεις του Βλαντ σχετικά με το τρόπο που λειτουργεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τον προσλαμβάνει ως σύμβουλό του στην Ουγγαρία.
Το 1456, ανεβαίνει στο θρόνο της Βλαχίας με τη βοήθεια της Ουγγαρίας και Βλάχων βογιάρων και σκοτώνει σε μονομαχία το προηγούμενο βασιλιά Βλάντισλαβ Β΄.
Το κάστρο του Δράκουλα είχε αρχικά χτιστεί από ιππότες ως οχυρό αλλά πέρασε στην κατοχή του πρίγκιπα. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Βλαντ αιχμαλώτισε τους κατοίκους μιας γειτονικής εχθρικής πόλης και τους ανάγκασε να αναμορφώσουν το κάστρο για λογαριασμό του. Το κάστρο Μπραν χτίστηκε το 1212 και βρίσκεται στην πόλη Μπρασόφ της Ρουμανίας. Ήταν το προσωρινό ορμητήριο του για επιδρομές στην Τρανσυλβανία ενώ διατηρούσε άλλα δύο ως οικίες του. σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για δεκάδες τουρίστες καθημερινά και σύμφωνα με το περιοδικό Forbes αποτελεί το δεύτερο πιο ακριβό ακίνητο προς πώληση στον κόσμο με την τιμή του να αγγίζει τα 150 εκ. δολάρια. Το κομμουνιστικό καθεστώς το κατέσχεσε από τη βασιλική οικογένεια το 1947 και το μετέτρεψε σε μουσείο το 1957. Το ρουμανικό κράτος έδωσε πίσω το κάστρο στην οικογένεια των Αψβούργων το 2006, αφού συμφωνήθηκε να συνεχίσει να λειτουργεί ως μουσείο για την επόμενη τριετία.
Σημερινός ιδιοκτήτης του κάστρου, Ντομινίκ των Αψβούργων, εγγονός της βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας, αποφάσισε την πώληση του ακινήτου αλλά η ρουμανική Βουλή δεν το επέτρεψε και έκρινε παράνομη αυτή την κίνηση.
Η αληθινή ιστορία του Βλαντ Γ’ «Τέπες» (Vlad III Ţepeş), Ηγεμόνα της Βλαχίας (15ος αιώνας)
«Dracula Untold»: Η πραγματική ιστορία του Βλαντ του Παλουκωτή - cinema
Όλοι γνωρίζουν τον Δράκουλα, τον λογοτεχνικό βρυκόλακα, που έπινε το αίμα των ζωντανών. Υπάρχει όμως, ένας άντρας πίσω απ’ τον μύθο του συγγραφέα Μπραμ Στόουκερ .
Ήταν ο Βλαντ «Τέπες», ο Παλουκωτής.
Πέρασε την παιδική του ηλικία ως όμηρος των Οθωμανών και έμεινε στην ιστορία για τις θηριωδίες που διέπραξε εναντίον τους. Πέθανε, προδομένος απ’ τον Γενίτσαρο αδερφό του.
Το όνομά του στα πρώιμα ρουμανικά σημαίνει ο γιος του διαβόλου («Ντρακουλέα»).
Γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία. Ο πατέρας του, ο Βλαντ Β’, ήταν ηγεμόνας της Βλαχίας.
Πατέρας και γιος ανήκαν στο τάγμα των Ντρακούλ, τάγμα αφιερωμένο στην καταπολέμηση της ισλαμικής απειλής, που αντιπροσώπευε εκείνη την περίοδο η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Όμηρος των Οθωμανών
Παρά την αντι-ισλαμική στάση του, ο Βλαντ Β’ συμμάχησε με τους Οθωμανούς, για να γίνει ηγεμόνας της Βλαχίας. Τα κατάφερε, μετά μια σειρά από διαμάχες.Οι Οθωμανοί, όμως, ζήτησαν να τους δώσει τους δυο γιους του ως ομήρους, για να αποτρέψουν τυχόν «ατασθαλίες» του φιλόδοξου ηγεμόνα. Έτσι κι έγινε. Ο Βλαντ μαζί με τον μικρότερο αδερφό του, Ράντου, «φυλακίστηκαν» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ήταν ο Βλαντ «Τέπες», ο Παλουκωτής.
Πέρασε την παιδική του ηλικία ως όμηρος των Οθωμανών και έμεινε στην ιστορία για τις θηριωδίες που διέπραξε εναντίον τους. Πέθανε, προδομένος απ’ τον Γενίτσαρο αδερφό του.
Το όνομά του στα πρώιμα ρουμανικά σημαίνει ο γιος του διαβόλου («Ντρακουλέα»).
Γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία. Ο πατέρας του, ο Βλαντ Β’, ήταν ηγεμόνας της Βλαχίας.
Πατέρας και γιος ανήκαν στο τάγμα των Ντρακούλ, τάγμα αφιερωμένο στην καταπολέμηση της ισλαμικής απειλής, που αντιπροσώπευε εκείνη την περίοδο η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Όμηρος των Οθωμανών
Το κάστρο «Μπραν» στην Τρανσυλβανία, γνωστό ως το «Κάστρο του Δράκουλα»
Αν και ζούσαν με τιμές, που άρμοζαν σε ευγενείς, τα δύο αγόρια ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση.
Ο Ράντου προσαρμόστηκε πολύ εύκολα στον οθωμανικό τρόπο ζωής, αλλά δεν ίσχυε το ίδιο και για τον Βλαντ. Δεν ξέχασε ποτέ ότι ήταν φυλακισμένος από εχθρούς και αντιδρούσε στις εντολές των ανώτερων με κάθε ευκαιρία. Τιμωρούνταν συχνά και με εξαιρετική αγριότητα, καθώς οι Οθωμανοί δε δίσταζαν καθόλου να χρησιμοποιήσουν το μαστίγιο, ακόμη και στον γιο του ξένου ηγεμόνα.
Ενηλικίωση και αγώνες για την εξουσία
Ο Βλαντ Β’ και ο πρωτότοκος γιος του, σκοτώθηκαν σε μια μάχη εναντίον της επανάστασης των Ούγγρων ευγενών το 1447.
Όταν ο Βλαντ αφέθηκε ελεύθερος απ’ τους Οθωμανούς εκείνη την περίοδο και γύρισε πίσω στη Βλαχία, είχε να αντιμετωπίσει πολλά ανοιχτά μέτωπα.
Αν ήθελε να πάρει τη θέση του πατέρα του, ως ηγεμόνας της Βλαχίας, έπρεπε να δώσει πολλούς αγώνες. Χρειάστηκε μία δεκαετία, για να κατατροπώσει τους εχθρούς του, αλλά το 1456 κατάφερε να κερδίσει τον θρόνο του πατέρα του και να ονομαστεί Βλαντ Γ’, ηγεμόνας της Βλαχίας.
Βλαντ ο Παλουκωτής
Το 1460, ο Βλαντ σταμάτησε κάθε επικοινωνία με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Έδωσε μία πολύ ξεκάθαρη απάντηση στους Οθωμανούς απεσταλμένους, που είχαν έρθει για να ζητήσουν φόρο υποτελείας: κάρφωσε τα τουρμπάνια στα κεφάλια τους. Αμέσως μετά, διέσχισε με τις δυνάμεις του τον Δούναβη, περνώντας σε περιοχές που κατείχε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν τότε ο Μωάμεθ Β’, ο Πορθητής της Κωνσταντινούπολης.
Για να αντιμετωπίσει τον Βλαντ, έστειλε τον Μπέη της Νικόπολης, Χαμζά Πασά, μαζί με 1000 ιππείς. Ο Βλαντ τους έστησε ενέδρα και τους κατατρόπωσε.
Μετά τη μάχη, ο Βλαντ παλούκωσε και τους 1001 Οθωμανούς. Ήταν μόνο η αρχή.
Τον χειμώνα του 1462 έσπειρε τον θάνατο σε όλη την περιοχή, μεταξύ της Σερβίας και της Μαύρης Θάλασσας.
Σε γράμμα του, στον Βασιλιά της Ουγγαρίας, ο Βλαντ έγραφε:
«Σκοτώσαμε 23.884 Τούρκους, πέρα από αυτούς που κάψαμε μες στα σπίτια τους, ή τους Τούρκους που σκότωσαν οι στρατιώτες… Τώρα ξέρετε, Μεγαλειότατε, ότι δεν υπάρχει πια ειρήνη μεταξύ εμένα και του Σουλτάνου»….Ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β’ πέρασε γρήγορα στην αντεπίθεση.
Με στρατό που έφτανε τις 100.000, πέρασε τον Δούναβη και μπήκε στη Βλαχία.
Οι δυνάμεις του Βλαντ δε μπορούσαν να συγκριθούν αριθμητικά με αυτές του Σουλτάνου, γι’ αυτό και ο Βλαντ άρχισε έναν αντάρτικο πόλεμο, που προκάλεσε τεράστιες απώλειες στους αντιπάλους.
Σε μία βραδινή επιδρομή, οι άντρες του Βλαντ λέγεται ότι σκότωσαν 15.000 Τούρκους.
Με ρυθμό βασανιστικά αργό και φοβερές απώλειες, οι Οθωμανοί κατάφεραν να φτάσουν στο Ταργκοβίστε, την πρωτεύουσα της Βλαχίας. Εκεί, όμως, τους περίμενε ένα σοκαριστικό θέαμα.
Ένα λιβάδι είχε «στολιστεί» απ’ άκρη σ’ άκρη με τα παλουκωμένα κορμιά Οθωμανών στρατιωτών. Η εικόνα έτρεψε τον επιτιθέμενο στρατό σε φυγή. Ο Μωάμεθ Β’ αποχώρησε από τη Βλαχία και όλα έδειχναν ότι ο Βλαντ είχε καταφέρει να νικήσει τον παντοδύναμο οθωμανικό στρατό.
Η πτώση του «Δράκουλα»
Αυτός που οδήγησε τον Βλαντ στην καταστροφή, ήταν ο ίδιος του ο αδερφός, ο Ράντου, που είχε γίνει Γενίτσαρος των Οθωμανών.
Όταν έφυγε ο Σουλτάνος, άφησε τον Ράντου να διοικήσει τον στρατό και τα δύο αδέρφια πολέμησαν μεταξύ τους.
Ο Βλαντ σημείωσε κι άλλες νίκες, αλλά προδόθηκε απ’ τον ίδιο του τον στρατό. Τα στρατεύματα της Βλαχίας είχαν κουραστεί και προσχώρησαν στο αντίπαλο στρατόπεδο, υπό τη διοίκηση του Ραντού.
Ο Βλαντ τότε στράφηκε για βοήθεια στον σύμμαχό του, τον Βασιλιά της Ουγγαρίας, Κορβίνους. Αντί να τον βοηθήσει όμως, τον πρόδωσε και αυτός. Τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στα μπουντρούμια ενός απομονωμένου φυλακίου. Η κράτησή του διήρκησε πάνω από δέκα χρόνια.
Όταν αφέθηκε ελεύθερος, κατάφερε να αρπάξει για ακόμη μία φορά τον θρόνο της Βλαχίας, τον Νοέμβριο του 1476. Δύο μήνες αργότερα, δολοφονήθηκε και το κεφάλι του στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως τρόπαιο.
Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι βρήκαν το καταφύγιο του Κόμη Δράκουλα
Χτισμένο κοντά στη Μαύρη Θάλασσα στη Βόρεια Τουρκία αρχαιολόγοι βρήκαν υπόγεια τούνελ, περάσματα, ένα στρατιωτικό καταφύγιο και κελιά.
Σε ένα από αυτά εικάζουν πως κρατήθηκε φυλακισμένος στις αρχές του 15ου αιώνα από τους Οθωμανούς ο Vlad III που ενέπνευσε τον Bram Stoker να δημιουργήσει τον χαρακτήρα του Κόμη Δράκουλα.
Η ανακάλυψη έγινε κατά τις εργασίες υποστύλωσης του κάστρου Tokat , που διαρκεί εδώ και πέντε χρόνια. Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Ibrahim Cetin εκεί βρέθηκαν δύο μπουντρούμια-κελιά, όπου εκτιμάται πως κρατήθηκε αιχμάλωτος από τους Οθωμανούς Τούρκους ο Πρίγκιπας της Βλαχίας Vlad III, ξακουστός στην εποχή του ως Βλαντ ο Παλουκωτής.
Ο Βλάντ Γ΄ Τσέπες (Vlad III Ţepeş) ή αλλιώς Βλάντ Δράκουλας (Vlad Dracula) (Νοέμβριος ή Δεκέμβριος 1431 – Δεκέμβριος 1476), πιο γνωστός με τους τίτλους Βλαντ ο Ανασκολοπιστής και Κόμης Δράκουλας, ήταν Πρίγκιπας της Βλαχίας το 1448, 1456–1462 και 1476.
.
Γεννήθηκε το 1431 στην πόλη Σιγκισοάρα (Sighişoara) της Τρανσυλβανίας (η γενέτειρά του είναι γνωστή και με το όνομαΣάσμπουργκ (Schassburg) από την εποχή της Αυστροουγγρικής κυριαρχίας). Καταγόταν από τον ευγενή οίκο τουΜπασαράμπ (Basarab), θεμελιωτή του Βλαχικού κράτους, και ήταν γιος του προηγούμενου βοεβόδα Βλάντ Β΄ Ντράκουλ(Vlad II Dracul) και της πριγκίπισσας Kνεάζνα (Cneajna).
Κληρονόμησε τον τίτλο του Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον βασιλέα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Σιγισμούνδο (Sigismund).
Το όνομα του Βλαντ έγινε θρύλος και τροφοδότησε την πένα του Μπραμ Στόκερ (Bram Stoker), ο οποίος δημιούργησε τον αιμοδιψή χαρακτήρα «Δράκουλα».
Βιογραφία
Ο Βλάντ Τσέπες γεννήθηκε τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο του 1431 στην πόλη Σιγκισοάρα της Τρανσυλβανίας.
Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Μίρτσεα Β΄ (Mircea II) (1427–1447) και έναν μικρότερο, τον Ράντου τον Ωραίο (Radu cel Frumos) (1437/1439 – 1475).
Ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ Β΄ Ντράκουλ, νόθος γιος του Μίρτσεα Α΄ (Mircea cel Mare), και η μητέρα του η πριγκίπισσα Σνεάζνα, κόρη του Αλέξανδρου του Kαλού (Alexandru cel Bun) της Μολδαβίας.
«Το κάστρο είναι εντελώς περικυκλωμένο από μυστικά τούνελ. Είναι πολύ μυστηριώδες» είπε στην Hurriyet ο αρχαιολόγος Ιμπραήμ Cetin και πρόσθεσε «Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε σε ποιο δωμάτιο ακριβώς κρατήθηκε ο Κόμης Δράκουλας, αλλά ήταν κάπου εδώ»..
Πορτραίτο του Βλαντ του Ανασκολοπιστή από κάστρο τουΊνσμπρουκ της Αυστρίας
Ο Βλάντ Γ΄ Τσέπες (Vlad III Ţepeş) ή αλλιώς Βλάντ Δράκουλας (Vlad Dracula) (Νοέμβριος ή Δεκέμβριος 1431 – Δεκέμβριος 1476), πιο γνωστός με τους τίτλους Βλαντ ο Ανασκολοπιστής και Κόμης Δράκουλας, ήταν Πρίγκιπας της Βλαχίας το 1448, 1456–1462 και 1476.
.
Γεννήθηκε το 1431 στην πόλη Σιγκισοάρα (Sighişoara) της Τρανσυλβανίας (η γενέτειρά του είναι γνωστή και με το όνομαΣάσμπουργκ (Schassburg) από την εποχή της Αυστροουγγρικής κυριαρχίας). Καταγόταν από τον ευγενή οίκο τουΜπασαράμπ (Basarab), θεμελιωτή του Βλαχικού κράτους, και ήταν γιος του προηγούμενου βοεβόδα Βλάντ Β΄ Ντράκουλ(Vlad II Dracul) και της πριγκίπισσας Kνεάζνα (Cneajna).
Κληρονόμησε τον τίτλο του Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον βασιλέα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Σιγισμούνδο (Sigismund).
Το όνομα του Βλαντ έγινε θρύλος και τροφοδότησε την πένα του Μπραμ Στόκερ (Bram Stoker), ο οποίος δημιούργησε τον αιμοδιψή χαρακτήρα «Δράκουλα».
Βιογραφία
Ο Βλάντ Τσέπες γεννήθηκε τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο του 1431 στην πόλη Σιγκισοάρα της Τρανσυλβανίας.
Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Μίρτσεα Β΄ (Mircea II) (1427–1447) και έναν μικρότερο, τον Ράντου τον Ωραίο (Radu cel Frumos) (1437/1439 – 1475).
Ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ Β΄ Ντράκουλ, νόθος γιος του Μίρτσεα Α΄ (Mircea cel Mare), και η μητέρα του η πριγκίπισσα Σνεάζνα, κόρη του Αλέξανδρου του Kαλού (Alexandru cel Bun) της Μολδαβίας.
Τις πρώτες του γνώσεις τις πήρε από τη μητέρα του και την οικογένειά της, όμως οι πραγματικές του σπουδές ξεκίνησαν το 1436, οπότε και διδάχτηκε την τέχνη του πολέμου και της ειρήνης, που ήταν απαραίτητη για έναν Χριστιανό Ιππότη.
Το 1438 ο πατέρας του συνόδευσε τον Σουλτάνο Μουράτ Β΄ στην εκστρατεία του στην Τρανσυλβανία, όπου προσπάθησε να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από τις λεηλασίες των επιδρομέων, κάτι που προκάλεσε την καχυποψία του Σουλτάνου.
Ο τελευταίος τον φυλάκισε για το λόγο αυτό στην Καλλίπολη. Απελευθερώθηκε με αντάλλαγμα την ομηρία των γιων του Βλαντ και Ράντου το 1444, οι οποίοι φυλακίστηκαν για τέσσερα χρόνια στην πόλη Εγκριγκόζ της Ανατολίας.
Ο νεαρός Βλαντ, δώδεκα ετών τότε, παρέμεινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το 1448. Κατά τη διάρκεια της ομηρίας του έμαθε την τουρκική γλώσσα και απέκτησε εξαιρετική στρατιωτική εκπαίδευση.
Κατα πάσα πιθανότητα το γεγονός αυτό επηρέασε τη ψυχική υγεία του Βλαντ. Αναφέρεται ως μια εξαιρετικά ανισόρροπη, με διάφορες περίεργες ιδέες και συνήθειες, προσωπικότητα.
Επίσης η φυλάκισή του τον ώθησε να μισήσει τους Οθωμανούς.
Σε ηλικία 17 ετών έμαθε για τη δολοφονία του πατέρα και του μεγαλύτερου αδερφού του.
Τούρκοι τον απελευθέρωσαν και του επέστρεψαν τον θρόνο της Βλαχίας, τον οποίο είχαν καταλάβει ο Βλάντισλαβ Β΄ και οι Βογιάροι.
Η βασιλεία του Βλαντ Β΄ δε διήρκησε πολύ. Οι Βογιάροι σε συμμαχία με τον Ούγγρο Ιωάννη Ουνιάδη εισέβαλαν στη Βλαχία και εξεδίωξαν τον Βλαντ, παρά την προσπάθεια των Τούρκων να τον υποστηρίξουν.
Ο Βλαντ αναγκάστηκε να ζητήσει άσυλο από τους συμμάχους στη Μολδαβία, αλλά μετά από τέσσερα χρόνια, το 1451, ο ηγεμόνας της Μολδαβίας και θείος του Βλαντ δολοφονείται.
Ο Βλαντ φεύγει και πάλι, αυτή τη φορά μαζί με τον ξάδελφό του Stefan cel Mare. Ο πρώην εχθρός του Hunyadi, εντυπωσιασμένος για τις γνώσεις του Βλαντ σχετικά με το τρόπο που λειτουργεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τον προσλαμβάνει ως σύμβουλό του στην Ουγγαρία.
Το 1456, ανεβαίνει στο θρόνο της Βλαχίας με τη βοήθεια της Ουγγαρίας και Βλάχων βογιάρων και σκοτώνει σε μονομαχία το προηγούμενο βασιλιά Βλάντισλαβ Β΄.
Κατά την έναρξη της βασιλείας του ο λαός του αριθμουσε περίπου 500 χιλιάδες άτομα, ενώ το κράτος της Βλαχίας βρισκόταν σε κατάσταση μαρασμού ύστερα από χρόνια πολέμου.
Ο Βλαντ προώθησε το εμπόριο και ενδυνάμωσε το στρατό.
Αγωνίστηκε με τους βογιάρους για τη συγκέντρωση της κρατικής εξουσίας.
Όπλισε του ελεύθερους αγρότες και κάτοικους για την καταπολέμηση της εσωτερικής και εξωτερικής απειλής (την απειλή της κατάκτησης των εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία).
Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ότι η Βλαχία ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1461, ο Βλαντ αρνήθηκε να πληρώσει φόρο υποτελείας στον Οθωμανό σουλτάνο. Στη συνέχεια διέσχισε τον Δούναβη και λεηλάτησε τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορία στη σημερινή Βουλγαρία.
Ο Μωάμεθ Β΄ συγκέντρωσε ένα στρατό 60.000 στρατιωτών και 30.000 ατάκτων. Ο Βλαντ οργάνωσε ενέδρες και σε μία από αυτές, τη «Νύχτα της επίθεσης» (17 Ιουνίου 1462) σκότωσε 15.000 Τούρκους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Ο Μωάμεθ Β΄ έπεισε τον αδελφό τού Βλαντ, Ράντου, να οδηγήσει τους γενίτσαρους στην κατάκτηση της Βλαχίας, όπως και έκαναν. Ο Βλαντ φυλακίστηκε στην Ουγγαρία για ψευδείς κατηγορίες για συνεργασία με τους Τούρκους και πέρασε δώδεκα χρόνια στη φυλακή. Κυβέρνησε και πάλι το 1476, αλλά την ίδια χρονιά σκοτώθηκε από τους Βογιάρους.
Έμβλημά του υπήρξε ο δράκος κρεμασμένος από έναν σταυρό. Ο Βλαντ Γ΄ επονομάστηκε Δράκουλας (Draculea), που σημαίνει γιος του Δράκου και κατά άλλη εκδοχή γιος του διαβόλου.
Ο Βλαντ προώθησε το εμπόριο και ενδυνάμωσε το στρατό.
Αγωνίστηκε με τους βογιάρους για τη συγκέντρωση της κρατικής εξουσίας.
Όπλισε του ελεύθερους αγρότες και κάτοικους για την καταπολέμηση της εσωτερικής και εξωτερικής απειλής (την απειλή της κατάκτησης των εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία).
Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ότι η Βλαχία ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1461, ο Βλαντ αρνήθηκε να πληρώσει φόρο υποτελείας στον Οθωμανό σουλτάνο. Στη συνέχεια διέσχισε τον Δούναβη και λεηλάτησε τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορία στη σημερινή Βουλγαρία.
Ο Μωάμεθ Β΄ συγκέντρωσε ένα στρατό 60.000 στρατιωτών και 30.000 ατάκτων. Ο Βλαντ οργάνωσε ενέδρες και σε μία από αυτές, τη «Νύχτα της επίθεσης» (17 Ιουνίου 1462) σκότωσε 15.000 Τούρκους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Ο Μωάμεθ Β΄ έπεισε τον αδελφό τού Βλαντ, Ράντου, να οδηγήσει τους γενίτσαρους στην κατάκτηση της Βλαχίας, όπως και έκαναν. Ο Βλαντ φυλακίστηκε στην Ουγγαρία για ψευδείς κατηγορίες για συνεργασία με τους Τούρκους και πέρασε δώδεκα χρόνια στη φυλακή. Κυβέρνησε και πάλι το 1476, αλλά την ίδια χρονιά σκοτώθηκε από τους Βογιάρους.
Έμβλημά του υπήρξε ο δράκος κρεμασμένος από έναν σταυρό. Ο Βλαντ Γ΄ επονομάστηκε Δράκουλας (Draculea), που σημαίνει γιος του Δράκου και κατά άλλη εκδοχή γιος του διαβόλου.
Χορηγός: mixanikos365 διακριτικά στο τέλος του άρθρου χωρίς συνεχείς διαφημήσεις και αναδυόμενα παράθυρα
