Η αποσιωπημένη Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Η αποσιωπημένη Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - Ἡ Κρυφή ἱστορία τοῦ 20ου αἰῶνος
Συνέντευξη στον εκδότη του γερμανικού ΝΕΧUS, Τhomas Kirschner
Το κείμενο του παρόντος ενθέτου μπορεί να θεωρηθεί ως μία από τις συγκλονιστικότερες αποκαλύψεις σχετικά με τη σύγχρονη Ιστορία ολόκληρου του πλανήτη. Κι αυτό διότι ανατρέπει όλα όσα γράφουν τα βιβλία Ιστορίας διεθνώς σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα και, κυρίως, την πραγματική έκβαση του μεγαλύτερου Πολέμου που έζησε η Ανθρωπότητα. Μετά την ανάγνωση, και δεδομένης της γερμανικής επιμέλειας του κειμένου, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του... Ένας πρώην στρατιωτικός, βιβλιοθηκάριος του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και πεζοναύτης, αποκαλύπτει στον εκδότη του γερμανικού ΝΕΧUS την άγνωστη ιστορία του Ιμπεριαλισμού και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και το πώς η ναζιστική Γερμανία ήταν η πρώτη δύναμη που δημιούργησε και ανάπτυξε την ατομική βόμβα.
ΤΗomas Kirschner (Τ.Κ.): Πώς ξεκίνησες σε τόσο νεαρή ηλικία την καριέρα καταστροφής απόρρητων στρατιωτικών εγγράφων;

Πλήθος κόσμου κατέκλεισε το Whitehall στο κεντρικό Λονδίνο στη VE-Day (Victory in Europe Day), 8 Μαϊου, 1945, για να ακούσει από επίσημα χείλη την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι πανηγύρισαν στους δρόμους του Λονδίνου.

Douglas Dietrich (D.D): Όταν ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο, στα πλαίσια του επαγγελματικού προσανατολισμού μάθαινα την εμπορική εικονογράφηση. Εκείνη την περίοδο, όσο βρισκόμουν στο Ινστιτούτο Επαγγελματικού Προσανατολισμού, υπήρχε μια γραμματέας που δούλευε για το Υπουργείο Άμυνας και το Ελεύθερο Ραδιόφωνο της Ευρώπης στις ΗΠΑ, στέλνοντας εκπομπές πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα στην Αλβανία. Λόγω της θέσης της, γνώριζε ότι η Βιβλιοθήκη του Υπουργείου Άμυνας ζητούσε έναν βοηθό βιβλιοθηκάριο στην στρατιωτική βάση Πρεζίντιο στο Σαν Φρανσίσκο. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό, γιατί είχα ήδη πρόσβαση στην στρατιωτική βάση Πρεζίντιο ως προστατευόμενο μέλος, αφού ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός. Είχα και ταυτότητα προστατευόμενου μέλους - πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσα να πηγαίνω στην βάση και να χρησιμοποιώ διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Πήρα τη θέση του βοηθού βιβλιοθηκάριου σε ηλικία 16 ετών, το 1982. Στην αρχή τακτοποιούσα απλώς τα βιβλία στα ράφια και, όσο περνούσε ο καιρός, προχωρούσα όλο και βαθύτερα. Εργαζόμουν ως πολίτης σε στρατιωτική βάση, αλλά η βάση Πρεζίντιο ήταν ιδιαίτερα σημαντική, γιατί ήταν το μέρος στο οποίο ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, μόλις τρεις εβδομάδες και τρεις ημέρες μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, στις 7 Δεκεμβρίου 1941.

Αμερικανοί στρατιώτες επιβιβασμένοι σε μια βάρκα, διασχίζωντας τον Ρήνο, αγκαλιασμένοι καθώς δέχονται πυρά από τις Γερμανικές δυνάμεις τον Μάρτιο του 1945.

Τότε, ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ ίδρυσε τον ΟΗΕ με τα πρώτα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, ένα από τα οποία ήταν η εθνικιστική Κίνα. Κι αυτό είναι σημαντικό, γιατί έχω γεννηθεί στην Ταϊβάν, όπου τελικά επανεγκαταστάθη η εθνικιστική Κίνα. Γεννήθηκα στην Ταϊβάν, αλλά ο πατέρας μου ήταν Αμερικανός στρατιωτικός, κι αυτό με έκανε αυτόματα Αμερικανό πολίτη. Μία από τις δυσκολίες που προσωπικά αντιμετώπισα επειδή σεβόμουν την Ιστορία ήταν η καταστροφή των εγγράφων, κι αυτό γιατί ως στρατιωτικός βιβλιοθηκάριος ένα από τα κύρια καθήκοντα μου ήταν η καταστροφή εγγράφων. Ο λόγος που νοιαζόμουν τόσο πολύ για την Ιστορία ήταν ότι η μητέρα μου ήταν Ασιάτισσα, και οι Ασιάτες για μια μεγάλη περίοδο ήταν χαρακτηρισμένοι εχθροί. Θέλω να καταστήσω σαφές ότι η βάση στην οποία εργαζόμουν ήταν εκείνη στην οποία είχαν ιδρυθεί τα Ηνωμένα Έθνη. Τα Ηνωμένα Έθνη οργανώθηκαν από τον Πρόεδρο Ρούσβελτ τρεις εβδομάδες και τρεις μέρες μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ ως μία πολεμική οργάνωση, βάσει του Άρθρου 42 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών -αντί για σύνταγμα έχουν καταστατικό-, αρχικά για να συντονίζουν όλες τις ομάδες παρτιζάνων ή αντιστασιακών πίσω από τις γραμμές των κρατών των κατεχόμενων από τις δυνάμεις του Άξονα. Παντού, από τη Δανία μέχρι τις Φιλιππίνες, όλοι οι αντιστασιακοί στρατοί θα εφοδιάζονταν και θα συντονίζονταν από τα Ηνωμένα Έθνη.

Η στρατιωτική βάσης του Πρεζίντιο (έκταση 6 χιλμ2), στο Σαν Φρανσίσκο, μετά από 219 έτη συνεχούς λειτουργίας, έπαψε να λειτουργεί την 1η Οκτωβρίου του 1994. Η στρατιωτική βάση Πρεζίντιο λειτουργούσε ως Διοικητήριο Δυτικής Άμυνας των ΗΠΑ, από το 1941 έως το 1946, συγχρόνως όμως ήταν και η βάση από την οποία οργανώθηκαν όλοι οι πόλεμοι των ΗΠΑ με Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Κορέα και οποιοδήποτε έθνος των ακτών της Νότιας Αμερικής. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ως το «Πεντάγωνο» των Ηνωμένων Εθνών. Το 1945, με την παύση των ενεργών εχθροπραξιών, τα Ηνωμένα Έθνη, ως οργανισμός ειρήνης, ίδρυσαν ένα γραφείο ειρήνης στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, το στρατιωτικό σκέλος του ΟΗΕ προϋπήρχε στο Σαν Φρανσίσκο εδώ και πολύ καιρό και επρόκειτο να παραμείνει εκεί πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν να ασχολούμαι με όλα τα στρατιωτικά έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών πράγμα που με έκανε να βλέπω τον κόσμο γύρω κάτω από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα από εκ των περισσοτέρων ανθρώπων. Υπήρχε ακόμα και λάβαρο μάχης των Ηνωμένων Εθνών, γνωστό ως Σημαία Τιμής των Ηνωμένων Εθνών. Ήταν τέσσερις απλές κάθετες κόκκινες γραμμές πάνω σε λευκό φόντο, που αντιπροσώπευαν τις τέσσερις ελευθερίες του Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Αυτή η σημαία χρησίμευε ως πολεμική σημαία μέχρι το 1948 ή 1949. Διάφοροι άνθρωποι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σταμάτησε να χρησιμοποιείται ως πολεμική σημαία λίγο πριν την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης με την Ιαπωνία. Σε ό,τι αφορά τη Συνθήκη Ειρήνης της Γερμανίας τα Ηνωμένα Έθνη, στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και ακολούθως η Μεγάλη Βρετανία, κατέληξαν σε μια συνθήκη με την Ομοσπονδία Δημοκρατία της Γερμανίας και τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας.

Γερμανός αξιωματικός τρώει συσσίτιο καθώς κάθεται ανάμεσα στα συντρίμια του Saarbrücken, μιας Γερμανικής πόλης-φρούριου της γραμμής Siegfried, αρχές άνοιξης του 1945.

Τ.Κ.: Πολύς κόσμος στη Γερμανία λέει ότι, ακόμα και τώρα δεν έχουμε συνθήκη ειρήνης.
Douglas Dietrich (D.D): Ενδιαφέρον. Μάλλον έχουν δίκιο υπό την έννοια του Γ Ράιχ. Αυτό είναι το πρόβλημα. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι το Γ Ράιχ είναι μια κυβέρνηση σε εξορία. Ακριβώς όπως η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν. Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας επανίδρυσε τη νήσο Ταϊβάν και θεωρεί τον εαυτό της νόμιμο κυβερνητικό αντιπρόσωπο ολόκληρης της ηπειρωτικής Κίνας - ή τουλάχιστον αυτό έκανε μέχρι πρότινος.
Ιαπωνικά Έγγραφα για ένα Ιουδαϊκό Κράτος
Τ.Κ.: Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό, συνέχισε...
Douglas Dietrich (D.D): Το θέμα είναι ότι χειριζόμουν όλα τα έγγραφα που θα καταστρέφονταν, τα οποία προέρχονταν από άλλες χώρες, Συμμαχικές ή του Άξονα. Ένα από τα ζητήματα με τα οποία ήρθα αντιμέτωπος ήταν ότι Αμερικανοι αξιωματικοί των Μυστικών Υπηρεσιών θα μετέφραζαν αυτά τα έγγραφα μόνο μέχρι το σημείο που οι εν λόγω αξιωματικοί έκριναν το κείμενο ενδιαφέρον, κι ύστερα θα έγραφαν μια περίληψη, προτείνοντας ή απορρίπτοντας περαιτέρω μετάφραση. Για παράδειγμα, οι Ιάπωνες πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο μάχονταν μέχρι θανάτου την Τσαρική Ρωσία, κι αυτό κρατούσε από το 1904. Το ιαπωνικό έθνος, η οικονομία του οποίου εκείνη την εποχή ήταν τριτοκοσμική, θα πτώχευε εξαιτίας της σύρραξης με την Τσαρική Ρωσία. Εκείνο που έσωσε τους Ιάπωνες ήταν ένας Αμερικανός -Ιουδαίος στη Νέα Υόρκη, που άρχισε να χρηματοδοτεί τις πολεμικές προσπάθειες των Ιαπώνων, γιατί είχε χάσει πολλούς συγγενείς στην Τσαρική Ρωσία. Έτσι, οι Ιάπωνες μπόρεσαν να κερδίσουν τον πόλεμο. Τη δεκαετία του '30, οι Ιάπωνες ήταν έτοιμοι να ξεπληρώσουν τον ιουδαϊκό πληθυσμό με την επανεγκατάσταση ενός τεράστιου αριθμού στη βόρεια Μαντζουρία. Όταν το έκαναν, ο Αδόλφος Χίτλερ σκέφθηκε ότι αυτό ήταν μια θαυμάσια ιδέα. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι θα εκδιώκονταν από την Ευρώπη όσο το δυνατόν περισσότεροι Εβραίοι, και βοήθησε τους Ιάπωνες στην εγκατάσταση ενός τεράστιου τμήματος του εβραϊκού πληθυσμού στη βόρεια Μαντζουρία. Αυτό το έθνος σήμερα βρίσκεται ακόμα εκεί, μεταξύ της Μαντζουρίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Κοιτάξτε στο Διαδίκτυο τον όρο «jewish Autonomy Oblast» (Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια). Λειτουργικά, τώρα είναι κάτι σαν προτεκτοράτο, ένα φέουδο της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα ψευδοανεξάρτητο ουδέτερο κράτος. Απλώς δεν αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη, με τον ίδιο τρόπο που, ας πούμε, δεν αναγνωρίζεται το Κουρδιστάν.
Η Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια BIROBIDZHAN, συνορεύει με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και ιδρύθηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν το 1934, προκειμένου οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ να έχουν τη δική τους επικράτεια. Το 1948 σημειώθηκε η ακμή της εβραϊκής κοινότητας, που έφτασε να αποτελεί το 25% του συνολικού πληθυσμού της Περιφέρειας, αριθμώντας περίπου 30.000 μέλη. Οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να γνωρίζει κανείς γι' αυτό το έθνος, γιατί φοβούνται ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι και ο υπόλοιπος Αραβικός Κόσμος μπορεί να πουν «Λοιπόν, το "Ισραήλ" στην Ασία υπήρχε πολύ πριν το Ισραήλ στη Μεσόγειο. Γιατί δεν μεταφέρεστε τώρα όλοι εκεί;». Είναι κάτι σαν τεράστιο «βρώμικο» μυστικό, αλλά θέλω κόσμος να το μάθει, γιατί τα σχέδια των Ιαπώνων για δημιουργία αυτού του έθνους-κράτους ήταν ακριβώς αυτά που εγώ αποτέφρωνα. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα παράδειγμα τού πώς οι Αμερικανοί θα χειρίζονταν μια πληροφορία τέτοιου είδους. Ένας αξιωματικός των Μυστικών Υπηρεσιών θα έπαιρνε ένα πάκο των ιαπωνικών εγγράφων στη μετά την κατάπαυση του πυρός εποχή και θα έλεγε «Αυτό φαίνεται ενδιαφέρον» και θα τα έφερνε πίσω στις ΗΠΑ. Και αφού ο στρατιωτικός κλάδος των Ηνωμένων Εθνών ήταν στην στρατιωτική βάση του Πρεζίντιο στο Σαν Φρανσίσκο, τα έγραφα θα μεταφέρονταν εκεί, γιατί αφορούσαν στρατιωτικό θέμα. Κατέστρεψα, κυριολεκτικά, χιλιάδες και χιλιάδες έγγραφα τέτοιου είδους.

Η κατεστραμμένη από τον πόλεμο Κολωνία, με τον καθεδρικό να στέκεται στην ερειπωμένη πόλη στη δυτική όχθη του Ρήνου 24 Απριλίου, 1945. Ο σιδηροδρομικός σταθμός και η γέφυρα Hohenzollern στα δεξιά καταστράφηκαν ολοσχερώς έπειτα από 3 χρόνια συμμαχικών αεροπορικών επιδρομών.

Τ.Κ.: Είχες την ευκαιρία να διαβάσεις πολλά από αυτά τα ειδικά έγγραφα πριν τα κάψεις;
Ό.Ό:. Ήταν όλα στα Ιαπωνικά, έτσι το μόνο που μπορούσα να διαβάσω ήταν οι αμερικανικές μεταφράσεις. Διάβασα περίπου 100 σελίδες, οι οποίες από μόνες τους αποτελούν έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών που δεν δόθηκαν ποτέ στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν δόθηκαν ποτέ στα αμερικανικά ΜΜΕ. Αυτό, όμως, είναι κάτι που μπορώ να αποδείξω, γιατί οι άνθρωποι όχι μόνο μπορούν να το κοιτάξουν στο Διαδίκτυο, αλλά και να επισκεφθούν το ίδιο το μέρος.
Γενοκτονία και ολοκληρωτική οικολογική καταστροφή στο Μπάρι

Τ.Κ.: Υπάρχουν άλλα τέτοια παραδείγματα;
Ό.Ό. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα του είδους των πολεμικών επιχειρήσεων που διεξάγονταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, τις οποίες οι άνθρωποι αγνοούν παντελώς. Ο Αμερικανοί, καθώς και οι Βρετανοί, είχαν ηττηθεί πολλές φορές στη Βόρεια Αφρική τόσο βαριά από το Γερμανικό (Σώμα της Αφρικής), υπό τον Στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ, που θεώρησαν ότι εισβολή στην ευρωπαϊκή ήπειρο θα ήταν πολύ δαπανηρή. Έτσι σκέφτηκαν πως θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσουν όπλα μαζικής καταστροφής για να εξαναγκάσουν το Γ Ράιχ να ζητήσει ειρήνη. Μοναδική πρόθεση ήταν απλώς να βομβαρδίσουν τη Γερμανία με νευροπαραλυτικό αέριο, παραβαίνοντας τους όρους της Συνθήκης της Γενεύης και τον Διεθνή Νόμο της Κοινωνίας των Εθνών, της οποίας οι ΗΠΑ ήταν ιδρυτικό μέλος. Ήταν πρόθυμοι να παραβιάσουν τους δικούς τους διεθνείς νόμους -τόσο απελπισμένοι ήταν. Εκείνο που συνέβη ήταν ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί φόρτωσαν τόνους αερίων, κυρίως μουστάρδας, αλλά και άλλων νευροπαραλυτικων παραγόντων που είχαν μόλις αναπτυχθεί και βρίσκονταν σε πειραματικό στάδιο, και τους έφεραν στο λιμάνι Μπάρι της νότιας Ιταλίας. Στο Μπάρι υπήρχε πληθώρα εμπορικών πλοίων, βρετανικών και αμερικανικών, περιτριγυρισμένων από πολεμικά πλοία που είχαν καταλάβει την νότια Ιταλία και ετοιμάζονταν να βομβαρδίσουν τις πόλεις Ντίσελντορφ και Κολωνία με βόμβες αερίου. Όταν οι Μυστικές Υπηρεσίες του Γερμανικού Ναυτικού ανακάλυψαν την ύπαρξη όλων αυτών των χημικών όπλων, ειδοποίησαν τον Στρατάρχη του Ράιχ Χέρμαν Γκαίρινγκ της Λουφτβάφε. Στις 2 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί έκαναν μια στρατηγική επιχείρηση βομβαρδισμού του Μπάρι. Ήταν τόσο τέλεια σχεδιασμένη, ώστε έκανε περισσότερη ζημιά στον αμερικανικό στόλο από εκείνη που είχε υποστεί στο Περλ Χάρμπορ. Όλα αυτά τα πλοία στο Μπάρι, κυριολεκτικά πολύ περισσότερα από 17 εμπορικά συμμαχικά πλοία και πολύ περισσότερα πολεμικά, φορτωμένα με όλους αυτούς τους τόνους νευροπαραλυτικων αερίων, τινάχτηκαν στον αέρα και ένα τεράστιο νέφος τοξικών χημικών σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους!

Πρόσφυγες στέκονται σε ομάδα στο δρόμο La Gleize, του Βελγίου στις 2 Ιανουαρίου 1945, περιμένοντας να μεταφερθούν από την κατεστραμμένη από τον πόλεμο πόλη τους.

Τ.Κ.: Γιατί δεν έχουμε ποτέ ακούσει γι' αυτό;
Ό.Ό:. Και δεν θα ακούσετε ποτέ, γιατί η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε στο τέλος του Πολέμου να υποστηρίξει το Σχέδιο Μάρσαλ για ανοικοδόμηση, και εκείνη τη χρονική περίοδο πλήρωσε τεράστιες μίζες στις διαδοχικές ιταλικές κυβερνήσεις για να το κρατήσουν μυστικό. Οι ιταλικές κυβερνήσεις οργάνωσαν μια τεράστια ανοικοδόμηση της πόλης του Μπάρι, απομάκρυναν όλα τα πτώματα και έθαψαν όσο περισσότερα μπορούσαν. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να τα αποτεφρώσουν για να αποφύγουν την πανώλη, γιατί τα σώματα τυμπανισμένα από τα αέρια (το ίδιο ακριβώς που έγινε και στα πεδία μάχης της Γαλλίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο) έσκαγαν και προκαλούσαν ένα τεράστιο πεδίο ευνοϊκής ανάπτυξης για πιθανούς φορείς της πανώλης, όπως αρουραίους, μύγες και διάφορα άλλα έντομα και ζώα.
Τ.Κ.: Αυτό θα πρέπει να κατέστρεψε και ολόκληρο το οικοσύστημα της περιοχής.
Douglas Dietrich (D.D): Εκείνες τις ημέρες κανείς δεν ασχολούνταν με οικολογικές καταστροφές ή ζημιές που είχαν προκληθεί στο περιβάλλον. Δεν είδα ποτέ κανένα έγγραφο σχετικά με αυτά τα θέματα. Το Μπάρι ανοικοδομήθηκε πλήρως και έγινε μια νέα ακμάζουσα πόλη. Εκείνη την εποχή, οι καταστροφές στο Μπάρι προκάλεσαν την αγανάκτηση και το μίσος των Ιταλών κατ των Συμμαχικών Δυνάμεων, με αποτέλεσμα ο Μουσολίνι να σταθεροποιήσει τη Δημοκρατία του Σαλό στο Βορρά. Σχεδόν μέχρι το τέλος του πολέμου, μέχρι που πέθανε εκείνος, η Δημοκρατία του Σαλό παρέμενε στη βόρεια περιοχή της Ιταλίας, σύμμαχος του Γ Ράιχ, και αυτή η περιοχή δεν κατακτήθηκε ούτε κατελήφθη από τις Συμμαχικές Δυνάμεις. Μπόρεσαν να διακηρύξουν νίκη στην Ιταλική Χερσόνησο, αλλά το μέτωπο του Μουσολίνι δεν έπεσε ποτέ. Ουσιαστικά, οι γερμανικές δυνάμεις στο Μόντε Κασίνο και διάφορες άλλες περιοχές στην Ιταλική Χερσόνησο, στην πλειοψηφία τους, αρνήθηκαν να παραδοθούν στις Βρετανικές και Αμερικανικές Δυνάμεις. Έτσι ο Αμερικανοί αναγκάστηκαν να βάλουν τη Βραζιλία στον πόλεμο. Σ' αυτό το σημείο, η Βραζιλία κήρυξε τον πόλεμο κατά του Άξονα και ήταν στις Βραζιλιάνικες Δυνάμεις που παραδόθηκαν οι διάφορες γερμανικές ή ιταλικές μονάδες σε διάφορες περιοχές, γιατί δεν δέχονταν να παραδοθούν στους Βρετανούς ή τους Αμερικάνους. Το συγκάλυψαν τόσο καλά, που ο κόσμος δεν ξέρει τίποτε γι' αυτό. Δηλαδή ότι, ουσιαστικά, αυτός ήταν ο λόγος που ανακηρύχθηκε ειρήνη με τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Ο λόγος είναι ότι σε αυτό το σημείο οι Σύμμαχοι χρειάζονταν γερμανικά χρήματα. Ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να πάρουν γερμανικά χρήματα ήταν να έρθουν σε συμφωνία παύσης του Πολέμου με τις δύο αναπληρωματικές κυβερνήσεις του Γ Ράιχ. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, όπως προανέφερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία υπέγραψαν μια Συνθήκη Ειρήνης με τις κυβερνήσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έληγε επισήμως γι' αυτές τις δύο κυβερνήσεις, καμία από τις οποίες, όμως, δεν υφίστατο στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Εν πάση περιπτώσει, το τυπικό μέρος είχε τελειώσει και έτσι μπορούσαν να πάρουν το γερμανικό μάρκο για να στηρίξουν το ευρώ. Σκέψου τα κράτη, τα οποία υπέγραψαν τη Συμφωνία. Πού ήταν η Κίνα; Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας ήταν ο πέμπτος σύμμαχος στο συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Κίνα δεν κήρυξε ειρήνη με τη Γερμανία, γιατί η Κίνα το είχε ήδη κάνει πριν πολλά χρόνια, δηλαδή το 1945. Το 1945, η Κίνα κήρυξε ειρήνη με το Γ Ράιχ και την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας. Και αυτός είναι ο λόγος που, αν κοιτάξεις τις φωτογραφίες εκείνης της ψεύτικης παράδοσης στο USS Missouri, όπου βλέπεις όλους αυτούς τους αξιωματικούς των Συμμάχων να στέκονται στο κατάστρωμα του Missouri για να δεχθούν, τάχα, την παράδοση της ιαπωνικής αρχηγίας, δεν βλέπεις κανένα Κινέζο επίσημο. Αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι, «Μα, προς θεού, οι Ιάπωνες είχαν τόση ανάμειξη στο κινεζικό μέτωπο, οσο και οι Γερμανοί στο ρωσικό μέτωπο!». Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος των Ιαπωνικών δυνάμεων βρισκόταν στο κινεζικό μέτωπο. Ο περισσότερος κόσμος δεν έχει ιδέα γι' αυτό, αλλά πάνω από 90% των Ιαπώνων στρατιωτικών πέρασαν όλον τον Παγκόσμιο Πόλεμο στην Κίνα.

Ο Στρατηγός Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ υπηρέτησε ως Αρχηγός Επιτελείου του Αμερικανικού Στρατού έως το 1945. Κατά τη διετή του θητεία (1947-1949) ως Υπουργός Εξωτερικών, συνέβαλε τα μέγιστα στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της Ευρώπης. Ως επιστέγασμα αυτών των προσπαθειών βραβεύτηκε από το περιοδικό ΤΙΜΕ ως «Άνθρωπος της Χρονιάς» για το 1947 και το 1953 έγινε ο μοναδικός Αμερικανός στρατηγός που έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης.
Όλες κι όλες οι δυνάμεις που αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί στον Ειρηνικό αν λιγότερες από το 10% της πολεμικής μηχανής της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες θεωρούσαν το κινεζικό μέτωπο πρωτεύων, ακριβώς όπως για τους Γερμανούς πρωτεύον μέτωπο ήταν το ρωσικό. Επομένως, γιατί δεν ήταν οι Κινέζοι σ' αυτό το πλοίο; Ο λόγος είναι ότι είχαν ήδη έρθει συμφωνία ειρήνης με τη Γερμανία και την Ιαπωνία. Μπορείτε να ανατρέξετε σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία της Αμερικανικής Δημοκρατίας, από τότε που πολέμησαν τους πειρατές της Μπαρμπαριάς στη Βόρεια Αφρική, μέχρι τότε που πολέμησαν έθνη στη Νότια Αμερική, ή όταν πολέμησαν στην Αγκόλα, το Βιετνάμ, την Καμπότζη. Ποιο είναι το ένα πράγμα που είναι κοινό σε κάθε έθνος της Γης που έχει πολεμήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες; Η φτώχεια. Η απόλυτη φτώχεια. Δεν υπάρχουν έθνη που πολέμησαν με τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά οι Ηνωμένες Πολιτείες να είπαν «Θα σας βοηθήσουμε να τα βγάλετε πέρα. Ας κάνουμε κάποια ανοικοδόμηση. Θα σας βοηθήσουμε να ξανάφτιαξε τη χώρα σας». Μόνο η Γερμανία, η Ιαπωνία και τα κράτη του Άξονα που ήταν εκτός της σοβιετικής σφαίρας επιρροής πήραν βοήθεια ανοικοδόμησης από τους Αμερικανούς. Γιατί; Επειδή κατάφεραν να εξαναγκάσουν τους Αμερικανούς να καταβάλουν αποζημιώσεις. Γι αυτό ο Στρατηγός Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ, Αρχηγός επιτελείου του Στρατού των ΗΠΑ, που θεσμοθέτησε το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν ο μόνος στρατιώτης στην Ιστορία που κέρδισε ποτέ το Νόμπελ Ειρήνης.
Τα Σχέδια του Ρούσβελτ για Ολοκληρωτικό Πόλεμο
Τ.Κ.: Καλά κατάλαβα; Οι Αμερικανοί υποχρεώθηκαν να πληρώσουν αποζημιώσεις στους Γερμανούς;
Ό.Ο.: Ναι, και αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό δύσκολα το πιστεύουν πολλοί Γερμανοί, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα πράγματα ήταν φρικτά μετά τον πόλεμο -και πράγματι ήταν. Η κατάσταση ήταν φοβερή, αλλά και πολλοί Βρετανοί θα μπορούσαν να παραπονεθούν ότι εξαιτίας του προγράμματος λιτότητας ήταν σε χειρότερη κατάσταση από τους Γερμανούς. Και εκείνοι υποτίθεται πως ήταν οι νικητές του πολέμου! Αναρωτιέται κανείς: Πώς συνέβη αυτό; Τι παιζόταν από πίσω; Ένα από τα χειρότερα πράγματα που συνέβησαν ήταν ότι η Αμερική κυβερνιόταν από έναν παράφρονα στην κυριολεξία, τον Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ. Δεν είχε καμία απολύτως συναίσθηση της έννοιας της ειρήνης. Ήταν ξεμυαλισμένος με την ιδέα της εξολόθρευσης. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν την έννοια του ολοκληρωτικού πολέμου, όπως την είχαν συλλάβει οι Βρετανοί και στο τέλος οι Αμερικανοί.

Από αριστερά , ο Βρετανός Πρωθυπουργός Winston Churchill, Αμερικανός Πρόεδρος Franklin Roosevelt και ο Σοβιετικός Γ.Γρ. Josef Stalin κάθονται στο αίθριο του Livadia Palace, στη Γιάλτα της Κριμαίας, στις 4 Φεβρουαρίου, 1945. Οι 3 αρχηγοί συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη μεταπολεμική αναδιοργάνωση της Ευρώπης και τη μοίρα της μεταπολεμικής Γερμανίας.

Τ.Κ.: Επομένως, ο ολοκληρωτικός πόλεμος είναι μια ιδέα γενοκτονίας, δεν είναι;
Douglas Dietrich (D.D): Απολύτως. Οι Βρετανοί δεν τα κατάφεραν, επειδή δεν είχαν την απαιτούμενη τεχνολογία - κι ας πολεμούσαν πάνω από εκατό χρόνια τους Ιρλανδούς, τους Σκοτσέζους και τους Ουαλούς για να τους εξολοθρεύσουν. Οι Αμερικανοί προσπαθούσαν το ίδιο με τους Κέλτες Γάλλους του Νότου. Η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών στον Βορρά ήταν Άγγλοι και Τεύτονες. Υπήρχαν απόγονοι των Ολλανδών της Πενσυλβανίας, πολλοί Αγγλοσάξονες Προτεστάντες, ενώ στον Νότο η συντριπτική πλειοψηφία ήταν απόγονοι των κελτικών εθνών: Σκοτσέζοι, Ιρλανδοί, διάφοροι γαλλικοί πληθυσμοί, Γάλλοι Ουγενότοι, που ήταν Γάλλοι Προτεστάντες. Πολιτιστικά και εθνολογικά η σύνθεση τους ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη των βόρειων πολιτειών. Έτσι, όταν οι βόρειες πολιτείες έκαναν τον Εμφύλιο Πόλεμο, έκαναν έναν πόλεμο εξολόθρευσης που αντικατόπτριζε αυτό που έκαναν οι Βρετανοί εναντίον των Γάλλων Κελτών επί πολλές εκατονταετίες. Αυτό ήταν απλώς μια συνέχεια εκείνου του πολιτιστικού φαινομένου. Από αυτό ανέπτυξε ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ την ιδέα του ολοκληρωτικού πολέμου. Όταν αρχικά διετέλεσε υφυπουργός Ναυτικού από το 1913 έως το 1920, ο Ρούσβελτ επεξεργάστηκε τις στρατηγικές προτεραιότητες ενός εφαρμόσιμου σχεδίου, το οποίο υπέβαλε στους διοικητές των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων το 1935, με το οποίο συνιστούσε την κατάληψη του Χάλιφαξ και του Μόντρεαλ στον Καναδά με μια αιφνιδιαστική επιχείρηση, πριν προλάβει η Μεγάλη Βρετανία να επέμβει αποφασιστικά. Περίμεναν ότι σίγουρα οι Βρετανοί θα έπαιρναν βοήθεια από την Ιαπωνία, γιατί η Ιαπωνία ήταν μια φιλική μοναρχία που απειλούνταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες που πάντοτε προήγαγαν τη δημοκρατία με τον ίδιο τρόπο που η Σοβιετική Ένωση προήγαγε τον κομμουνισμό: με τη βία, υπό την απειλή όπλου, με την στρατιωτική παρέμβαση. Υπολόγιζαν ότι το Βρετανικό Ναυτικό θα απειλούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στον έλεγχο των Φιλιππίνων, της Αλάσκας, Χαβάης, Γκουάμ, Σαμόα, Κούβα, Πουέρτο Ρίκο, ακόμα και στη Διώρυγα του Παναμά. Σαν αντίβαρο γι' αυτές τις απώλειες, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ σχεδίαζε να κατακτήσει τον Καναδά. Αυτή θα ήταν η δική του εκδοχή του σχεδίου του Αδόλφου Χίτλερ να κατακτήσει τη Σοβιετική Ένωση. Αυτό το έπαθλο θα εξελισσόταν σε ένα οπλοστάσιο για την εκπλήρωση του πεπρωμένου και μα πλατφόρμα από την οποία θα έκτιζε ξανά και κάποτε θα έπαιρνε πίσω όλα όσα θα είχαν χαθεί αλλού. Είχε μια ολόκληρη σειρά σχεδίων που είχαν ουσιαστικά καταστρωθεί για την κατάκτηση κάθε ανεξάρτητου έθνους στη Γη.
Το πολεμικό σχέδιο «Κόκκινο» σήμαινε πόλεμο με τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Το πολεμικό σχέδιο «Βαθυκόκκινο» αντιπροσώπευε ειδικά την εισβολή στον Καναδά και το πολεμικό σχέδιο «Πορτοκαλί» σήμαινε πόλεμο με την Ιαπωνία. Όλοι όσοι λένε «Αυτά ήταν απλώς σχέδια έκτακτης ανάγκης», αγνοούν παντελώς το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είχαν επεξεργαστεί και αναθεωρήσει το πολεμικό σχέδιο «Κόκκινο» μέχρι του σημείου που είχε γίνει ένα από τα πιο λεπτομερή πολεμικά σχέδια στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κυριολεκτικά, χιλιάδες σελίδες, εκατοντάδες τόμοι αναλώθηκαν σ' αυτό το σχέδιο, με σκοπό να εισβάλουν στον ουδέτερο Καναδά, να ρίξουν την κυβέρνηση, να κρατήσουν την κατοχή στο διηνεκές και να καταστρέψουν τον πληθυσμό. Θα χρησιμοποιούσαν δηλητηριώδη αέρια. Αυτό είχε εγκριθεί. Ως αποτέλεσμα, οι Βρετανοί άρχισαν να συγκεντρώνουν στρατιωτικές δυνάμεις στον ωκεανό της ενδοχώρας των Μεγάλων Λιμνών. Οι Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ θεωρούνται ωκεανός της ενδοχώρας σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις του Ναυτικού. Συνέπεια αυτής της περιόδου της έντασης ήταν, τον Αύγουστο 1935, πάνω από 35.000 μόνιμοι του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και της Εθνικής Φρουράς, επιλεγμένοι από πέντε μεραρχίες, να κάνουν στρατιωτικούς ελιγμούς σαν πρώτο βήμα επίδειξης στρατιωτικής δύναμης που περίμενε την έναρξη του πολεμικού σχεδίου «Βαθυ-κόκκινο». Όπως ήδη είπα, αυτό το πολεμικό σχέδιο ήταν μία υποδιαίρεση του πολεμικού σχεδίου «Κόκκινο» που αφορούσε τον προβλεπόμενο πόλεμο με τη Μεγάλη Βρετανία - σύρραξη ουσιαστικά παγκόσμια, που δίκαια θα μπορούσε να κληθεί Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτή η επίδειξη δυνάμεως επεκτεινόταν σε όλη τη χώρα, μέχρι τη Νέα Υόρκη, υποστηριζόμενη και από άλλες 15.000 άνδρες της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ που έκαναν στρατιωτικού επιπέδου επιχειρήσεις στην Πενσυλβανία. Πιθανή εισβολή στον Καναδά θα στερούσε από τη Βρετανική Βασιλική Οικογένεια την πιθανότητα εγκατάστασης στον Καναδά, σε περίπτωση εισβολής των Ναζί στις Βρετανικές Νήσους. Εξαιτίας αυτής της διπλής απειλής που αντιμετώπιζε από το Γ Ράιχ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Βασιλικό Στέμμα εξαγόρασε την αμερικανική εισβολή δίνοντας στον Ρούσβελτ το εμπόριο οπίου στην Κίνα, που έρεε στη Βρετανική Αυτοκρατορία σχεδόν επί 100 έτη.
Οι Πόλεμοι του Οπίου χωρίζονται στον Α' (1839-1842) και τον Β' (1856-1860) και αφορούσαν μια σειρά συγκρούσεων μεταξύ της κινεζικής δυναστείας των (Chang, και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η τελική επικράτηση των Συμμαχικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ρωσικής και φυσικά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας σφραγίστηκε με τις ταπεινωτικές για τους Κινέζους συνθήκες της Nanking και της Tientsin, οι οποίες ακόμα αποτελούν παράγοντα καχυποψίας προς τη Δύση.
Γύρω στο 1800, ένας μακρινός συγγενής μου, ο Αρμοστής Λιν, πολέμησε εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στους Πολέμους του Οπίου. Θυσίασε την καριέρα του πολεμώντας τους Βρετανούς. Τελικά, όταν οι Βρετανοί κατέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος της Κίνας νίκησαν στους Πολέμους του Οπίου, εξανάγκασαν Δυναστεία Κινγκ, τη μαντζουριανή ηγεσία της Κίνας, αγοράσει από αυτούς τεράστιες ποσότητες οπίου και το δώσει όχι μόνο σε όλον τον πληθυσμό, αλλά και στις βασιλικές τους οικογένειες. Οι Βρετανοί έφτιαχναν στην Ινδία μπάλες οπίου μεγέθους οβίδας και τις διοχέτευαν στην Κίνα, μακελεύοντας μ' αυτόν τον τρόπο την οικονομία και τον πληθυσμό της Κίνας, κάτι όμως που έκανε τη Βρετανία μία από τις πλουσιότερες αυτοκρατορίες επί της Γης. Οι Βρετανοί παραχώρησαν όλα αυτά στους Αμερικανούς για να εξαιρέσουν τον Ρούσβελτ, ώστε να μην εισβάλει στον Καναδά. Όταν οι Αμερικανοί πήραν στα χέρια τους το εμπόριο οπίου στην Κίνα, ήρθαν σε άμεση σύγκρουση συμφερόντων με την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας. Αυτό Οδήγησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσο για τους Βρετανούς, αυτοί μέσω της μοναρχίας άρχισαν να χειραγωγούν τα θέματα πρωθυπουργίας για κάνουν Πρωθυπουργό τον Ουίστον Τσόρτσιλ. Την εποχή που ο Ρούσβελτ απειλούσε τον Καναδά και τη Βρετανική Αυτοκρατορία, δεν είχε να κάνει με τον Τσόρτσιλ. Ένας από τους λόγους που ο Τσόρτσιλ ανήλθε στην εξουσία ήταν το γεγονός ότι ήταν μισός Αμερικανός, μητέρα του ήταν η Τζένι Τσόρτσιλ, πολίτης των ΗΠΑ, κι έτσι κατάφερε να κατευνάσει και να χειραγωγήσει τον παράφρονα Ρούσβελτ στρέφοντας τον σε πόλεμο με τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και με τη Γερμανία. Αυτός ναι ένας από τους κύριους λόγους που τον έβαλαν την εξουσία. Αυτή είναι μια άλλη πλευρά της Ιστορίας, την οποία δεν γνωρίζει κανένας Αμερικανός - επειδή η Αμερική είναι μια ολοκληρωτική κοινωνία, το ίδιο αδυσώπητη την καταστροφή ιστορικών εγγράφων όσο και η Σοβιετική Ένωση. Αλλά και στη Βρετανία πολύ λίγοι άνθρωποι τα γνωρίζουν!
Τ.Κ.: Ούτε στη Γερμανία τα γνωρίζουν. Πάντοτε μας έλεγαν πως οι Γερμανοί ξεκίνησαν τον πόλεμο, και μάθαμε την ιστορία κάτω από αυτό το πρίσμα.

Δ.Δ: Εντάξει, μη θαρρείς πως είσαι ο μόνος, γιατί κανείς δεν τα μαθαίνει αυτά στην Ιαπωνία, κανείς δεν τα μαθαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και κανείς δεν τα μαθαίνει στη Σοβιετική Ένωση. Πόσοι άνθρωποι θυμούνται ότι ο Ρούσβελτ πέθανε πριν τον Χίτλερ; Σχεδόν κανείς δεν το θυμάται! Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το Γ΄ Ράιχ κατάφερε να εξαναγκάσει τους Αμερικανούς σε παραχωρήσεις.
Τ.Κ.: Τι κατάφερε ακριβώς το Γ Ράιχ; Να εξαναγκάσει την Αμερική σε... παραχωρήσεις;
Douglas Dietrich (D.D): Ακριβώς! Παραχωρήσεις σήμαινε ότι οι Αμερικανοί θα διευκόλυναν με διάφορους τρόπους την πολιτική κυβέρνηση των Ναζί να μετεγκατασταθεί. Ακριβώς όπως η κυβέρνηση της Εθνικιστικής Κίνας μπόρεσε να μετεγκατασταθεί στη νήσο Ταϊβάν, το Γ Ράιχ μπόρεσε να εγκατασταθεί αρχικά στην Αργεντινή, μετά στην Ανταρκτική και τώρα, τελικά, στο μέρος που αποκαλούνταν Unterland. Ένας από τους λόγους που ο Μέγας Ναύαρχος Καρλ Νταίνιτς του στόλου υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού μπόρεσε να γίνει ο τελευταίος Φύρερ του Γ Ράιχ μετά τον Αδόλφο Χίτλερ, είναι ότι ήταν επικεφαλής τόσο σημαντικών επιχειρήσεων. Μία από αυτές ήταν η επιχείρηση «Hannibal», η μεγαλύτερη εκκένωση πληθυσμού στην ιστορία της ανθρωπότητας!
Γερμανικός και Ιαπωνικός Ατομικός Πόλεμος
Τ.Κ.: Εκκένωση πολιτών για να τους μεταφέρουν πού;
Douglas Dietrich (D.D): Στην Κεντρική Γερμανία, από τα έθνη της Βαλτικής: Εσθονία, Λεττονία και Λιθουανία. Οι Ναζί θεωρούσαν την Εσθονία, τη Λεττονία και τη Λιθουανία τευτονικά έθνη, που είχαν συμμετάσχει στο Τάγμα Τευτόνων Ιπποτών για χιλιάδες ή τουλάχιστον πολλές εκατοντάδες χρόνια. Πίστευαν ότι αυτοί ήταν τευτονικοί πληθυσμοί, τους οποίους δεν ήθελαν να αφήσουν στη Σοβιετική Ένωση, χωρίς να περιμαζέψουν όσο περισσότερους μπορούσαν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι Γερμανοί ανέπτυξαν τις ατομικές βόμβες και τις χρησιμοποίησαν κυρίως στο Κούρλαντ, μέρος της Λεττονίας. Το Κούρλαντ ήταν βασικά το μέρος στο οποίο οι Γερμανοί ανέπτυξαν ατομική βόμβα μέσου βεληνεκούς. Αυτό είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε.
Τk: Πότε ακριβώς έγινε αυτό;
Ο.Ό.: Τον Οκτώβριο του 1944.
Τ.Κ.: Εννοείς, δηλαδή, ότι οι Γερμανοί είχαν ατομική βόμβα το 1944;
Douglas Dietrich (D.D): Βεβαιότατα! Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Οι Αμερικανοί ανήγαγαν τη δική τους ατομική βόμβα σε θρησκεία. Γι' αυτούς ήταν κυριολεκτικά ένα ιερό αντικείμενο. Υπήρχαν πολλοί λόγοι γι' αυτό, αλλά ο κύριος λόγος ήταν ΤΟ χρήμα. Υπήρχαν μόνο δύο έθνη επί της Γης που είχαν τη βιομηχανική βάση, αλλά δεν είχαν Πολεμική Αεροπορία: η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό που είχε η Ιαπωνία ήταν η Αυτοκρατορική Ιαπωνική Αεροπορία του Ναυτικού και η Αυτοκρατορική ιαπωνική Αεροπορία του Στρατού. Οι Αμερικανοί είχαν το Ναυτικό Αεροπορικό Σώμα των ΗΠΑ, την Αεροπορία του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και την Αεροπορία του Στρατού των ΗΠΑ. Δεν υπήρχε όμως Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μέχρι το 1947. Ο μόνος τρόπος που οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να αποκτήσουν Πολεμική Αεροπορία ήταν να πουλήσουν το ψέμα ότι η στρατηγική βομβαρδισμών τους είχε επιτύχει. Αλλά η στρατηγική βομβαρδισμών τους δεν είχε επιτύχει καθόλου. Κατάφερε να επιβραδύνει κατά τρόπο ουσιαστικό τον αυξανόμενο ρυθμό παραγωγικότητας επί υπουργίας Άλμπερτ Σπέερ. Η στρατηγική βομβαρδισμών τους απέτυχε παντελώς να βλάψει τις πολεμικές επιχειρήσεις των Ιαπώνων.
Γ.Κ.: Να επανέλθουμε λίγο στο θέμα της κατοχής ατομικής βόμβας από τους Γερμανούς; Αυτό είναι κάτι που οι Γερμανοί δεν θα πίστευαν ποτέ. Είπες, όμως, ότι πράγματι την είχαν και τη χρησιμοποίησαν!

Σοβιετικό Ilyushin Il-2 αεροπλάνο επίθεσης εδάφους, πετάει πάνω από τον Βερολίνο, 1945.

Douglas Dietrich (D.D): Πράγματι τη χρησιμοποίησαν και θα σου πω κάτι... Η Γερμανία είχε μια τεράστια βιομηχανία εξόρυξης με μεταλλευμάτων. Το ίδιο και οι Ιάπωνες. Υπήρχαν τεράστια αποθέματα μεταλλευμάτων ουρανίου στη Βόρεια Κορέα, που ήταν μέρος της Ιαπωνίας. Υπήρχαν μεγάλα αποθέματα ουρανίου στη Βοημία, στο Προτεκτοράτο Βοημίας και Μοραβίας του Ράιχ. Ο Reinhard Heyndrich των Μυστικών Υπηρεσιών ήταν ο επικεφαλής του Προτεκτοράτου Βοημίας και Μοραβίας του Ράιχ, και ένα από τους λόγους που τέθηκε επικεφαλής ήταν η τεχνική επεξεργασία του ουρανίου.
Τ.Κ.: Νομίζω, όμως, ότι το ουράνιο δεν είναι το μοναδικό συστατικό στα ατομικά όπλα. Δεν χρειαζόταν οπωσδήποτε να παράγουν βαρύ ύδωρ;
Douglas Dietrich (D.D): Εργοστάσια βαρέως ύδατος υπήρχαν στη Νορβηγία. Στην πραγματικότητα υπήρχαν αρκετά, και οι Βρετανοί μπόρεσαν να εντοπίσουν ένα εργοστάσιο βαρέους ύδατος στο Νάρβικ της Νορβηγίας και έστειλαν μία ομάδα Νορβηγών κομάντο να το ανατινάξουν. Έγιναν επιθέσεις σε διάφορα γερμανικά εργοστάσια βαρέα ύδατος. Ένα από τα μεγαλύτερα ήταν στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και πιστεύω ότι το συγκεκριμένο ορισμένοι άνθρωποι προσπάθησαν σκληρά να το ερευνήσουν, όπως ο Nick Cοοκ ή ο Τζοτζεφ Φάρρελ.
Το πρόβλημα είναι ότι ερευνητές όπως ο Nick Cοοκ ή ο Τζοτζεφ Φάρρελ ήταν άνθρωποι εκτός κυκλώματος που κοίταζαν μέσα στο κύκλωμα, και όχι άνθρωποι του κυκλώματος που κοίταζαν έξω από το κύκλωμα. Εγώ είχα πρόσβαση σε έγγραφα, όπως εκείνο του Στρατηγού των SS Jacob Sporrenberg, ο οποίος στην ένορκη κατάθεση του για τα εγκλήματα πολέμου στην Πολωνία - βασικά σε ό αφορούσε τη δική του συμμετοχή στη δημιουργία τι ατομικής βόμβας- μίλησε για την παραγωγή της και χρήση της στο Κούρλαντ. Στο τέλος του πολέμου, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί προπαγάνδιζαν ότι κάθε ίντσα γης στη Γερμανία την ηπειρωτική Ευρώπη είχε ουσιαστικά χτενιστεί ή βρισκόταν υπό σοβιετική ή αμερικανική κατοχή. Αυτό δ είναι αλήθεια. Υπήρχαν πολλές περιοχές που παρέμεναν θύλακες της κυβέρνησης του Γ Ράιχ για πολύ και μετά τη συνάντηση των Σοβιετικών με τους Αμερικανούς. Μία από αυτές τις περιοχές ήταν εκεί όπου διεξάγονταν όλες οι καθοδηγητικές διαδικασίες με διάφορους παράγοντες της κυβέρνησης του Γ΄ Ράιχ.
Σε όποιο μέρος μετεγκαθίστατο το Γ' Ράιχ αποκτούσε διάφορες μονάδες σε αυτούς τους θύλακες στην Ευρώπη, που τους διατηρούσε σε ορεινές περιοχές, όπως οι περιοχές της Εσθονίας στη Χερσόνησο της Βαλτικής. Η Εσθονία κρατούσε ακόμα, γιατί προκειμένου να καλύψει τη μαζική εκκένωση πολιτών της επιχείρησης «Hannibal», ο Αδόλφος Χίτλερ είχε διατάξει την τοποθέτηση σε θέση μάχης ενός πυρηνικού όπλου και είχε σταματήσει τη μαζική επίθεση των Σοβιετικών. Ήταν η γερμανική εκδοχή εκείνου που έκαναν οι Ιάπωνες στη Χερσόνησο της Κορέας. Όλοι γνωρίζουν ότι η Αποστρατικοποιημένη Ζώνη στη Χερσόνησο της Κορέας διαιρεί τον Βορρά και τον Νότο, κανείς όμως δεν γνωρίζει πώς φθάσαμε ως εκεί. άν κοιτάζεις στα συνηθισμένα βιβλία Ιστορίας, κανείς εν εξηγεί γιατί οι Σοβιετικοί σταμάτησαν σ' αυτή τη γραμμή. Ουσιαστικά, είχαν σαρώσει τη Μαντζουρία, είχαν καταλάβει την Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια, προχωρούσαν προς τη Νότια Κορέα και ήταν έτοιμοι να εισβάλουν στην Ιαπωνία. Ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί ότι η Χερσόνησος της Κορέας και η Ιαπωνία είναι τόσο κοντά, που μπορείς να πιεις ένα κουτί μπύρα σε παραλία της Κορέας ή της Ιαπωνίας και όταν το πετάξεις στο νερό θα εκβραστεί στην παραλία της άλλης χώρας. Εάν οι Σοβιετικοί είχαν κατέβει στη Νότια Κορέα θα είχαν εισβάλει στην Ιαπωνία, αλλά σταμάτησαν επειδή οι Ιάπωνες ανέπτυξαν σε θέση μάχης ατομικά όπλα, στις 12 Αυγούστου 1945. Οι Γερμανοί έκαναν το ίδιο στο Κούρλαντ. Υπάρχει μια ένορκη κατάθεση σχετικά με την ανακριση ενός πιλότου της Λουφτβάφε, η οποία δημοσιοποιήθηκε την περίοδο της κυβέρνησης Κλίντον, ο οποίος έδωσε αποδεικτικά, στοιχεία για το γεγονός ότι το Γ Ράιχ είχε κάνει δοκιμή ατομικής βόμβας πιθανόν μέσω ενός πολύ μεγάλου εκρηκτικού πυραύλου χαμηλής πτήσης. Δημιουργήθηκε ένα νέφος σχήματος μανιταριού στην ακτή της Βαλτικής, διαμέτρου τουλάχιστον \ ζ χιλιομέτρου, με συνεχή εσωτερικοποίηση της καύσης που προκάλεσε ηλεκτρικές παρεμβολές σε όργανα στη Μεγάλη Βρετανία

Τ.Κ.: Επομένως, προς το τέλος του 1944 πόσα έθνη είχαν ατομική βόμβα;
Douglas Dietrich (D.D): Ο Άξονας -Γερμανία και Ιαπωνία- ήταν οι πρώτοι που απέκτησαν και τελευταίοι την κατασκεύασαν οι Αμερικανοί. Ο Άξονας θεωρούσε αυτές τις ατομικές βόμβες ως επιχειρησιακά πολεμικά υλικά. Όταν ανακαλύφθηκε η ύπαρξη του νέφους σχήματος μανιταριού Βαλτική, η Μεγάλη Βρετανία έθεσε όλα τα όργανα της τάξεως, την πυροσβεστική και τις ομάδες εκκενώσεων νοσοκομείων σε επιφυλακή ατομικής ενέργειας. Γι' αυτό τα στρατεύματα των ΗΠΑ που κτύπησαν τις D-Day παραλίες είχαν μετρητές ραδιενέργειας. Επιπλέον, οι ΗΠΑ είχαν να αντιμετωπίσουν την επιχείρηση «Seawolf» του Μέγα Ναυάρχου Καρλ Νταίνιτς. Την 1η Απριλίου 1945, οι Βρετανοί προειδοποίησαν τους Αμερικανούς και τους Καναδούς για τα ευρήματα των βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών στην ηπειρωτική Ευρώπη. Είπαν ότι ο Μέγας Ναύαρχος Καρλ Νταίνιτς είχε ξεκινήσει την επιχείρηση που έγινε γνωστή ως «FENRIS WOLF PACK». Αποτελούνταν από έξι υπερ-υποβρύχια καθ' οδόν προς τη Βόρεια Αμερική, ικανά να μεταφέρουν πολύ μεγάλους πυραύλους που περιείχαν πυρηνικές κεφαλές. Γι ' αυτόν τον λόγο, ο Διοικητής του Αμερικανικού Στόλου Ατλαντικού προειδοποίησε τον πληθυσμό της Αμερικής μέσω του εθνικού ραδιοφώνου και των εφημερίδων ότι καλά θα έκανε να προετοιμαστεί για ατομική επίθεση από το Γ Ράιχ.
Ο Στρατηγός των SS Jacob Sporrenberg. αποκάλυψε σε ένορκη κατάθεση του την ύπαρξη ενός μυστικού σχεδίου με το όνομα «Die Glocke» («Η Καμπάνα»). Οι θεωρίες περί αυτού του σχεδίου είναι ποικίλες και αφορούν από όπλα αντιβαρύτητας, μέχρι και ατομική βόμβα.
Τ.Κ.: Τότε γιατί έχασαν τον πόλεμο; Ή μήπως δεν τον έχασαν ποτέ;
Douglas Dietrich (D.D): Λοιπόν, με την απόλυτη έννοια, δεν τον έχασαν! Αλλά στις 24 Απριλίου '45, έπειτα από εννέα μέρες εχθροπραξιών, το τελευταίο υπερ-υποβρύχιο καταστράφηκε από το Ναυτικό των ΗΠΑ. Ωστόσο, ο Καρλ Νταίνιτς είχε πρακτικά δείξει ότι ήταν ικανός να διεξάγει ατομική επίθεση κατά των ΗΠΑ. Ο λόγος που ο Αδόλφος Χίτλερ του έδωσε το πράσινο φως γι' αυτό ήταν επειδή τον Οκτώβριο του 1944, όταν η ατομική βόμβα τοποθετήθηκε σε θέση μάχης για να σταματήσει την προέλαση των Σοβιετικών Δυνάμεων στην Εσθονία, η σοβιετική προέλαση σταμάτησε και οι Γερμανοί κατάφεραν να κρατήσουν το Κούρλαντ ακόμα και μετά τη σοβιετική κατοχή στο Βερολίνο. Γι αυτό οι δυνάμεις της Βέρμαχτ βρίσκονταν εκεί, αλλά εκείνη την περίοδο, στη διάρκεια της τοποθέτησης της βόμβας σε θέση μάχης, οι γιατροί ειδοποίησαν τον Χίτλερ ότι η ακτινοβολία που δημιουργούσε αυτή η βόμβα προκαλούσε βλάβη των κυττάρων. Ήταν η πρώτη φορά στην Ιστορία που ένα ατομικό όπλο χρησιμοποιούνταν και τότε ο ιατρικός κόσμος της Γερμανίας μπόρεσε να εντοπίσει το γεγονός ότι η ραδιενέργεια δεν συμπεριφέρεται σαν ιός, ότι το κύτταρο δεν μπορούσε να καταπολεμήσει τη ραδιενέργεια με αντιβιοτικά. Όταν οι γιατροί ενημέρωσαν τον Αδόλφο Χίτλερ, του εξήγησαν ότι η ραδιενέργεια, αντίθετα από την ασθένεια, δεν ακολουθεί κανόνες, το σώμα δεν μπορεί να αμυνθεί εναντίον της ραδιενέργειας ή να αποκτήσει ανοσία. Ο Χίτλερ είχε έμμονη ιδέα με τις βιολογικές αναλογίες. Εβλεπε τον πόλεμο κατά των παρτιζάνων σαν μια διαδικασία ανοσοποίησης. Πολλές φορές χρησιμοποιούσε αυτή την αναλογία. Όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα σχετικά με τα ατομικά όπλα, ο Χίτλερ ένιωσε ότι οποιαδήποτε περαιτέρω χρήση στην ευρωπαϊκή ήπειρο θα απειλούσε τη γενετική βιωσιμότητα της Άριας Φυλής. Ορκίστηκε πως, ό,τι και να συνέβαινε, δεν επρόκειτο να χρησιμοποιήσει ατομικά όπλα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η Αλήθεια για τη Βόμβα Little Boy
T.Κ.: Από πού τα γνωρίζεις όλα αυτά; Περιέχονταν στα έγραφα που έπρεπε να κάψεις;
Douglas Dietrich (D.D): Ουσιαστικά ναι. Έκαναν περιληπτικές μεταφράσεις στα Αγγλικά και μετά οι Αμερικανοί έλεγαν «Δεν θέλουμε κανείς να μάθει γι' αυτό». Γι αυτόν τον λόγο είναι τόσο σημαντικό για μένα να μιλήσω για την Πολεμική Αέροπορία Για τους Αμερικανούς ο μόνος σκοπός οργάνωσης της ήταν να δημιουργήσουν ένα απύθμενο λαγούμι, στο οποίο να κρύβουν κλεμμένα αμερικανικά χρήματα. Για να το κάνουν αυτό, έπρεπε να μπορούν να πουν στον κόσμο «Πρέπει να κατασκευάσουμε πυρηνικά όπλα, γιατί α πυρηνικά όπλα κέρδισαν τον πόλεμο». Όλα ήταν ένα ρέμα και ο μόνος τρόπος για να στηρίξουν το ψέμα ήταν να καταστρέψουν κάθε απόδειξη της αλήθειας. Η αλήθεια είναι ότι η βόμβα Little Boy ήταν γερμανική βόμβα. Ήταν ένα τυποποιημένο κομμάτι ατομικού Πολεμικού οπλισμού που είχε κατασκευαστεί από τον να, που είχε ντουζίνες από αυτά. Ο Άξονας, όμως, και οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες, τα θεωρούσαν οπλισμό επιχειρησιακού επιπέδου - όχι στρατηγικό οπλισμό, όχι όμως με τα οποία θα σταματούσαν έναν πόλεμο. Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που τις κατασκεύασαν. Είχαν μία ρεαλιστική έκδοση αυτών των βομβών κι λόγος που η Little Boy είχε κατασκευαστεί με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί, είναι ότι έπρεπε να χωρά στην άτρακτο ενός μεσαίου βομβαρδιστικού, και το ίδιο βομβαρδιστικό ήταν το μέσον καταστροφής. Με άλλα λόγια, θα ήταν ένα βομβαρδιστικό αυτοκτονίας. Οι Ιάπωνες δεν είχαν κανένα πρόβλημα με αυτό. Και οι Γερμανοί δημιούργησαν ένα σώμα πιλότων αυτοκτονίας έτοιμων να χρησιμοποιήσουν αυτό το όπλο. Δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσουν ποτέ. Όταν ανέλαβε την Προεδρία ο Χάρι Σ. Τρούμαν, πρώτη του ενέργεια ήταν να ανακαλέσει εσπευσμένα από τον Ειρηνικό τον αεροπόρο Τσαρλς Λίντμπεργκ και να τον στείλει στην Ευρώπη. Ο Τσαρλς Ογκάστας Λίντμπεργκ μιλούσε Γερμανικά, και ο Αδόλφος Χίτλερ του είχε απονείμει το ανώτατο πολιτικό μετάλλιο για τη συμπάθεια που έδειχνε στη Γερμανία. Ο Τρούμαν έστειλε τον Λίντμπεργκ στην Ευρώπη να διαπραγματευθεί μ όσο το δυνατόν περισσότερους Ναζί επιστήμονες και τεχνικούς την παράδοση της ατομικής βόμβας και τη μεταφορά της στις ΗΠΑ.

Κατακλυσμός συναισθημάτων. Τσέχα μητέρα φιλάει Ρώσσο στρατιώτη στη Πράγα στις 5 Μαϊου, 1945.

Ο Τσάρλς Λίντμπεργκ ήταν Αμερικανός αεροπόρος που έγινε γνωστός, καθώς το 1927 κατάφερε να διασχίσει τον Ατλαντικό διανύοντας, μόνος του και χωρίς στάση, 5.800 χιλιόμετρα με το μονοθέσιο μονοκινητήριο αεροπλάνο του, Spirit of St. Louis. Ο Λίντμπεργκ είχε επισκεφθεί πολλές φορές τη ναζιστική Γερμανία, είχε κάνει εγκωμιαστικά σχόλια για τον Χίτλερ, με αποτέλεσμα να του απονεμηθεί ο γερμανικός «Σταυρός του Τάγματος του Αετού», που απονέμετο σε μη Γερμανούς για την προσφορά τους στο Γ΄ Ράιχ. Η άρνηση του Λίντμπεργκ να επιστρέψει το μετάλλιο αυτό μετά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε συνδυασμό με τις εγκωμιαστικές δηλώσεις του για το ναζιστικό καθεστώς, είχαν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις.
Τ.Κ.: Σαν να λέμε ότι τον έστειλε ως κατάσκοπο;
0.0.: Όχι, θα λέγαμε ότι τον έστειλε ως «πρεσβευτή καλής θελήσεως». Στη διάρκεια της περιόδου πριν τον θάνατο του Ρούσβελτ, οι παρανοϊκές εξαγγελίες του για άνευ όρων παράδοση έλεγαν: «Διακηρύσσουμε ότι ο Αυτοκράτορας Χιροχίτο και η κυβέρνηση των Ναζί είναι εγκληματίες πολέμου. Είναι άνθρωποι με τους οποίους δεν θα διαπραγματευτούμε. Δεν θα έχουμε μαζί τους κανενός είδους συναλλαγή. Το μόνο που θέλουμε είναι να τους δούμε νεκρούς». Αυτή την έννοια είχε η ρήση του Ρούσβελτ, ότι ο πόλεμος δεν θα μπορούσε να τελειώσει ποτέ. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αϊζενχάουερ, που βρισκόταν στο πεδίο της μάχης, στην απελπισία του έφερε έναν μουσικό που μιλούσε Γερμανικά και ήταν διάσημος στη Γερμανία, τον Γκλεν Μίλερ, για να κάνει μυστικές διαπραγματεύσεις ειρήνης με το Γ Ράιχ. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο απελπισμένοι ήταν οι Αμερικανοί. Επειδή δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με την κυβέρνηση του Γ' Ράιχ, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να συμφωνούν παύσεις πυρός στο πεδίο της μάχης. Ακόμα και το τέλος του πολέμου υπογράφτηκε από τον Στρατηγό Άλφρεντ Γιοντλ και τον Ναύαρχο Καρλ Νταίνιτς ως παράδοση των στρατιωτικών δυνάμεων και κατάπαυση πυρός.

Κάθετα στο κανάλι. Η Βρετανία δέχθηκε καταιγισμό επιθέσεων με χιλιάδες βόμβες V-1 και V-2 από Γερμανο-ελεγχόμενη περιοχή.

Τ.Κ.: Παράδοση των Συμμαχικών Δυνάμεων στους Γερμανούς;
D.D.: Όχι. Οι Γερμανικές Δυνάμεις παραδόθηκαν στους συμμάχους, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε με την κυβέρνηση, την οποία απλώς άφησαν να φύγει. Οι άνθρωποι κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου στις δίκες της Νυρεμβέργης ήταν όλοι στρατιωτικοί. Ακόμη ο Άλμπερτ Σπέερ θεωρήθηκε στρατιωτικός, γιατί ήταν υπεύθυνος για την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. H κυβέρνηση εγκαταστάθηκε σε διάφορα μέρη, κυρίως στην Αργεντινή, αλλά και στην Ανταρκτική και παρεμπιπτόντως στην Unterland. Αλλά για να τελειώσουμε τον Τσαρλς Λίντμπεργκ, η βόμβα Little Boy δεν δοκιμάστηκε ποτέ από τους Αμερικανούς, θυμήσου το Trinity: ήταν η δοκιμή της βόμβας τύπου Fat Man, της βόμβας πλουτωνίου. Οι Αμερικανοί είχαν πλουτώνιο, αλλά οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες πλουτώνιο δεν είχαν. Εκείνο που είχαν ήταν ουράνιο, γι' αυτό όλες οι Αμερικανικές και ιαπωνικές βόμβες είχαν ένα τυποποιημένο κέλυφος για να χωρά στην άτρακτο ενός βομβαρδιστικού μέσου βεληνεκούς. Αυτή ήταν η βόμβα ουρανίου οι Αμερικανοί ονόμαζαν «Little Boy». Παράγοντας μαζικά τέτοιες βόμβες οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες, θα μπορούσαν να απειλήσουν τους Αμερικανούς με εκτοξεύσεις μέσου βεληνεκούς - οι μεν Γερμανοί με ένα σύστημα εκτόξευσης διηπειρωτικών πυραύλων ή ένα πυραυλικό σύστημα εκτόξευσης από υποβρύχια, οι δε Ιάπωνες από αεροπλάνα καμικάζι. Χάρη σ' αυτό κατάφεραν να εξασφαλίσουν πολλές παραχωρήσεις από τους Αμερικανούς.
Ο Τσαρλς Λίντμπεργκ πήγε στην ηπειρωτική Ευρώπη, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να κάνει αυτό που δεν έκανε ο Γκλεν Μίλερ. Ο Γκλεν Μίλερ είχε πεθάνει κάτω μυστηριώδεις συνθήκες, και οι Αμερικανοί κατασκεύασαν ολόκληρη ιστορία ότι σκοτώθηκε σε συντριβή αεροπλάνου. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς. Όμως ο Λίντμπεργκ έπεισε τους Γερμανούς ειδήμονες να παραδώσουν τη βόμβα ως μέρος των υπό διαπραγμάτευση παραχωρήσεων για την κυβέρνηση του Γ Ράιχ. Η βόμβα που παραδόθηκε στις ΗΠΑ δεν δοκιμάστηκε ποτέ, γιατί οι Αμερικανοί ήξεραν ότι λειτουργούσε. Το ήξεραν, γιατί οι Γερμανοί την είχαν χρησιμοποιήσει επιτυχώς.
Η Επιτυχία της Προπαγάνδας περί Εξωγήινων
O.Ο.: Τώρα, για ποιον λόγο είχαν οι Αμερικανοί δύο διαφορετικά συστήματα κατασκευής βόμβας, μια με ουράνιο και μια με πλουτώνιο; Δεν είχε καμία λογική, όμως μετά τον πόλεμο όλοι το αποδέχθηκαν ως μέρος της προπαγάνδας. Αυτός ήταν ένας από τους τρόπους που μεταχειρίστηκαν οι Γερμανοί για να αποσπάσουν τόσες παραχωρήσεις. Ένας άλλος τρόπος ήταν μέσω του Υπουργού Προπαγάνδας του Ράιχ, Δρ. Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς. Οργάνωσε μια ιδιοφυή επιχείρηση προπαγάνδας, δηλώνοντας ότι το Γ Ράιχ είχε έρθει σε επαφή με εξωγήινους και ότι οι εξωγήινοι αναγνώριζαν το Γ Ράιχ ως τη μόνη νόμιμη κυβέρνηση του πλανήτη Γη. Οι εξωγήινοι δέχονταν δήθεν να αναγνωρίσουν μόνο μία κυβέρνηση για όλο τον πλανήτη, και επειδή το Γ Ράιχ ήταν η πρώτη κυβέρνηση που ήρθε σε επαφή μαζί τους ήταν και η μόνη την οποία αναγνώριζαν. Στο τέλος του πολέμου, το Γ Ράιχ ήταν υπόδειγμα πολυκεντρισμού, μια κυβέρνηση διαφορετικών εσωτερικών διοικητικών αυτοκρατοριών. Ο Γκαίμπελς είχε την αυτοκρατορία του, ο Χίμλερ τη δική του, ο Σπέερ τη δική του, το ίδιο και ο Γκαίρινγκ. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα πόσο ισχυρές ήταν αυτές οι αυτοκρατορίες, τα Ες Ες είχαν τον δικό τους στρατό, τη δική τους μονάδα τεθωρακισμένων και τις δικές τους δυνάμεις αλεξιπτωτιστών. Είχαν επίσης τη δική τους Πολεμική Αεροπορία.
Τι ήταν η Πολεμική Αεροπορία των Ες Ες; Ήταν τα μέλη της Νεολαίας του Χίτλερ που είχαν εκπαιδευθεί να πετούν αεριωθητές που εκτοξεύονταν στον αέρα καθέτως και πετούσαν οβίδες πολύ κοντά στα αμερικανικά βομβαρδιστικά. Μετά οι πιλότοι πηδούσαν έξω με αλεξίπτωτο. Η Λουφτβάφε είχε τους δικούς της αλεξιπτωτιστές, όλες τις αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες, 20 μεραρχίες μάχης και μια τεθωρακισμένη μεραρχία, τα πάντα υπό τον έλεγχο του (Στρατάρχη) Χέρμαν Γκαίρινγκ. Ύστερα υπήρχαν εκείνα που οι Γερμανοί ονόμαζαν «Feuerballs» - μπάλες φωτιάς και βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του Υπουργού Προπαγάνδας του Ράιχ, του Γκαίμπελς. Ήταν εξαιρετικά ευέλικτες φωτοβολίδες μαγνησίου, τηλεκατευθυνόμενες με ασύρματο τηλεχειριστήριο, με υπερβολική επιμήκυνση της ουράς τους για να εξασφαλίζεται μεγαλύτερη διάρκεια καύσης της φωτοβολίδας. Ήταν το εναέριο αντίστοιχο της θαλάσσιας νάρκης, με όλες τις αιχμηρές απολήξεις να προεξέχουν προς πάσα κατεύθυνση στη διάρκεια της πτήσης. Οι Γερμανοί ισχυρίζονταν ότι, επειδή ήταν το πρώτο κράτος που μετέδιδε τηλεοπτικά τις διάφορες τελετουργικές εκδηλώσεις, μπόρεσαν να μεταδώσουν αυτά τα σήματα στους εξωγήινους που πετούσαν κοντά στο ηλιακό μας σύστημα και έτσι αναγνωρίστηκαν ως παγκόσμια κυβέρνηση. Αυτός ήταν ο λόγος που στο τέλος του πολέμου αυτές οι μπάλες φωτιάς εμφανίστηκαν σαν ιπτάμενες βόμβες σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τ.Κ.: Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν αυτούς τους «ψευδοεισβολείς» για να ενισχύσουν τον ισχυρισμό τους ότι είχαν έρθει σε επαφή με εξωγήινους;
Douglas Dietrich (D.D): Αναμφίβολα, και μέσω αυτού μπόρεσε ο Υπουργός Προπαγάνδας του Ράιχ, Δρ. Γκαίμπελς, να εξαναγκάσει τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς να κάνουν πίσω. Στα αμερικανικά αρχεία, τα οποία έβλεπα, υπήρχε ο ισχυρισμός ότι οι Βρετανοί ήταν περισσότερο ευάλωτοι σε αυτή την προπαγάνδα, λόγω της νευρικής υπερέντασης που τους είχαν δημιουργήσει οι μακροχρόνιες πολεμικές συγκρούσεις. Οι Αμερικανοί δήλωσαν ότι αντιμετώπιζαν το θέμα με πολύ σκεπτικισμό. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Αμερικανοί προσπαθούσαν απλώς να μεταθέσουν το θέμα στους Βρετανούς, αλλά και οι ίδιοι ήταν εξαιρετικά φοβισμένοι. Κανείς δεν είχε δει νωρίτερα Feuerballs και φοβόταν ότι επρόκειτο για πραγματικά εξωγήινα σκάφη. Ήταν μία νίκη μιας προπαγάνδας τεραστίων διαστάσεων. Ο Δρ. Γκαίμπελς κατάφερε να πείσει τους Δυτικούς Συμμάχους ότι οι εξωγήινοι ήταν με το μέρος των Ναζί, επομένως οι Σύμμαχοι έπρεπε να επιτρέψουν σε όλα ανεξαιρέτως τα σημαντικά στελέχη του Γ Ράιχ να δραπετεύσουν, εκτός από τις περιπτώσεις αυτοκτονίας. Μπορώ να διαβεβαιώσω βάσει των εγγράφων που διαχειριζόμουν ότι ο Δρ. Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς δραπέτευσε.
Το Γ Ράιχ μεταστεγάζεται
Τ.Κ.: Λοιπόν ο Γκαίμπελς δραπέτευσε, ο Χίτλερ δραπέτευσε. Ποιος άλλος από τα αρχηγικά στελέχη πιστεύεις ότι δραπέτευσε;
Douglas Dietrich (D.D): Σίγουρα ο αξιωματικός των Ες Ες, Χανς Κάμλερ, καθώς και πολλοί άλλοι σημαντικοί τεχνικοί, απολύτως απαραίτητοι για το Γ Ράιχ. Αυτό είναι το λεγόμενο «Ράιχ των Χιλίων Ετών» που αντιμετωπίστηκε ως τρίτη δύναμη στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αυτοί που δραπέτευσαν διασπάστηκαν σε διαφορετικές τοποθεσίες. Υπήρχαν μυστικές βάσεις εν ενεργεία στη Νορβηγία, τη Γροιλανδία, τις Καναρίους Νήσους, την Ανταρκτική, τη Νότια Αμερική, κυρίως όμως στην Αργεντινή, Ανταρκτική και μετά στην Unterland.
Τ.Κ.: Πού είναι η Unterland;
Douglas Dietrich (D.D): Η Unterland χρειάζεται μερικές εξηγήσεις. Στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου που δούλευα ως ερευνητής βιβλιοθηκάριος του Υπουργείου Άμυνας, το 1992, ένας γεωφυσικός, ο ΑΙan Β. Τhompson, δημοσίευσε ένα άρθρο, με τίτλο Ύδωρ στον Ανώτερο Μανδύα της Γης (Νature, 23 Ιουλίου 1992,358:295-302). Είπε ότι ο μανδύας της Γης, τα βαθιά στρώματα πετρωμάτων, περιέχουν ποσότητες ιωδικού άλατος ύδατος, όπως ορυκτό ιωδικό άλας, που επισκιάζουν - τις ποσότητες των σημερινών ωκεανών, με άλλα λόγια, υπάρχει περισσότερο νερό κάτω από τον κατώτερο μανδύα του πλανήτη Γη, από όσο υπάρχει σε όλους, τους ωκεανούς της Γης - και οι ωκεανοί καλύπτουν το 75% της επιφάνειας του πλανήτη. Ύστερα, δύο Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία, χρησιμοποιώντας τα σεισμικά κύματα, ενός ολόκληρου ωκεανού στους πορώδεις βράχους βαθιά κάτω από το Πεκίνο {Νew Scientist, Νο 2594,10 Μαρτίου 2007). Ο λόγος που το αναφέρω είναι ότι όλα αυτά οι στρατωτικοί τα γνώριζαν εδώ και πολλά χρόνια. Η κυβέρνηση των Ναζί τα γνώριζε πολύ πριν από αυτούς. Ο Τσόρτσιλ περιγελούσε το Γ' Ράιχ που έστελνε στο Θιβέτ ορεινές μεραρχίες ή ορεινούς κυνηγούς, που κανονικά προωθούσαν στα Καυκάσια Όρη. Εκείνη την εποχή ο Τσόρτσιλ δεν το καταλάβαινε, αλλά σ' αυτό το μέρος της Γης βρέθηκαν είσοδοι που είχαν ανοιχτεί από τις τεράστιες συνεχείς ροές υδάτων. Το νερό είναι διαβρωτικό και με την πάροδο αιώνων ή εκατομμυρίων ετών λαξεύει τεράστιες τρύπες και σπήλαια στον συμπαγή βράχο. Όλο αυτό το υποβρύχιο νερό έσκαψε παντού τεράστια τούνελ κάτω από την επιφάνεια της Γης. Κάτω από την επιφάνεια της Γης δεν υπάρχει μία κοίλη Γη, αλλά μια εσωτερική Γη. Υπάρχουν σπήλαια ένα μίλι ψηλά, με τις δικές τους καιρικές συνθήκες, γιατί σ' αυτό το ύψος το νερό αρχίζει να συμπυκνώνεται, κι αυτό προκαλεί βροχή. Επομένως, έχουν ένα ανήλιαγο περιβάλλον ωκεανών και ποταμών που ρέουν ανεμπόδιστα όλη την εσωτερική Γη, από την Ανταρκτική μέχρι το βόρειο Πόλο. Αυτό άρχισε να ονομάζεται Unterland
Τ.Κ: Αυτά τα σπήλαια έχουν αρκετά στεγνά μέρη, όπου θα ΜΠΟΡΟΥΣΕ κανείς να ζήσει;
D.D: Ναι. Είναι σαν το Γκραντ Κάνυον, υπό την έννοια πρόκειται για σπήλαια στα οποία το νερό έχει στεγνώσει, τα περισσότερα όμως σπήλαια εξακολουθούν διασχίζονται από ένα ρυάκι νερού. Το εύφορο ίζημα που έχει κατακαθίσει στις πεζούλες των σπηλαίων είναι κατάλληλο για αγροτικές καλλιέργειες, την πραγματικότητα, οι Ναζί είχαν ανακαλύψει αυτά τα σπήλαια πολύ πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες. Ο κόσμος μπορεί να ρωτήσει, για παράδειγμα, ποιο ήταν το πρόσωπο που έπαιξε τόσο μεγάλο ρόλο σ' αυτό. Σχεδόν κανείς δεν το γνωρίζει. Ήταν ο Μάρτιν Μπάρμαν. Όλοι θα πουν ότι ο Γκαίμπελς ήταν υπεύθυνος για την προπαγάνδα, ο Χίμλερ για τα Ες Ες κ.λπ., κ.λπ... Σχεδόν κανείς, δεν γνωρίζει για τον Μάρτιν Μπόρμαν και τις αρτιότητες του.
Η Δύναμη των Κομπιούτερ και η Πολεμική Στρατηγική των Ναζί
Ο Χέρμαν Χόλεριθ ήταν ένας γερμανικής καταγωγής Αμερικανός στατιστικολόγος που ανέπτυξε μια μηχανή πινακοποίησης (tabulating machine, tabulator) με βάση τις διάτρητες κάρτες, με σκοπό τη γρήγορη πινακοποίηση στατιστικών από εκατομμύρια στοιχεία δεδομένων. Ήταν ο ιδρυτής μίας από τις εταιρείες που αργότερα ενώθηκαν για να σχηματίσουν την ΙΒΜ [Πηγή: wikipedia].

Τ.Κ.: Νόμιζα ότι ο Μπόρμαν ήταν υπεύθυνος για τα χρήματα.
Δ.Δ.: Πολύ καλή παρατήρηση. Τώρα, τι έκανε με τα χρήματα; Βασικά τα χρησιμοποίησε για το σπουδαιότερο όπλο που είχε το Ρ Ράιχ: το κομπιούτερ! Το 1935, δημιουργήθηκε για το Ρ Ράιχ το πρώτο κομπιούτερ από ένα μηχανικό που ονομαζόταν Κόνραντ Τσούζε. Με το κομπιούτερ του βρήκε έναν τρόπο να κάνει τα τρένα να φτάνουν στην ώρα τους. Ο Γερμανός στατιστικολόγος, Φρίντριχ Τσαν, μέλος των Ες Ες από το 1933, έπεισε τον αρχηγό των Ες Ες Χάινριχ Χίμλερ να ιδρύσουν ένα μυστικό Γραφείο Πινακοποίησης του Ράιχ, που θα συγχώνευε την τεχνολογία του Τσούζε με τα συστήματα της ΙΒΜ που είχε αναπτύξει ο Αμερικανός στατιστικολόγος Χέρμαν Χόλεριθ, ο οποίος είχε δημιουργήσει τη μηχανή πινακοποίησης με διάτρητες κάρτες. Μία από τις μεγαλύτερες γερμανικές εταιρίες, η IG Farben, δημιούργησε τη μαγνητική ταινία το 1935, κι αυτό έκανε το σύστημα διεργασίας πληροφοριών των Τσούζε-Χόλεριθ, ακόμα πιο αποτελεσματικό. Η μαγνητική ταινία ήταν ουσιαστικά πιο εύχρηστη από τις διάτρητες κάρτες, που ήταν και πανάκριβες.ΐΜε τη χρήση της μαγνητικής ταινίας, αυτοί οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έκαναν τη δουλειά 300 υπαλλήλων, απασχολώντας μόνο 15 ειδικούς χειριστές, σε μια εβδομάδα αντί σε έξι μήνες. Γι' αυτό τον λόγο υπήρξαν πολλές κύριες εφαρμογές - μία από τις οποίες ήταν το πιθανολόγημα της πορείας του πολέμου. Φόρτωναν εξισώσεις και παραδείγματα πολεμικών μαχών, που θα τους βοηθούσαννα υπολογίσουν την εξέλιξη του πολέμου, μέχρι το τέλος.
Ένα από τα πράγματα που υπολόγιζαν με αυτά τα κομπιούτερ ήταν το γεγονός ότι οι Σύμμαχοι υπερτερούσαν αριθμητικά του Άξονα 10 προς 1. Αντιμέτωποι με την Ιαπωνία, Γερμανία και Ιταλία, οι Σύμμαχοι είχαν επταπλάσια τανκ, πενταπλάσιο βαρύ πυροβολικό, τριπλάσια πολεμικά αεροσκάφη, πενταπλάσια φορτηγά, επταπλάσια πολυβόλα. Μόνο οι ΗΠΑ είχαν 27 εκατ. άνδρες που θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν. Το Γ΄ Ράιχ αντιλαμβανόταν ότι ο πόλεμος πλέον έπρεπε να περιοριστεί σε μια προσπάθεια αναχαίτισης, ώστε να καθυστερήσει η προώθηση του εχθρού, μέχρι να μεταστεγαστεί η κυβέρνηση του. Ανάμεσα στα πρώτα πράγματα που μεταστεγάστηκαν ήταν τα κύρια ηλεκτρονικά συστήματα. Επειδή αυτοί οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ήταν τόσο πολύτιμοι και επεξεργάζονταν τόσες πληροφορίες, ο Μάρτιν Μπόρμαν πρότεινε στον Χίτλερ να μεταστεγαστούν στη Νέα Σουηβία - κυρίως επειδή είχε αποικιστεί από τη δεκαετία του '30. Ήταν η «Περιοχή 51» της Γερμανίας, χωρίς τους τουρίστες. Άρχισαν να μετακινούν συμβατικά όπλα και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στην Ανταρκτική, και έσκαβαν μεγάλες σπηλιές για να τους τοποθετήσουν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αντιμετώπισαν εισβολή της Βρετανικής SAS στη διάρκεια του πολέμου. Το 1944, στα πλαίσια της Επιχείρησης «TABARIN», η SAS επετέθη, αλλά δεν κατάφερε να απομακρύνει το Γ Ράιχ από την Ανταρκτική. Αυτό έχει δημοσιευθεί και στο περιοδικό ΝΕΧUS. O Χίτλερ αναζητούσε μια περιοχή στην οποία θα μπορούσε να φυλάξει τους υπολογιστές σε περιβάλλον δροσερό και αποστειρωμένο, γιατί εύκολα υπερθερμαίνονταν. Τα κομπιούτερ του Μπάρμαν είχαν αρχίσει να γίνονται το επίκεντρο της επιστήμης του Ρ Ράιχ, που βασίζονταν σε εκείνο που Χίτλερ και Χίμλερ θεωρούσαν Άρια Φυσική.
Στις αρχές του 1939, οι Ναζί πραγματοποίησαν την τρίτη εκστρατεία εξερεύνησης μιας περιοχής στην Ανταρκτική, μεταξύ του γεωγραφικού πλάτους 69° 10 'Ν και 76° 30' Ν και μήκος 11 ° 30 W και 20° 00', και συνολικής έκτασης 600.000 κιπ2, την οποία και αποκάλεσαν «Νέα Σουηβία». Πληθώρα από φήμες υποστηρίζει ότι η περιοχή αυτή δεν εγκαταλείφθηκε από τους Γερμανούς μετά την πρώτη αποστολή του 1901, καθώς μέλη του πληρώματος συνέχιζαν να κάνουν αρκετά ταξίδια στην αποικία των Ναζί στην Ανταρκτική, για να μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό και βαριά εργαλεία για την εξόρυξη και διάνοιξη σηράγγων. Από εκεί προκύπτει και η άλλη φήμη πως πολλά υποβρύχια με Γερμανούς υψηλόβαθμους αξιωματικούς εγκατέλειψαν την Ευρώπη με το τέλος του ο Β' Παγκόσμιου Πολέμου, για να βρουν καταφύγιο σε ένα μυστικό δίκτυο υπόγειων στοών στη Νέα Σουηβία.
Τ.Κ.: Δεν χρειάζονταν, όμως, και τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας;
O.Ο.: Είχαν βρει τρόπους να παράγουν γεωθερμική και υδροηλεκτρική ενέργεια σε περιοχές της Ανταρκτικής που έμοιαζαν πολύ με την Ισλανδία. Χρησιμοποίησαν αυτές τις πηγές ενέργειας για να ηλεκτροδοτήσουν τα κομπιούτερ και τις υπόγειες εγκαταστάσεις. Αυτές είναι περιοχές της αχανούς Ανταρκτικής, από τις οποίες αμερικανικές περίπολοι δεν επέστρεψαν ποτέ. Θα σου πω κάτι για την Ανταρκτική και τον πληθυσμό της: η μεγαλύτερη συγκέντρωση επιστημόνων στον κόσμο είναι εκεί.
Τ.Κ.: Μιλάμε για σήμερα;
Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Προσπαθώ να το εκλογικεύσω. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να μπορεί να γίνει στην Ανταρκτική, εκτός από επιστημονικές έρευνες. Ως εκ τούτου, πολλές χώρες έχουν εγκαταστήσει εκεί βάσεις: μεταξύ αυτών, η Σοβιετική Ένωση/Ρωσία, η Νότιος Αφρική, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Ιαπωνία, η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Η Αργεντινή και η Χιλή ουσιαστικά έχουν αποικήσει οικογένειες εκεί.

Τ.Κ.: Μπορούν πολίτες να πάνε εκεί ή απαγορεύεται;
Douglas Dietrich (D.D): Η Συνθήκη της Ανταρκτικής υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 1959, μετά τις ατομικές «δοκιμές» που έγιναν εκεί, όπως η Επιχείρηση «Argus», στην οποία θα αναφερθώ αργότερα. Μετά από αυτό, ουσιαστικά η περιοχή ανακηρύχθηκε απαγορευμένη ζώνη από τη Σοβιετική Ένωση και τις ΗΠΑ. Γ΄ αυτό, μόνο πρόσφατα, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, άρχισαν να πειραματίζονται με μερικά οικολογικά ή περιβαλλοντικά τουριστικά προγράμματα. Αυτό συνέβη πολύ πρόσφατα και σχεδόν μετά την εξαφάνιση της ναζιστικής παρουσίας από την Ανταρκτική, γύρω στο 1997.
Είσοδοι στην Εσωτερική Γη
Τ.Κ.: Και πού βρίσκεται η Unterland; Κάτω από την Ανταρκτική ή σε εντελώς διαφορετικό μέρος;
Ο.Ό.: Υπάρχουν πολλές είσοδοι στην Unterland, κυριολεκτικά ανά την υφήλιο. Υπάρχουν μερικές στο Θιβέτ, μερικές στην Ανταρκτική, μερικές βρίσκονται σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως η Ελβετία, καθώς και μία μέσα στο εθνικό Οχυρό των Άλπεων, που περιλάμβανε μια τεράστια περιοχή κατά πλάτος των Ιταλικών και Αυστριακών Άλπεων.
Τ.Κ.: Προφανώς και στη Γερμανία...
Douglas Dietrich (D.D): Ναι.
Τ.Κ.: Ξέρω ότι ο Χίτλερ είχε μια πολύ σημαντική κρυψώνα στην πόλη Berchtesgaden, που βρίσκεται στις Γερμανικές Άλπεις. Ήταν κι αυτή τέτοια είσοδος;
Douglas Dietrich (D.D): Δεν είναι απίθανο. Δεν έχω δει ποτέ έγγραφα σχετικά με αυτό. Οι Αμερικανοί παρανόησαν το πώς αντιλαμβανόταν το Ράιχ το Οχυρό των Άλπεων. Πίστευαν ότι ήταν ένα είδος Δημοκρατίας του Σαλό για το Γ Ράιχ και ότι λειτουργούσε σαν τη Δημοκρατία του Σαλό που εξυπηρετούσε το φασιστικό κράτος του Μουσολίνι. Η αλήθεια είναι ότι το Οχυρό των Άλπεων ουσιαστικά εξασφάλιζε είσοδο στην Unterland από την ευρωπαϊκή ήπειρο, υπάρχουν όμως και άλλες είσοδοι, σε άλλα μέρη του κόσμου. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλές περισσότερες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ. Οι κύριες που αναφέρονται στα έγγραφα τα οποία διαχειρίστηκα βρίσκονται στο Θιβέτ και την Ανταρκτική.
Τ.Κ.: Υπάρχει μια ενιαία περιοχή όπου διασυνδέονται όλες αυτές οι είσοδοι;
Douglas Dietrich (D.D): Διασυνδέονται, γιατί τόσο νερό διάβρωσε σπήλαια τύπου Γκραν Κάνυον ανά τον πλανήτη, πολλά μίλια κάτω από την επιφάνεια. Το περιβάλλον είναι πολύ θερμό, γεμάτο ατμούς, σαν τροπικό περιβάλλον χωρίς τον Ήλιο. Έχει πολύ χώρο, άφθονο για την εγκατάσταση και ανάπτυξη ενός πολιτισμού. Αλλά τίποτα από αυτά δεν αποκαλύπτεται στο κοινό. Κοίταξε τι συμβαίνει στην Ανταρκτική: το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκεί είναι όλοι αυτοί οι επιστήμονες. Η σαρωτική πλειοψηφία είναι Καυκάσιοι -Ρώσοι, Ευρωπαίοι, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί και Αμερικανοί, εκτός από τους επιστήμονες από την Ιαπωνία και την Κίνα. Υπάρχουν πολύ λίγες εθνικές μειονότητες στην Ανταρκτική. Γενικά, οι μοναδικές μειονότητες που θα συναντήσεις ανήκουν στις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υπάρχει τεράστια παρουσία αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανταρκτική, αλλά δεν υπάρχει καμία απειλή πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας ή της Κίνας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας της επιφάνειας της γης, που θα άρχιζε στην Ανταρκτική. Γιατί λοιπόν βρίσκονται εκεί; Ο λόγος είναι ο ίδιος με έναν από τους κύριους λόγους για τους οποίους βρίσκονται Πεζοναύτες σε ένα πλοίο: όχι μόνο για να ενεργήσουν ως πεζικός κλάδος του Ναυτικού, αλλά και για να αποτρέψουν ενδεχόμενη ανταρσία των ναυτών. Γι' αυτό υπάρχει στρατιωτική παρουσία στην Ανταρκτική: για να αποτραπεί η αποσκίρτηση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν με τους επιστήμονες στην Ανταρκτική είναι η διαφυγή στο Γ Ράιχ.
Η Φυσική και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του Τρίτου Ράιχ
Τ.Κ.: Υπαινίσσεσαι, δηλαδή, ότι το Γ Ράιχ βρίσκεται ακόμα εκεί;
Douglas Dietrich (D.D): Όχι στην Ανταρκτική αυτή καθαυτή, αλλά στην Unterland, στην οποία φθάνουν μέσω των εισόδων της Ανταρκτικής. Κανείς δεν ξέρει τι κάνουν εκεί, γιατί κάθε επαφή σταμάτησε το 1997, επί κυβερνήσεως Κλίντον. Αυτό έγινε μερικά χρόνια μετά την αποχώρηση μου από το Υπουργείο Άμυνας. Εκείνο που συνέβη ήταν ότι, μετά τον πόλεμο, οι Αμερικανοί απέτυχαν στην Επιχείρηση «Ηighjump» και σε διάφορες άλλες επιχειρήσεις, και μόνο το 1958 πέτυχαν με την Επιχείρηση «Argus» να αποτρέψουν την κυριαρχία του Γ Ράιχ στο εγγύς διάστημα. Πολύ ευχαρίστως θα το εξηγήσω αυτό, γιατί έχει να κάνει με τη Φυσική, για την οποία ετοιμαζόμουν να μιλήσω. Όλα όσα γνωρίζω για τη Φυσική τα βλέπω με το μάτι του ιστορικού βιβλιοθηκάριου και όχι του φυσικού. Το 1935, τον ίδιο χρόνο που ο Κόνραντ Τσούζε δημιουργούσε τον πρώτο ενεργό ηλεκτρονικό υπολογιστή, ένας άνδρας ονόματι δρ. Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ - υπήκοος Ινδίας, που εκείνη την εποχή βρισκόταν υπό βρετανική κυριαρχία- παρουσίασε στη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία της Βρετανίας τις αστροφυσικές εξισώσεις του. Είχε αποδείξει ότι οι αστέρες συγκεκριμένης μάζας, που υπολογίζεται περίπου στο 1,4 της ηλιακής μάζας, στο τέλος της ζωής τους καταρρέουν ολοκληρωτικά. Κατόρθωσε να αποδείξει μαθηματικά την ύπαρξη μαύρων οπών. Κάποιες φατρίες Βρετανών επιστημόνων τον κορόιδεψαν και, μάλιστα, μερικοί έφθασαν στο σημείο να τον αποκαλέσουν «κίτρινο νέγρο». Ωστόσο, οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες θεωρούσαν ότι ασκούσε Άρια επιστήμη. Οι Ιάπωνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αρίους, καταγόμενους από τη βόρειο Ινδία, μέσω μετανάστευσης δια θαλάσσης. Οι Γερμανοί, βάσει της ναζιστικής ιδεολογίας, θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αρίους, καταγόμενους από τη βόρειο Ινδία και το Ιράν, μέσω χερσαίας μετανάστευσης στη βόρειο Ευρώπη. Και οι Ιάπωνες και οι Γερμανοί είχαν μια ρατσιστική ιδεολογία, οι οποία τους έδενε στον Άξονα με κέντρο την Ασιατική Ινδία.
Ιδίως οι Γερμανοί, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, κατόρθωσαν να πάρουν τις εξισώσεις του Τσαντρασεκάρ και να τις φορτώσουν στο ηλεκτρονικό τους σύστημα. Τις επεξεργάστηκαν για να εξάγουν ένα λογικό συμπέρασμα και, τελικά, συμπέραναν ότι ολόκληρος ο γαλαξίας μας και ουσιαστικά το κέντρο κάθε γαλαξία συγκρατείται συμπαγές από μία μαύρη οπή τεράστιας μάζας - τη μητέρα όλων των μαύρων οπών! Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: «Γιατί οι θεωρητικοί φυσικοί έπαιξαν τόσο μεγάλο ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις;». Αυτό συνέβη επειδή το Τρίτο Ράιχ κατάφερε να κάνει ένα άλμα μισού αιώνα στη Φυσική, χάρη στις εξισώσεις του Τσαντρασεκάρ, χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική τους τεχνολογία. Έτσι έφθασαν στην έννοια της αντιβαρύτητας και στη Φυσική ανώτερου επιπέδου. Το πρόβλημα ήταν ότι βρισκόταν ακόμα σε στάδιο ανάπτυξης. Ωστόσο, τα προγράμματα προσομοίωσης συγκρούσεων που «έτρεξαν» οι επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ έδειχναν ότι δεν μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο με συμβατικό τρόπο. Ολόκληρος ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στον Ατλαντικό και την ηπειρωτική Ευρώπη ήταν μια τεράστια σειρά ενεργειών αναχαίτισης, μέχρι να ολοκληρωθεί η μετοίκηση του Ράιχ των Χιλίων Ετών. Γι' αυτό εξαφανίστηκαν τόσοι Γερμανοί. Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γερμανικός πληθυσμός στην Ελβετία, το Λιχτενστάιν, την Αυστρία, τη Γερμανία και τη γερμανική διασπορά ανά την Ευρώπη, ήταν 180 εκατομμύρια - κοντά στα 200 εκατομμύρια, εάν υπολογίσουμε και τους Γερμανούς στη Ρωσία και τις χώρες της Αμερικής. Σήμερα υπάρχουν περίπου 80 εκατ. Γερμανοί στην Ενωμένη Γερμανία!
(Τ.Κ.): Επομένως 120 εκατ. Γερμανοί εξαφανίστηκαν στη Νέα Σουηβία;
Douglas Dietrich (D.D): Όχι, δεν λέω αυτό. Εγώ λέω ότι μεταξύ των Γερμανών που εξαφανίστηκαν υπήρχαν χιλιάδες οι οποίοι μετοίκησαν. Ο Χίμλερ είχε αυτή την έμμονη ιδέα. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν τον λόγο ύπαρξης των Ες Ες. Η Βέρμαχτ πολεμούσε για το έθνος, για τη Γερμανία, και τα Ες Ες πολεμούσαν για την Άρια φυλή. Τα Ες Ες δεν ήταν μόνο μια δύναμη διατήρησης της Άριας φυλής. Ήταν και ένας πολυεθνικός στρατός. Ενέπνευσε το μοντέλο της υπερεθνικής κυριαρχίας και στις δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας και στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Πρόθεση του Χίμλερ ήταν να οδηγήσει στη Νέα Σουηβία αυτούς που θεωρούσε καθαρόαιμους Βόρειους Αρίους, αλλά αντελήφθη ότι χρειαζόταν αρκετά μεγάλη γενετική ποικιλία, ώστε να αποφευχθεί θανάσιμη αιμομιξία σε μια σχετικά περιορισμένη πληθυσμιακή βάση. Επιπροσθέτως, ο Χίμλερ επέμενε ότι οι στρατιώτες των Ες Ες έπρεπε να έχουν τέλεια δόντια. Οι Μυστικές Υπηρεσίες των Συμμάχων το ερμήνευσαν ως μια μανία του με την αισθητική. Η πραγματικότητα, όμως, ήταν ότι χρειαζόταν άνδρες που θα μπορούσαν να δουλέψουν στις υπό το μηδέν καιρικές συνθήκες της Ανταρκτικής, όπου τα μεταλλικά σφραγίσματα των δοντιών θα συστέλλονταν προκαλώντας βασανιστικό πόνο. Πρέπει να πούμε ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας πυρηνικός πόλεμος. Το ίδιο ισχύει και για την Επιχείρηση Seawolf και για το Κούρλαντ, που προανέφερα. Οι δυνάμεις του Άξονα χρησιμοποιούσαν τόσα πυρηνικά όπλα όσα και οι Αμερικανοί, αλλά πιο αποτελεσματικά, γιατί τα χρησιμοποιούσαν στις επιχειρήσεις για να σπάσουν τις εχθρικές γραμμές.
Οι Επιχειρήσεις της Ανταρκτικής
Η εμφάνιση του Flügelrad απαρτιζόταν από ένα κεντρικό σώμα που περιέβαλλε έναν μοναδικό χειριστή, που καλυπτόταν από ημισφαιρικό θόλο. Με τη σειρά του και αυτός περιβαλλόταν από ένα περιστρεφόμενο δίσκο, του οποίου το κάτω μέρος φιλοξενούσε έναν ΒΜW 003 jet κινητήρα, δεξαμενές καυσίμου, έναν εκτροπέα Stahlrohr και έναν τροχοφόρο τετράποδο μηχανισμό προσγείωσης, χωρίς φρένα και αμορτισέρ. Η πτήση του οχήματος γινόταν με την εκτροπή των αερωθούμενων καυσαερίων σε έναν έλικα 16 πτερυγίων, με υδραυλικούς ενεργοποιητές πεπιεσμένου αέρα. Σκοπός του Flügelrad ήταν η λήψη αεροφωτογραφιών και λειτουργούσε με καλύτερη ταχύτητα από ένα ελικόπτερο, λόγω του αεροδυναμικού σκελετού του, χωρίς την ίδια ανθεκτικότητα. Επειδή τα Flügelrads ήταν εξοπλισμένα με πυρσός, κατόρθωσαν να εξολοθρεύσουν τις αμερικανικές δυνάμεις εισβολής κατά την «Επιχείρηση Ηighjump»

Κοιτώντας βόρεια από την 44η οδό, στην Times Square της Νέας Υόρκης την Δευτέρα, 7 Μαϊου 1945, με το πλήθος να πανηγυρίζει το νέο, της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας στον ΠΠ II.

Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1939 έγιναν διάφορες αποστολές στην Ανταρκτική, όπου οι Γερμανοί είχαν ήδη εγκαταστήσει μια βάση από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχε η Γη του Κάιζερ Γουλιέλμου Β', την οποία μπορείτε να βρείτε σε χάρτες της προ του Α' Παγκοσμίου Πολέμου εποχής. Ύστερα, μεταξύ του 1943 και 1945, το Βασιλικό Ναυτικό της Βρετανίας, υπό την αρχηγία του Κιθ Άλεν Τζον Πιτ, έστειλε διάφορα πλοία εκεί και υπήρξε μια μυστική πολεμική επιχείρηση με το κωδικό όνομα «Τabarin» -μια αποτυχημένη προσπάθεια κατάληψης, τον χειμώνα του 1944. Να το εξηγήσω: τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1942, ο Πλοίαρχος Αλμπέρτο Οντέρα, με το πλοίο Primero de Mayo , έδεσε στο Νησί Εξαπάτησης στο Νότιο Σέτλαντ και πολέμησε με τους Βρετανούς. Αυτός είναι ο λόγος που η Αργεντινή δεν συμμετείχε ποτέ στις πολεμικές προσπάθειες των Συμμάχων. Εάν τύχει να δείτε στον χάρτη τη ζώνη περιπολίας των Συμμάχων που εκτείνεται σε όλο το δυτικό ημισφαίριο, θα παρατηρήσετε ότι σταματά στο βόρειο τεταρτημόριο της Αργεντινής. Η εισβολή των ΗΠΑ του 1946-47 κατέληξε σε σφαγή των Αμερικανών, εξαιτίας των περιστρεφόμενων «ιπτάμενων δίσκων» (Flügelrads) των Γερμανών. Οι περιστρεφόμενες λεπίδες ήταν εγκαταστημένες γύρω από το σώμα του σκάφους, αντί πάνω από την άτρακτο. Ήταν κάτι σαν το SR-71 Blackbird του Τρίτου Ράιχ, καθώς και αυτά είχαν σκοπό την εις βάθος αναγνώριση του εχθρικού εδάφους, αντί την ανάπτυξη ταχύτητας διασχίζοντας εχθρικό εναέριο χώρο.
T.K: Η «Επιχείρηση ΗίαΗ]υιτιρ» είναι ιστορικό γεγονός...
D.D: Βεβαίως! Το καλοκαίρι του 1946-47, ο υποναύαρχος Ρίτσαρντ Εβελιν Μπιρντ JR. ηγήθηκε της επιχείρησης του ναυτικού των ΗΠΑ. Η επιχείρηση ουσιαστικά οργανώθηκε από ανωτέρους του, εκείνος όμως έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος που κατηγορήθηκε για την αποτυχία. Ήταν μία ad hoc δύναμη που συγκεντρώθηκε βιαστικά από τον Αρχηγό Στόλου, Ναύαρχο Τσέστερ Νίμιτς. Εκείνο που πραγματικά συνέβη στις 26 Αυγούστου 3 ήταν ότι είχαν 3.500 Πεζοναύτες και όλοι σκοτώθηκαν, αλλά κανείς δεν μιλά γι' αυτό. Μιλούν για το ναυτικό τμήμα της επιχείρησης, επειδή οι περισσότεροι σώθηκαν. Το θέμα ήταν το αεροπλανοφόρο USS Philipine Sea με 100 αεροσκάφη, που δεν ανήκε σε καμία από τις ομαδες κρούσης, γιατί ήταν το στρατηγείο της πολεμικής βάσης - ένα αεροπλανοφόρο Εssex - class, μήκους ποδών, επανδρωμένο με 3.500 άνδρες και έξι μεταγωγικά αεροπλάνα τύπου Douglas C-47 Skytrain, εξοπλισμένα με σκι και με «πυραύλους-φιάλες» JAΤΟ (σύστημα απογείωσης επιβοηθούμενης με καύσιμα τζετ), συμμετείχαν επίσης και ξένα πλοία.

T.K: Επομένως πρέπει να υπήρχαν κάπου 10.000 άνδρες.
D.D: Ναι. Υπήρχαν 4.700 άνδρες στην Τακτική Δύναμη 68 και 3.500 Πεζοναύτες που έφθασαν αεροπορικώς από τη Νέα Ζηλανδία. Η πρωταρχική τους αποστολή ήταν να εγκαταστήσουν μια αμερικανική βάση ως αντίβαρο στη βάση των Ναζί στην Ανταρκτική. Τώρα, το θέμα είναι εάν εσύ κι εγώ πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε, ούτε εάν κάποιος Αμερικανός ή Γερμανός πιστεύουμε ότι οι Ναζί είχαν εγκαταστήσει εξόριστη κυβέρνηση στην Ανταρκτική. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν πεπεισμένη ότι το Γ΄ Ράιχ είχε επανιδρυθεί στην Ανταρκτική. Γι' οι Αμερικανοί συγκέντρωσαν την Τακτική Δύναμη 68. Ήταν τεράστια και είχε τουλάχιστον 13 Αμερικανικά πλοία μια κεντρική μάχιμη ομάδα υπό την αρχηγία του υποναύαρχου Μπιρντ. Το USS Mount Olympos ήταν η ναυρχίδα της - όχι το αεροπλανοφόρο, γιατί εκείνο πλήρωμα, καθώς και ναυτικές πολεμικές μοίρες, τορπιλοπλάνα και βόμβες βυθού Heldiver, και όλα αυτά τα αεροσκάφη ήταν στριμωγμένα στο κατάστρωμα. Κανένα από αυτά δεν μπορούσε να απογειωθεί από το αεροπλανοφόρο. Έτσι βιαστικά και απερίσκεπτα συγκεντρώθηκαν. Αυτά τα αεροσκάφη επρόκειτο να αποβιβαστούν σε λωρίδες προσγείωσης που είχαν δημιουργηθεί στον πάγο της Ανταρκτικής και ύστερα να -χρησιμοποιηθούν σε αερομαχίες από αυτές τις τεχνητές λωρίδες ( απογείωσης πάνω στον πάγο. Αυτός είναι ο λόγος που είχαν φέρει τόσα πολλά παγοθραυστικά, κάθε είδους ( υποβρύχια και ακάτους για όλα αυτά τα υδροπλάνα, στα οποία αναφέρθηκα.
Ο Υποναύαρχος Ρίτσαρντ Εβελυν Μπέρντ Τζ. , (25.10.1888 -11.3.1957), ήταν ένας αξιωματικός του Ναυτικού, ο οποίος ειδικευόταν σε εξερευνητικές αποστολές. Υπήρξε ένας πρωτοπόρος Αμερικανός αεροπόρος, πολικός εξερευνητής και διοργανωτής των πολικών επιχειρήσεων εφοδιασμού. Ο Μπέρντ ισχυρίστηκε ότι ήταν ο πρώτος που προσέγγισε δια αέρος τόσο τον Βόρειο, όσο και τον Νότιο Πόλο. Βραβεύτηκε με το Μετάλλιο της Τιμής - την υψηλότερη τιμή για ηρωισμό που δίνεται από τις ΗΠΑ.
Τ.Κ.: Και μόνο ένα μέρος αυτής της δύναμης γύρισε πίσω;
Douglas Dietrich (D.D): Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι οι Πεζοναύτες που είχαν μεταφερθεί αεροπορικώς πέθαναν στον πάγο της Ανταρκτικής. Σκοτώθηκαν από τους πυραύλους που εκτόξευσαν τα Flügelrads. Μερικά από τα αεροπλάνα που είχαν μεταφερθεί δια θαλάσσης κατερρίφθησαν, αλλά μετά από αυτό που συνέβη στους Πεζοναύτες η επιχείρηση αναγκαστικά σταμάτησε και αποσύρθηκαν. Ο Υποναύαρχος Μπιρντ έπεσε σε τόση δυσμένεια, ώστε ο αποχαιρετιστήριος λόγος που έδωσε σε μια εφημερίδα δημοσιεύθηκε μόνο στη Χιλή και ουδέποτε στις ΗΠΑ. Ο Μπιρντ είχε προειδοποιήσει για μια επικείμενη επίθεση κατά των ΗΠΑ και για την ανάγκη τήρησης κατάστασης επιφυλακής, ώστε να ληφθούν προληπτικά μέτρα άμυνας. Ο Μπιρντ ξαφνικά ανεκλήθη, το ίδιο και ολόκληρη η στρατιωτική δύναμη της αποστολής. Ένα από τα τελευταία πράγματα που είπε αφορούσε στην τότε τρέχουσα κατάσταση: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο από το να προειδοποιήσω τους συμπατριώτες μου ότι πέρασε η εποχή που μπορούσαμε να καταφύγουμε σε πλήρη απομόνωση και να επαναπαυθούμε, πιστεύοντας στην εγγύηση ασφάλειας που μας προσέφεραν η απόσταση, ο ωκεανός και οι πόλοι.» Και κατέληξε λέγοντας: «Εγκαταλείπουμε αυτή την περιοχή». Δεν δόθηκε ποτέ κάποια επίσημη εξήγηση. Ο Μπιρντ εισήλθε σε νοσοκομείο και έτσι έληξαν όλα. Σε αυτό το σημείο, όλα για όσα είχε προειδοποιήσει ο Μπιρντ βγήκαν αληθινά. Μεταξύ των ετών 1951 και 1956, συνέβη εκείνο που τα αμερικανικά έγγραφα με τα οποία ασχολούμουν αποκαλούσαν «σφαγή του αέρος» ή «ο πόλεμος των δίσκων». Αυτό συνέβη μετά την επιχείρηση Highjump. Βασικά, το Τρίτο Ράιχ προέβη σε αντίποινα, και τα Flügelrads και άλλα ειδικά κατασκευασμένα αεροσκάφη που είχαν φέρει στην Ανταρκτική επιτέθηκαν και κατέρριψαν πολλά μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η «Επιχείρηση Argus», στην οποία οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν πυρηνικά όπλα το 1958, μετά από μια δεκαετία αποτυχημένων εισβολών στην Ανταρκτική, που ακολούθησαν την Επιχείρηση Highjump.Η New York Times ανέφερε ότι εκείνη την περίοδο υπήρχαν 204 καταστρεμμένα ή χαμένα πολεμικά αεροσκάφη. Τη δεκαετία του '50, εκείνο που είχε γίνει γνωστό ως «ο εναέριος πόλεμος» τελικά καταγράφηκε στα έγγραφα, τα οποία είχα διαταγή να αποτεφρώσω. Υπολογιζόταν ότι, από τα μέσα της δεκαετίας του '40 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, 2.000 πιλότοι είχαν πεθάνει στον πόλεμο των δίσκων! Γι' αυτό το λόγο οι Σύμμαχοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Τρίτο Ράιχ, και ο Τσόρτσιλ ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία το 1951.
Η Διεθνής Κομμουνιστική Ατζέντα του Στάλιν

Σοβιετικοί στρατιώτες δίνουν μάχη σπίτι-προς-σπίτι έξω από το Königsberg, Ανατολική Πρωσία, Απρίλιος 1945.

Οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται πόσο πλεονεκτική ήταν η θέση του Τρίτου Ράιχ στο τέλος του πολέμου. Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ είχε πεθάνει μυστηριωδώς και ουσιαστικά, σύμφωνα με τα έγγραφα που είδα υπάρχουν σοβαρότατες υπόνοιες ότι δολοφονήθηκε από πράκτορες του Άξονα. Ο Τρούμαν ανέλαβε την Προεδρία τον Απρίλιο του 1945 και, ύστερα, τον Ιούλιο, ο Τσόρτσιλ καταψηφίστηκε. Η αλήθεια είναι ότι το 1945 ο Στάλιν, που είχε τεράστιο επιρροή και στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία, έδωσε εντολή στους αρχηγούς των εργατικών συνδικάτων του Εργατικού Κόμματος να διώξουν τον Τσόρτσιλ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Εργατικοί θεωρούνταν κάτι ανάλογο με εκείνο που στη Βρετανία αποκαλούσαν «κομμουνιστές». Αυτοί ήταν οι σκληροπυρηνικοί συνδικαλιστές. Για να σου δείξω πόση επιρροή είχε ο Στάλιν, θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Η εισβολή του Στάλιν στη Φινλανδία το 1939 ήταν ένα από τα γεγονότα που ξεκίνησαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Σουηδικό Ναζιστικό Κόμμα έστειλε πιλότους μαχητικών αεροπλάνων να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς στη Φινλανδία. Οι Γερμανοί έστειλαν στρατιωτικές μονάδες και ήταν πια ένας διεθνής πόλεμος ενάντια στην εισβολή των Σοβιετικών Μπολσεβίκων. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα ήταν το Brewster Buffalo, ένα μαχητικό αεροπλάνο κατασκευασμένο στις ΗΠΑ, που οι Φινλανδοί είχαν αγοράσει από τους Αμερικανούς. Το Brewster Buffalo κατέρριψε τόσο πολλά σοβιετικά αεροπλάνα, ώστε ο Στάλιν έδωσε εντολή σε όλα τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ, που ήταν πολύ φιλικά προσκείμενα στο δόγμα του Σοβιετικού Κομμουνισμού, να σαμποτάρουν όλα τα Brewster Buffalo στη γραμμή συναρμολόγησης.
Ένα χρόνο μετά την εντολή αυτή του Στάλιν, οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ το 1941 και ύστερα συνέχισαν με επιθέσεις στο Χονγκ Κονγκ, τη Σιγκαπούρη και τις Φιλιππίνες. Σε όλα τα μέρη που επιτίθεντο οι Ιάπωνες, τα αμερικανικά Brewster Buffalo έπεφταν στη διάρκεια της πτήσης, γιατί τα είχαν σαμποτάρει στις ίδιες τις γραμμές συναρμολόγησης τους. Τόσο μεγάλη επιρροή είχε ο Στάλιν στα άλλα έθνη, ακριβώς λόγω αυτής της διεθνούς κομμουνιστικής ανταρσίας. Στο τέλος αυτών των δυναμικών εχθροπραξιών στην ηπειρωτική Ευρώπη, το 1945, ο Στάλιν έδωσε εντολή στους Εργατικούς στη Βρετανία «Δεν χρειάζομαι πια τον Τσόρτσιλ στην πρωθυπουργία και τον θεωρώ απειλή». Ήταν πεπεισμένος ότι ο Τσόρτσιλ είχε δηλητηριάσει τον Ρούσβελτ. Ο Τσόρτσιλ υπέστη μια σαρωτική εκλογική ήττα. Αυτό συνέβη μετά τη γενική κατάπαυση πυρός στην Ευρώπη τον Μάιο του 1945, ακριβώς την εποχή που η Βρετανία έστρεφε τις δυνάμεις της προς μία εισβολή στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη. Εκείνη την εποχή οι Ιάπωνες προωθούνταν στην Ηπειρωτική περιοχή με τόση επιτυχία, που οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να θάψουν ολόκληρες αεροπορικές μοίρες Βρετανικών Spitfires στην Ταϊλάνδη και τη Βιρμανία, για να μην τα καταλάβουν οι Ιάπωνες. Τόσο απελπιστική ηταν η κατάσταση το 1945. Σκέψου πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα για τους αμερικανούς. Ήταν τόσο ρατσιστές, που είχαν συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων τους κατά των γερμανών, με το σκεπτικό: «Αυτοί είναι λευκοί, αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο». Οι Αμερικανοί διέθεσαν μόνο το 15% της συνολικής τους δύναμης για να πολεμούν τους Ιάπωνες στον Ειρηνικό.
Ο παγκόσμιος Πόλεμος που η Αμερική ήταν αδύνατο να κερδίσει

T.K.: Αυτό σημαίνει ότι τους υποτίμησαν απόλυτα...
Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Οι Ιάπωνες είχαν εισβάλει στα νησιά της Αλάσκα για να εμποδίσουν τους Αμερικανούς να βομβαρδίσουν την Ιαπωνία από εκεί; Από το 15% των συνολικών δυνάμεων, οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να απασχολήσουν το 1 /3 στην προσπάθεια απομάκρυνσης των ινών από την περιοχή της Αλάσκας. Όχι μόνο πάνω από 90% του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού ήταν στην Κίνα όταν έπεσε η βόμβα στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945, αλλά εκείνη ακριβώς την ημέρα, μία ειδική ανάλυση του πολεμικού τμήματος των νέων Ιαπωνικών μεραρχιών που είχαν επιστρατευθεί, έφθασε στα χέρια του Επιτελάρχη του Στρατού των ΗΠΑ, Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ - του ίδιου Μάρσαλ που αναγκάστηκε να προωθήσει το Σχέδιο Μάρσαλ ως αποζημίωση για την αναστήλωση της Ευρώπης. Αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ ότι, από το 1937 μέχρι 1943, ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός επιστράτευε κατά μέσον όρο οκτώ μεραρχίες τον χρόνο, αλλά μέσα στο 1944 και μόνο είχε σχηματίσει 30 για να εξασφαλίσει την ηπειρωτική Κίνα. Τους πρώτους επτά μήνες του 1945, οι Ιάπωνες κινητοποίησαν άλλες 42 τις οποίες 23 μέσα στην ίδια την Ιαπωνία) και είχαν ανθρωποθρωποδυνάμεις να κινητοποιήσουν ακόμη περισσότερες: μέχρι και 65 μεραρχίες πεζικού και 5 τεθωρακισμένες μεραρχίες, μέχρι τον Οκτώβριο 1945 που αναμενόταν η Επιχείρηση Downfall, η προγραμματισμένη Αμερικανική εισβολή στα Ιαπωνικά νησιά. Η Ιαπωνία μόλις είχε αρχίσει να πολεμά, κι αυτή η τεράστια μαζική επιστράτευση είναι ο λόγος που τόσο λίγοι αρτιμελείς Ιάπωνες σκοτώθηκαν (αν σκοτώθηκαν στους στρατηγικούς βομβαρδισμούς, συμβατικούς πυρηνικούς σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Όλοι βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης. Σ' αυτό το σημείο οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν πως είχαν χάσει τον πόλεμο Καμία σημασία δεν είχε το γεγονός ότι μπορούσαν να επιστρατεύσουν όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό τους. Η απόλυτη πλειοψηφία των δυνάμεων τους ήταν πέρα από τον Ατλαντικό και, εάν τις μετέφεραν στον Ειρηνικά για να πολεμήσουν τους Ιάπωνες, θα άφηναν την Ευρώπη ακάλυπτη σε μία ενδεχόμενη προσπάθεια ανακατάληψης από Ναζί αντάρτες. Οι Αμερικανοί επέλεξαν να προτείνουν ειρήνη, γιατι ο Ρούσβελτ ήταν νεκρός και ο Τσόρτσιλ είχε χάσει τη πρωθυπουργία...

Αμερικανός στρατιώτης στέκεται στη μέση του Μνημείου της Μάχης των Εθνών στη Λειψία μετά την επίθεση της 18ης Απριλίου, 1945. Το τεράστιο μνημείο της ήττας του Ναπολέωντα το 1813 ήταν ένα από τα τελευταία οχυρά της πόλης. 150 Αφοσιωμένοι στρατιώτες των SS οχύρωσαν το μνημείο αποφασιστικά για 3 μήνες.

Τ.Κ.: Έκαναν πρόταση ειρήνης; Σε ποιον;
Douglas Dietrich (D.D): Στον Άξονα. Και στη Γερμανία και στην Ιαπωνία. Το 1945.
Τ.Κ.: Ο κόσμος δεν έμαθε ποτέ γι' αυτό...
Douglas Dietrich (D.D): Ο Αδόλφος Χίτλερ παρέμενε επιθετικός το 1944 45, γιατί είχε κάθε συμφέρον να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο έδαφος μέχρι τη μετεγκατάσταση Δεν ένιωθε καθόλου απελπισμένος γι' αυτόν τον πόλεμο που διεξαγόταν. Με τον Πόλεμο των Δίσκων- οι Αμερικανοί σύντομα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Ναζί προετοιμάζονταν για παρουσία στη σεληνιακή επιφάνεια. Γι' αυτό, μετά την «Επιχείρηση Highjump» επένδυσαν τόσο πολλά σε πραγματικό πυρηνικό πόλεμο εναντίον του εξόριστου Τρίτου Ράιχ Αυτό τελικά κατέληξε στην «Επιχείρηση Αργκους».
Το Ξεκίνημα της Κούρσας του Διαστήματος
Τ.Κ.: Εννοείς ότι το Τρίτο Ράιχ ετοιμαζόταν να ιδρύσει βάση στη Σελήνη από τη βάση του στην Νέα Σουηβία;
Douglas Dietrich (D.D): Αυτό ακριβώς. Οι Ναζί δεν χρησιμοποιούσαν συνηθισμένους πυραύλους. Χρησιμοποιούσαν την αντί βαρύτητα και τις νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας του Τέσλα. Οι Γερμανοί έσπασαν το φράγμα του ήχου και το φράγμα του Διαστήματος χρησιμοποιώντας πυραύλους, ήδη από την αρχή της δε δεκαετίας του '30. Κατάφεραν να τελειοποιήσουν τη χρήση αυτής της τεχνολογίας για τον βομβαρδισμό μεγάλου βεληνεκούς εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά όλα τα στρατηγικά βομβαρδιστικά τους λεηλατήθηκαν μετά την παύση του πυρός. Οι Αμερικανοί το έμαθαν αυτό αργότερα, μέσω των Μυστικών Υπηρεσιών τους. Η σύγχρονη εποχή του Διαστήματος άρχισε τον Μάρτιο του 1926, όταν ο δρ. Ρόμπερτ Γκοντάρ εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο υγρών καυσίμων στις ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 1929, ο Φρίντριχ Στάμερ έκανε την πρώτη επανδρωμένη πτήση κινούμενη με πυραύλους από ένα ανεμοπλάνο που είχε κατασκευάσει ο Αλεξάντερ Λίπις. Τον Ιούλιο του 1929 η αποτυχία της εκτόξευσης του πρώτου πυραύλου του Γκοντάρ προκάλεσε τις διαμαρτυρίες όλων των γειτόνων που πήραν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του και πέτυχαν την απαγόρευση άλλων εκτοξεύσεων στη Μασαχουσέτη. Ο Γκοντάρ υπέστη δημόσιο εξευτελισμό και κλείστηκε στον εαυτό του. Τον Νοέμβριο του 1929 κέρδισε μια επιδότηση Γκούγκενχαϊμ, με τη βοήθεια του Τσαρλς Λίντμπεργκ, η οποία χρηματοδότησε τη μεταφορά του πυραυλικού εργαστηρίου του στο Ρόσγουελ του Νέο Μεξικό. Το 1936, οι Γερμανοί έκαναν δοκιμές στον πύραυλο Α-3. Παρά τη μυστικότητα του εγχειρήματος, οι Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ μετέφεραν τα νέα στην Ουάσιγκτον, αλλά η ηγεσία του Στρατού των ΗΠΑ έκρινε ότι δεν υπήρχε αξιόλογη απειλή. Τον Οκτώβριο του 1936, η εκτίμηση του στρατού για τον πύραυλο του Γκοντάρ ήταν ότι είχε μικρή στρατιωτική αξία. Γι' άλλη μια φορά, αυτό έφερε τους Γερμανούς πολύ μπροστά. Το 1930, ο αναλογικός ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο διαφορικός αναλυτής, δημιουργήθηκε από τον δρ. Βάνεβαρ Μπους, καθηγητή Μηχανολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Αυτός ήταν ένας εργαστηριακός ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο πρώτος που κυκλοφόρησε στην αγορά, και χρησιμοποιήθηκε για την επίλυση περίπλοκων προβλημάτων στη Φυσική. Το σχέδιο του Μπους ήταν τόσο αποτελεσματικό, ώστε το ΜΙΤ δεν βρήκε κανένα λόγο να δοκιμάσει και τους ψηφιακούς υπολογιστές που ήταν τόσο ακριβοί και τα οικονομικά του πανεπιστημίου δεν επέτρεπαν μια τόσο πρωτοπόρο εργασία. Αυτό έγινε αλλού από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για χρήση των κρυπτογράφων που δούλευαν με κωδικούς, για τους οποίους οι αναλογικοί υπολογιστές ήταν άχρηστοι. Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Ρούντολφ Ες, που πέταξε στη Βρετανία με σκοπό να πει στους Βρετανούς ότι η γερμανική έρευνα για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές δεν σημείωνε καμία απολύτως πρόοδο με απώτερο σκοπό να δημιουργήσει σύγχυση.

Το κατεστραμμένο Ράιχσταγκ στο Βερολίνο, με ένα ακόμη κατεστραμμένο Γερμανικό στρατιωτικό όχημα στο προσκήνιο, στο τέλος του ΠΠ ΙΙ.

Ο Ρούντολφ Ες τα βάζει με Αμερικανούς και Σοβιετικούς
Ο Ρούντολφ Βάλτερ Ρίχαρντ Ες (26.4.1894 17.8.1987) ήταν εθνικοσοσιαλιστής ιδεολόγος και πολιτικός. Στις 10 Μαΐου του 1941, ο Ες πετά με αεροπλάνο στη Σκοτία με σκοπό να συναντήσει τον ηγέτη (έτσι τουλάχιστον πιστεύει) του βρετανικού ειρηνικού κινήματος, τον Δούκα του Χάμιλτον. Σκοπός του να σταματήσει ο πόλεμος μεταξύ Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου, και να μπορέσει η Γερμανία να στραφεί κατά της Σοβιετικής Ένωσης, αφού αυτός είναι ο τελικός σκοπός του Εθνικοσοσιαλισμού. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο συγκεκριμένων χωρών σημαίνει για τον Ες την «αυτοκτονία της λευκής φυλής». Ωστόσο δεν τα καταφέρνει και συλλαμβάνεται, αφού οι Άγγλοι δεν έχουν καμία διάθεση να διαπραγματευτούν με τους εθνικοσοσιαλιστές. Δεν έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα εάν ο Ες έκανε την πτήση αυτή αυτόνομα ή με εντολή του Χίτλερ.
Τ.Κ.: Νόμιζα ότι πέταξε για να κάνει μια πρόταση ειρήνης Douglas Dietrich (D.D): Εννοείς μια πρόταση προς τη βρετανική μοναρχία να τα βρει με το Τρίτο Ράιχ; Σίγουρα όχι. Πήγε για να πείσει τη Βρετανία να προτείνει ειρήνευση.
Τ.Κ.: Έχω μία τελείως διαφορετική ιστορία στο μυαλό μου Για πες μας, εσύ τι γνωρίζεις γι' αυτό;
Douglas Dietrich (D.D): Ο Ες κατάφερε να πείσει τους Βρετανούς ότι έπρεπε να μιλήσει στους Αμερικανούς, γιατί είχε μάθει για την τεχνολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών το Μάρτιν Μπάρμαν: ότι η εξέλιξη των υπολογιστών του Τρίτου Ράιχ δεν πήγαινε καθόλου καλά και ότι οι Αμερικανοί ήταν πολύ μπροστά με τους δικούς τους υπολογιστές. Έτσι, οι Βρετανοί τον μετέφεραν αεροπορικώς στη ΗΠΑ και από τότε κανείς δεν άκουσε τίποτε γι' αυτόν στ Βρετανία. Υποτίθεται ότι οι Βρετανοί τον είχαν φυλακίσει, αλλά στην πραγματικότητα αυτός που παρουσίασαν ήτα ένας φτωχός, διανοητικά άρρωστος άνδρας, Γερμανός υπήκοος, που έμοιαζε πολύ με τον Ες - κάποιος που είχαν συμμαζέψει σε ένα μπλόκο στην Ευρώπη μετά τη παύση των εχθροπραξιών. Ο γιος του Ες, η πρώην γραμματεύς του κι όλοι όσοι κλήθηκαν να τον αναγνωρίσου είπαν ότι αυτός ο άνδρας δεν ήταν ο Ρούντολφ Ες.
Τ.Κ.: Αυτά αναφέρονταν στα έγγραφα που κατέστρεφες;
Douglas Dietrich (D.D): Βεβαίως! Τελικά, αυτός ο άνδρας σκοτώθηκε. Όχι επειδή υπήρχε φόβος ότι θα μιλούσε, αλλά γιατί όλοι οι άνθρωποι που έλεγαν ότι δεν ήταν ο πραγματικός Ες, θα έπαυαν πλέον να ασχολούνται μαζί του.

Αυτοί οι Γερμανοί στρατιώτες στέκονται στον στρωμένο με συντρίμμια δρόμο της Βαστώνης, στο Βέλγιο, την 9η Ιανουαρίου, 1945.

Τ.Κ.: Επομένως τι απόγινε ο πραγματικός Ρούντολφ Ες;
Douglas Dietrich (D.D): Μεταφέρθηκε αεροπορικώς στις ΗΠΑ, όπου μίλησε με τον Βάνεβαρ Μπους και ξεγέλασε τους Αμερικανούς, κάνοντας τους να υποτιμήσουν διάφορα θέματα που είχαν σχέση με τη ναζιστική πολεμική μηχανή Τελικά πίστεψαν πολλά από όσα έλεγε. Παραπλανήθηκαν, ειδικά στο θέμα της ικανότητας των Ναζί να πετάξουν στο Διάστημα. Το ποια ήταν η τελική του μοίρα στις ΗΠΑ δεν αναφερόταν πουθενά στα έγγραφα. Ούτως ή άλλως, οι Ναζί είχαν κάνει τόσο τεράστιο άλμα στην κατασκευή πυραύλων, ώστε κατάφεραν να βομβαρδίσουν τη βιομηχανία που ο Στάλιν είχε μεταφέρει πίσω από τα Ουράλια Όρη. Ο Ρούντολφ Ες μπόρεσε να το αποσιωπήσει, λέγοντας ότι η πυραυλική τεχνολογία των Ναζί ήταν πολύ πρωτόγονη και ότι χρησιμοποιούνταν μόνο για μη-κατευθυνόμενους πυραύλους που ουσιαστικά δεν ήταν πύραυλοι. Μπόρεσε να τους πείσει ότι οι ν-1 και ν-2 δεν ήταν πύραυλοι, αλλά μηχανές τζετ με τηλεχειριστήριο, που χρησιμοποιούνταν ως όπλο εκφοβισμού στην Αγγλία. Ο Ες κατάφερε να δηλητηριάσει τις σχέσεις Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που τελικά κατέληξε σε απίστευτες εχθροπραξίες μεταξύ τους, γιατί ο Στάλιν έλεγε στους Αμερικανούς ότι οι Γερμανοί τον είχαν βομβαρδίσει χρησιμοποιώντας διαστημική τεχνολογία. Ας το δούμε κάτω από αυτό το πρίσμα. Το Διάστημα ένα εγγενές εχθρικό περιβάλλον για κάθε εργασία, η μισή ατμόσφαιρα της Γης εκτείνεται λιγότερο από τρία μίλια [-4,8 χλμ] πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης, Τα στρατιωτικά αεροσκάφη και διαστημόπλοια εξαρτώνται από την ύπαρξη καθαρού αέρα, σφραγισμένου σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, όταν φθάσουν σε ύψος περίπου 15 μιλίων [~24 χλμ], όπου η μεταφορά θερμότητας είναι υπέρμετρη και υπάρχει δηλητηριώδες όζον. Οι μηχανές τούρμποτζετ δεν λειτουργούν πάνω 20 μίλια [-32 χλμ]. Τα όργανα ένδειξης ύψους παύουν να λειτουργούν περίπου στα 28 μίλια [-45 χλμ]. Οι πύραυλοί πρέπει να λειτουργήσουν πέραν αυτών των ορίων και οι Γερμανοί είχαν κατασκευάσει τέτοιου είδους πυραύλους.
Όταν ο Δρ. Γκοντάρ κατασκεύασε τον πύραυλο του και οι Γερμανοί άρχισαν να κάνουν επανδρωμένες πτήσεις πυραύλων, είχαν τη δική τους εκδοχή αστροναυτών -τους Raummenner. Οι πρώτοι άνθρωποι που έσπασαν το φράγμα του Διαστήματος δεν ήταν Ρώσοι ούτε Αμερικανοί, αλλά μέλη της Raummacht – του Διαστημικού Σώματος. Αυτό το σώμα είχε δημιουργηθεί από ένα πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ του Χέρμαν Γκαίρινγκ και του Χάινριχ Χίμλερ. Ήταν συνδυασμένο με την καλοκαιρινή επίθεση Case Blue τον Μάιο 1942, όταν οι Γερμανοί ξεκίνησαν μια εκστρατεία βομβαρδισμών με τα αποκαλούμενα Sanger. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να κτυπήσουν τη βιομηχανική βάση του Στάλιν, ανά τα Ουράλια. Εξαιρετικά υψηλά επίπεδα πτήσης περιόριζαν την αποτελεσματικότητα της εκστρατείας, αλλά με τον καιρό προκάλεσαν βαριές απώλειες και εμπόδισαν τη Σοβιετική Ένωση να προελάσει με γρήγορο ρυθμό. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η σοβιετική προέλαση ήταν, συγκριτικά, πολύ αργή και διήρκεσε πολλά χρόνια. Το Sanger είχε σχεδιαστεί ως περιφερόμενο βομβαρδιστικό που μπορούσε να περιφέρεται στην ατμόσφαιρα γύρω από τη Γη μετά από κάθε βομβιστική επίθεση, πετώντας ψηλά πάνω από την Κεντρική Αμερική και την Κίνα και να κάνει το πολύ μακρύ ταξίδι της επιστροφής στη Γερμανία. Οι Αμερικανοί δεν κατέλαβαν ούτε ένα δείγμα αυτών των βομβαρδιστικών, γιατί όλα βρίσκονταν σε θέση μάχης εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Με την παύση του πυρός, βρέθηκαν σε σοβιετικά χέρια μαζί με τον Μάγκνους, αδελφό του Βέρνερ φον Μπράουν. Ακριβώς όπως ο φον Μπράουν είχε επιδέξια οδηγήσει σε λάθος κατεύθυνση το διαστημικό πρόγραμμα των Αμερικανών, ο αδελφός του πέτυχε να οδηγήσει σε αδιέξοδο το Σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα. Δούλευαν, δηλαδή, ως σαμποτέρ, για να εμποδίσουν τους Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς να φθάσουν τη γερμανική τεχνολογία. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος των αμερικανικών και σοβιετικών διαστημικών προγραμμάτων έμειναν πολύ πίσω, γιατί υπονομεύθηκαν από εκπαιδευμένα στελέχη της γερμανικής επιστημονικής κοινότητας, όπως οι αδελφοί φον Μπράουν.
Οι Σύνδεσμοι των Ναζί με την Αίγυπτο και την Ισπανία

Ο Αδόλφος Χίτλερ παρασημοφορεί μέλη της νεολαίας ναζί "Hitler Jugend" σε φωτό που τραβήχτηκε μπροστά από το καταφύγιο της καγκελαρίας στο Βερολίνο, τον Απρίλιο του 1945. 

Ο μεγαλύτερος αριθμός των Γερμανών πυραυλικών επιστημόνων πήγαν στην Αίγυπτο. Ο Γκαμάλ Αμ-πντέλ Νάσσερ, που ως υψηλόβαθμος στρατηγός όσο πλησίαζε το τέλος του πολέμου επιχορηγούσε μυστικά αυτή την έξοδο των Ναζί επιστημόνων στην Αίγυπτο, δημιούργησε μια ολόκληρη πόλη γι' αυτούς - τη Factory 333 στην Ηλιούπολη, έξω από το Κάιρο. Εκεί υπήρχαν 400 Ναζί πυραυλικοί επιστήμονες, κι αυτοί ήταν το αποκαλούμενο νέο Africa Korps. Ήταν το θεμέλιο ενός παράλληλου αιγυπτιακού αεροδιαστημικού προγράμματος. Γι' αυτό μπόρεσε Ό Νάσσερ κάποια στιγμή να απειλήσει τις ΗΠΑ ότι θα κρατικοποιούσε το Κανάλι του Σουέζ. Ο Νάσσερ ακολούθησε το παράδειγμα του Φρανσίσκο Φράνκο της Ισπανίας, που επίσης είχε δεχθεί πολλούς Ναζί μετανάστες. Ο Φράνκο είχε διάφορους Ναζί επιστήμονες που κατασκεύαζαν για λογαριασμό του ηλεκτρομαγνητικούς πυραύλους ΚΜ-2 σε μυστικά εργαστήρια κοντά στη Μαρμπέλα, στη νότιο ακτή της Ισπανίας, ανατολικά του Γιβραλτάρ. Είχαν πάρει το όνομα τους από τους εφευρέτες τους, καθηγητές Κnοh και ΜϋΙΙer Ο ΚΜ-2 είχε εμβέλεια 16.000 χιλιομέτρων. Μόλις το χειριστήριο του αποσυμπλεκόταν, προσελκυόταν από τις δονήσεις των στερης μεταλλικής μάζας. Η επαφή με την πηγή που τον προσέλκυε προκαλούσε την έκρηξη. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φρανσίσκο Φράνκο διέθεσε χιλιάδες άνδρες για να σχηματιστεί η Ισπανική Μπλε Μεραρχία, που υπηρέτησε στο Ρωσικό Μέτωπο σε όλη τη διάρκεια του Πολέμου. Γι' αυτό τον λόγο, μεταξύ των αιχμαλώτων που συγκέντρωσαν στο τέλος του Πολέμου, οι Αμερικανοί βρήκαν πολλούς που προέρχονταν από διάφορα κράτη, τα οποία ο κόσμος δεν ήξερε καν ότι είχαν εμπλακεί στον πόλεμο. Μερικοί από αυτούς τους αιχμαλώτους ήταν Ισπανοί που κατέληξαν σε αμερικανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και είχαν σχέση με την Ισπανική Μπλε Μεραρχία. Οι Αμερικανοί εξαγριώθηκαν με τον Φράνκο κι είπαν: «Τώρα που ο πόλεμος τελείωσε, γιατί να μη διδάξουμε τον Φράνκο;» Το καλοκαίρι του 1946, ο Φράνκο εξαπέλυσε δύο από αυτούς τους πυραύλους και τους παρακολουθούσε από το κατάστρωμα ενός από τα γιοτ του να καταρρίπτουν δύο αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα. Είπε, λοιπόν, με τον τρόπο του: «Τολμήστε να εισβάλετε στην Ισπανία και θα καταρρίψω περισσότερα αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα». Έτσι, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να κρατηθούν μακριά από τον Φράνκο. Όταν ήρθε η σειρά του, ο Νάσσερ είπε: «Κρατικοποιώ το Κανάλι του Σουέζ. Ο Φράνκο έχει δύο Γερμανούς επιστήμονες, εγώ έχω πάνω από τετρακόσιους. Εάν με φάτε, ή προσπαθήσετε να με φάτε, θα εξαφανίσω από τους ουρανούς την αμερικανική Πολιτική Αεροπορία». Έτσι, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να πάνε με τα νερά του Νάσσερ. Σ αυτό το σημείο, το 1956, οξύνθηκε η Κρίση του Σουέζ που ήταν ακόμη πιο καταστροφική από την κρίση των κουβανικών πυραύλων. Η Αμερική σχεδόν ξεκίνησε πόλεμο κατά της Γαλλίας, της Βρετανίας και του Ισραήλ όταν προσπάθησαν να επανακτήσουν το Κανάλι του Σουέζ. Αυτό ήταν ο θάνατος της Συμμαχίας, η πτώση τοι Ενωμένου Συμμαχικού Μετώπου. Τόση δύναμη ασκούσαν οι Γερμανοί επιστήμονες ανά τον κόσμο. Γι' αυτό τους αποκαλούσαν «Τρίτη Δύναμη» του επονομαζόμενου Ψυχρού Πολέμου. Όποτε αυτοί οι Ναζί επιστήμονες βρίσκονταν στη Σοβιετική Ένωση ή στις ΗΠΑ, θεωρούντο παρατηρητές ξένης κυβέρνησης.
Τ.Κ.: Μιας εξόριστης κυβέρνησης;
Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Έτσι τους έβλεπαν.
Επιχείρηση Argus
Η «Επιχείρηση Argus» ήταν μια μυστική σειρά δοκιμών που διεξήχθη στον Νότιο Ατλαντικό, 110 μίλια νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής. Αφορούσε στη διερεύνηση των επιπτώσεων των πυρηνικών εκρήξεων έξω από την ατμόσφαιρα δηλαδή του τρόπου με τον οποίο τα φορτισμένα σωματίδια και τα ραδιενεργά ισότοπα που απελευθερώνονται αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει τον εντοπισμό ραντάρ, επικοινωνιών, καθώς κα τα ηλεκτρονικά των δορυφόρων και των βαλλιστικών πυραύλων. Πίσω από όλα βρισκόταν μια θεωρία του εκκεντρικού αλλά λαμπρού Έλληνα φυσικού Νικόλαου Χριστοφίλου που αναπτύχθηκε στο Εργαστήριο Ακτινοβολίας Laurence (LRL). Ο ίδιος είχε προβλέψει ότι στρατιωτικά σημαντικά αποτελέσματα θα παράγονται με την έγχυση φορτισμένων σωματιδίων από πυρηνικές εκρήξεις στο εγγύς Διάστημα, δημιουργώντας μια τεχνητή ζώνη Βαν Άλεν. Η «Επιχείρηση Argus» έχει χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα στον κόσμο. Οι δοκιμές επιβεβαίωσαν ουσιαστικά τις προβλέψεις του Χριστοφίλου.
Τ.Κ.: Τι απόγινε η εξόριστη κυβέρνηση; 

Σοβιετικοί στρατιωτικοί και Αμερικανοί στρατιώτες στη διάρκεια φιλικής συνάντηση στον ποταμό Έλβα τον Απρίλιο του 1945.

Douglas Dietrich (D.D): Η εξόριστη κυβέρνηση βρίσκεται ακόμα και σήμερα εκεί. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε ακριβώς είναι τι αλλαγές έχουν συμβεί στους κόλπους της. Πριν αναφερθώ, όμως, στην κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τον Πόλεμο, πρέπει να μιλήσουμε για την «Επιχείρηση Argus». Οι Αμερικανοί - βασιζόμενοι στον Πόλεμο των Δίσκων και τον πυραυλικό πόλεμο- είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι οι Ναζί είχαν εγκαταστήσει μια βάση στον Νότιο πόλο της Σελήνης. Ήταν μια πολύ μικρή βάση στο νότιο πόλο, αλλά θεωρούνταν πολύ μεγάλη απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια. Έτσι, οι Αμερικανοί ήρθαν το 1958 σε επαφή με τον Νικόλαο Χριστόφιλο, έναν ιδιοφυή τρελό, που δεν διέθετε καν πτυχίο Φυσικής. Δούλευε στο Lawrence Radiation Laboratory της Καλιφόρνια στο Λίβερμορ, πάνω σε τεχνικές τιθάσευσης και ελέγχου της ενέργειας που εκλυόταν στις αντιδράσεις σύντηξης υδρογόνου. Δεν υπάρχουν ανά τον κόσμο γνωστά φυσικά υλικά που να μπορούν να περιστείλουν το αφάνταστα θερμό πλάσμα που δημιουργείται, γιατί έχει την θερμοκρασία του Ήλιου. Εργαζόταν στη διαμόρφωση «μαγνητικών φιαλών», ισχυρών μαγνητικών πεδίων που θα κρατούσαν το ηλεκτρικά φορτισμένο πλάσμα. Λόγω της φύσης και του σχήματος των μαγνητικών, κάποια ποσότητα φορτισμένων μορίων θα διέρρεε από τα άκρα της μαγνητικής φιάλης - σχεδόν όπως τα εγκλωβισμένα μόρια διαρρέουν από τους πόλους της δημιουργώντας σέλας. Ενώ συνεχιζόταν ο Πόλεμος των Δίσκων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ πλησίασε τον Χριστόφιλο και είπε: «Πρέπει να καταστρέψουμε το γερμανικό αστροναυτικό πρόγραμμα εποικισμού της Σελήνης». Στις 10 Ιανουαρίου του 1958 εκείνος απάντησε δίνοντας εγγράφως όλες τις εξισώσεις του και είπε ότι, εάν ένα πυρηνικό όπλο επρόκειτο να εκραγεί στο εγγύς Διάστημα, τα ραδιενεργά θραύσματα θα παγιδεύονταν και θα κατευθύνονταν από το μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια τεχνητή ζώνη φορτισμένων σωματιδίων που θα περιέβαλλε ολόκληρη τη Γη. Με άλλα λόγια, είπε ότι μπορούσε να δημιουργήσει μία τεχνητή ραδιενεργό ζώνη Βαν Άλεν, αρκετά ισχυρή για την καταστροφή οτιδήποτε βρισκόταν σε τροχιά.

C-47 μεταγωγικά αεροπλάνα, πετώντας χαμηλά, μεταφέρουν εφόδια στις Αμερικανικές δυνάμεις που μάχονται με τους Γερμανούς στη Βαστώνη. Από μακριά, καπνοί Γερμανικού στρατιωτικού εξοπλισμού ενώ στο προσκήνιο Αμερικανικά τανκ υποστηρίζουν το πεζικό στη μάχη.

Τ.Κ.: Αυτή η τεχνητή ζώνη Βαν Άλεν βρίσκεται ακόμα εκεί;
Δ.Δ.: Θα ήταν μια σύντομη στρατιωτική εφόρμηση που διαρκούσε αρκετά, ώστε να εξαφανίσει τα πάντα από το Διάστημα. Οι στρατιωτικοί αστροναύτες ήδη αντιμετωπίζουν ένα εχθρικό περιβάλλον. Σε περίπτωση που ο εχθρός προσωρινά κάνει το εγγύς Διάστημα ραδιενεργά θανατηφόρο, η επιβίωση σ' αυτό το περιβάλλον είναι αδύνατη. Η ζώνη θα προκαλούσε ανά τον κόσμο παράσιτα στις ραδιοφωνικές ζώνες ΗF και VΗF, των οποίων γίνεται το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής επικοινωνίας. Το σημαντικότερο είναι ότι η έκρηξη πυρηνικών όπλων θα δημιουργούσε αυτά τα τεχνητά σέλα και θα αύξανε την ένταση ακτινοβολίας στην περιοχή της ιονόσφαιρας, όπου εξερράγη η βόμβα. Αυτό θα αχρήστευε τα ραντάρ και τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους καθοδήγησης. Θα προκαλούσε γενικό μπλακ άουτ των ραδιοεπικοινωνιών. Η βόμβα, με ακριβείς υπολογισμούς ως προς το σημείο έκρηξης, θα μπορούσε να κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο, που να έχει επιπτώσεις σε μια συγκεκριμένη περιοχή με αρκετό ηλεκτρομαγνητικό παλμό, όχι μόνο για να καταστρέψει όλα τα αεροσκάφη που πετούσαν προς ή από την ατμόσφαιρα, αλλά και για να αποτρέψει οποιαδήποτε πυραυλικά αντίποινα. Ο Χριστόφιλος είπε ότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να πολεμήσουν οι Αμερικανοί το εξόριστο Τρίτο Ράιχ, με τους πυραυλικούς επιστήμονες και τους ιπτάμενους δίσκους του.

Αμερικανός στρατιώτης της 12ης οπλισμένης μεραρχίας στέκεται φυλάσσοντας μία ομάδα Γερμανών αιχμαλώτων τον Απρίλιο του 1945.

Την 1η Αυγούστου του 1958, έκαναν δοκιμές πάνω στη θεωρία του και εκτόξευσαν μία Η-βόμβα (υδρογονοβόμβα) 3,8 μεγατόνων που εξερράγη 48 μίλια [-77 χλμ] πάνω από την Ατόλλη Τζόνστον, στον Ειρηνικό. Η έκρηξη που προκλήθηκε, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, ήταν η πιο θεαματική βολή που είχε ριφθεί ποτέ από τις ΗΠΑ. Η πύρινη σφαίρα ανέβηκε πάνω από την ατμόσφαιρα, πυροδότησε μια μαγνητική καταιγίδα και προκάλεσε μπλακ άουτ των ασύρματων εκπομπών από το Τόκιο μέχρι το Σαν Φρανσίσκο. Στις 27 Αυγούστου του 1958, η πρώτη από τρεις πυρηνικές βολές ρίφθηκε πάνω από την Ανταρκτική. Ένας πύραυλος μετέφερε μια πυρηνική κεφαλή χαμηλής απόδοσης 200 μίλια [322 χλμ] πάνω από τη Γη. Μετά από αυτό, οι Αμερικανοί έστειλαν 19 διαφορετικούς πυραύλους για να μετρήσουν την ακτινοβολία. Κοντά στο Γκραν Κάνυον, στην Αριζόνα, είχαν τοποθετήσει μέχρι και μια τεράστια μεταλλική σπείρα, απλωμένη κατά μήκος της ερήμου, για να μετρήσουν τις αλλαγές στον μαγνητισμό της Γης. Παρατηρητές σε πλοία στον Βόρειο και Νότιο Ατλαντικό παρακολουθούσαν πώς όλα τα θραύσματα ακολουθούσαν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης. Αμέσως μετά έπεφταν στην ατμόσφαιρα στο σημείο της έκρηξης και ύστερα έκαναν όλη τη διαδρομή μέχρι το άλλο άκρο της έκρηξης, δημιουργώντας τεχνητά σέλας. Τόσο ισχυρό ήταν. Η ακτινοβολία περικύκλωσε τη Γη και δημιούργησε μία νέα ζώνη ακτινοβολίας ύψους 40.000 μιλίων (64.440 χλμ). Στις 30 Αυγούστου και 6 Σεπτεμβρίου, το επανέλαβαν. Αυτές οι εκρήξεις στην ιονόσφαιρα ήταν τόσο δυνατές, ώστε κατέστρεψαν όλα όσα είχε παράγει το Τρίτο Ράιχ ξοδεύοντας δισεκατομμύρια Reichsmarks (νόμισμα του Τρίτου Ράιχ) για το στρατιωτικό διαστημικό πρόγραμμα.
Τ.Κ.: Πιστεύεις ότι μέχρι τότε το Τρίτο Ράιχ είχε επανδρώσει βάσεις στη Σελήνη;
Douglas Dietrich (D.D): Ναι, και μετά το τέλος της «Επιχείρησης Argus» συμπέραναν ότι όλο το προσωπικό της βάσης πέθανε και δεν ανεφοδιάστηκε ποτέ από τη Γη. Οι Αμερικανοί δεν έμαθαν ποτέ το όνομα της βάσης αυτής. Της έδωσαν το κωδικό όνομα «Σεληνιακή Βάση Άλφα».

Βαριά οπλισμένος Γερμανός στρατιώτης κρατάει κουτιά πυρομαχικών κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης στο μέτωπο Βελγίου-Λουξεμβούργου, 2 Ιανουαρίου, 1945.

Τ.Κ.: Είπες ότι βρισκόταν στον νότιο πόλο της Σελήνης. Ήταν στη σκοτεινή πλευρά ή στην πλευρά που είναι ορατή σ' εμάς;
Douglas Dietrich (D.D): Σε καμία πλευρά. Ο νότιος πόλος της Σελήνης βρίσκεται στη μισοσκότεινη ζώνη. Έτσι, η βάση μέσα σε μια κοιλάδα θα ήταν προστατευμένη από την έντονη ηλιακή ακτινοβολία που θα ήταν εξίσου καταστροφική για τις ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις όσο και οι εκρήξεις. Οι περιοχές της έντονης ακτινοβολίας στο Διάστημα υπήρξαν ολέθριες για τα πολεμικά διαστημικά συστήματα του εξόριστου Τρίτου Ράιχ. Στο κενό του Διαστήματος δεν υπάρχει τίποτε να διασκορπίσει ή να απορροφήσει την ακτινοβολία. Όταν τα υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια κτυπήσουν οποιοδήποτε αντικείμενο, παράγουν ακτίνες Χ που είναι διεισδυτικές. Καταστρέφουν τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, σβήνουν τη μνήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και είναι θανατηφόρες για τους αστροναύτες. Αφού η ζώνη ακτινοβολίας ήταν παγκόσμια και εκτεινόταν προς τα έξω χιλιάδες μίλια, όλοι οι δορυφόροι που το Τρίτο Ράιχ είχε θέσει σε τροχιά, πολύ πριν τον Σπούτνικ, συνέχιζαν να περνούν μέσα από αυτές τις περιοχές έντονης ακτινοβολίας και καταστρέφονταν. Για το Τρίτο Ράιχ, οι επιπτώσεις ως προς τη χρήση του Διαστήματος ως μελλοντικού πεδίου επιχειρήσεων ήταν ολέθριες.

Τ.Κ.: Όμως η βάση στη Νέα Σουηβία συνέχισε να υπάρχει;
Douglas Dietrich (D.D): Το εξόριστο Τρίτο Ράιχ δεν εκτόξευσε πλέον άλλες κατασκευές απόλυτου κενού. Ο αυξανόμενος ιονισμός της ανώτερης ατμόσφαιρας που προκλήθηκε από αυτές τις εκρήξεις απεδείχθη επικίνδυνος για τα βομβαρδιστικά μεγάλου ύψους και τα διαστημικά ανεμόπτερα που είχαν σχεδιαστεί από τη Sänger. Άνδρες και γυναίκες πιλότοι που πετούσαν πάνω από 50.000 πόδια μέσα από την αυξημένου ιονισμού περιοχή, δέχονταν θανατηφόρες δόσεις ακτινοβολίας πριν προλάβουν να φθάσουν στους στόχους των αντιποίνων.
Αυτή ήταν ενδεχομένως η πιο ισχυρή σειρά ατομικών επιθέσεων που έκανε ποτέ η Αμερική. Το εγγύς Διάστημα απεδείχθη ανυπεράσπιστο και μη λειτουργικό, σε περίπτωση ατομικής σύρραξης. Γι' αυτό και οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση αποφάσισαν ότι δεν θα είχαν κανενός είδους στρατιωτικό διαστημικό πρόγραμμα, ακόμη και ότι δεν επρόκειτο να προσπαθήσουν να εγκαταστήσουν βάσεις στη Σελήνη. Στις 31 Οκτωβρίου του 1958, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ξεκίνησαν ένα μορατόριουμ στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων επί του εδάφους. Σκέφθηκαν: «Tι νόημα έχει μια διαστημική κούρσα, εκτός από λόγους προπαγάνδας, αφού εάν κηρυχθεί πόλεμος θα σαρώσουμε τις διαστημικές κατασκευές ο ένας του άλλου τόσο γρήγορα, που όλα τα χρήματα που θα έχουμε ξοδέψει θα πάνε χαμένα;» Το Τρίτο Ράιχ κινούνταν πλέον υπογείως, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Οι Αμερικανοί, μέσω των Μυστικών τους Υπηρεσιών, παρέμεναν πρόθυμοι να συνεργαστούν με το εξόριστο Τρίτο Ράιχ, γιατί είχαν Ναζί συμβούλους και μεσολαβητές, χάρη στην «Επιχείρηση Paperclip». Είχαν αρκετούς αξιωματικούς των Ες Ες εκεί, στα τέλη της δεκαετίας του '40 και τη δεκαετία 50, Γκεστάπο μέσα στη CΙΑ, για να μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα με τους Νεο-Σουηβούς. Συνεργάστηκαν με την οργάνωση Γκέλεν - όχι τόσο για την εμπειρία της στη Σοβιετική αντικατασκοπία, όσο για τη χρησιμότητα της ως μεσολαβητή με το εξόριστο Ράιχ. Για κάποιο διάστημα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα Flϋgerlad ήταν συνηθισμένο θέαμα. Γίνονταν πτήσεις από τη Βρετανία και μεγάλες πτήσεις πάνω από τη νέα Υόρκη, που προκάλεσαν το βορειοανατολικό μπλακ άουτ του 1965, με επιπτώσεις σε αρκετές πολιτείες τών ΗΠΑ και μέρος του Καναδά. Είχαμε ένα «φυσικό κύμα UFO, μήνα παρά μήνα.
Συναλλασσόμενοι με το Τρίτο Ράιχ

Σωρός πτωμάτων στη Δρέσδη, έπειτα από Βρετανο-Αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές μεταξύ 13 και 15 Φεβρουαρίου, 1945. Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης γέννησε πολλά ερωτημστικά, στα μεταπολεμικά χρόνια, με κριτική που υποστηρίζει πως η περιοχή του ιστορικού κέντρου που βομβαρδίστηκε δεν φιλοξενούσε στρατεύματα.

T.K.: Aυτό το μπλακάουτ προκλήθηκε από τα Flϋgerlad;
Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας και έκαναν παρεμβολές στις ηλεκτρονικές λειτουργίες της περιοχής, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι μπορούσαν να το κάνουν. Αυτό έκανε τους Συμμάχους να μην επιτεθούν στο εξόριστο Τρίτο Ράιχ, στη διάρκεια της μετεγκατάστασης στο υπέδαφος της γης. Γι' αυτό είχαν στη διάθεσή τους τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να ανεφοδιαστούν. Εξακολουθούσαν, βέβαια, να χρειάζονται διάφορα μηχανήματα και εργαλεία, υφάσματα, φάρμακα, είδη πολυτελείας, τσιγάρα, νάιλον, Αυτά τα έπαιρναν από τους Συμμάχους, με αντάλλαγμα απειλές που προέβαλλαν μέχρι την «Επιχείρηση Argus». Μην ξεχνάς ότι η «Επιχείρηση Argus» έγινε το 1958. Από το 1945 μέχρι το 1958, πάνω από μια δεκαετία το εξόριστο Τρίτο Ράιχ κρατούσε τους Συμμάχους σε κατάσταση άκρατου τρόμου. Κι αυτά που χρειάζονταν οι Νεο-Σουηβοί δεν ήταν και λίγα. Για παράδειγμα, χρειάζονταν αρκετά τρόφιμα, τα οποία δεν μπορούσαν να φυτρώσουν κάτω από το υπέδαφος της γης, μέχρι να ολοκληρωθούν οι υδροπονικοί κήποι τους. Υπήρξε, ωστόσο, ένας επιστήμονας από την Ταϊβάν που δίδαξε τους πλοιάρχους των υποβρυχίων να καλλιεργούν βλαστούς φασολιών στα υποβρύχια τους. Όσον αφορά τα υλικά, ο κόσμος μπορεί να αναρωτηθεί: «Τι είναι εκείνο που δεν μπορείς να εξορύξεις υπόγεια;» Πρόκειται για σπάνια υλικά, όπως το ταντάλιο: ένα μεταλλικό στοιχείο που, σε μορφή λεπτής ταινίας, χρησιμοποιείται ως πυκνωτής ρύθμισης τάσης στα κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές και συχνά προέρχεται από μετεωρίτες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν λίγες περιοχές στην επιφάνεια της Γης, όπως το Κονγκό, όπου μπορεί να βρεθεί ταντάλιο. Ως αποτέλεσμα, άρχισαν οι πόλεμοι του τανταλίου μεταξύ των μεγάλων εταιριών, οι οποίες στο Κονγκό χρησιμοποίησαν μισθοφόρους που σκότωσαν πάνω από ένα εκατομμύριο -ίσως και δύο εκατομμύρια- ανθρώπους. Τόσο σπάνιο και πολύτιμο είναι. Δεν μπορείς, λοιπόν, να βρεις τέτοιου είδους υλικό κάτω από την επιφάνεια της γης. Γι αυτό διαπραγματευόταν το Τρίτο Ράιχ τουλάχιστον μέχρι το 1997.Μέχρι το 1958, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, υπήρχε πραγματική μάχη για το θέμα αυτό. Ωστόσο, το εξόριστο Τρίτο Ράιχ εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται και να συναλλάσσεται με τους Συμμάχους, τις ΗΠΑ και άλλες κυβερνήσεις της επιφάνειας. Ως αντάλλαγμα, οι επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ έδιναν τεχνικές πληροφορίες, φόρμουλες, εφευρέσεις για συνθετικά τρόφιμα και υλικά. Αυτός ήταν ένας τομέας, στον οποίο το Τρίτο Ράιχ βρισκόταν πολύ πιο μπροστά από τους Συμμάχους.
Αποσκιρτήσεις και Απαγωγές

Γερμανική ομάδα αμφιβίων επισκευάζει τις τηλεφωνικές γραμμές στον κεντρικό δρόμο του Κράνενμπουργκ, μετά από πλημμύρες στις 22 Φεβρουαρίου, 1945,

Τ.Κ.: Και μπορούσαν ακόμη να κρατούν το προβάδισμα στην επιστημονική πρόοδο;
Douglas Dietrich (D.D): Γιατί όχι; Στην τεχνολογία είχαν κάνει ένα άλμα 50 ετών. Αυτό μας γυρνά πίσω στο μεγάλο πρόβλημα της αποσκίρτησης επιστημόνων στην Ανταρκτική. Προς τη δεκαετία του '80, ο πληθυσμός της Νέας Σουηβίας φαίνεται πως είχε τετραπλασιαστεί σε πέντε εκατομμύρια «ενδογήινους Αρίους». Είχαν τη δική τους περίοδο αύξησης των γεννήσεων -το αντίστοιχο baby boom της επιφάνειας- συνεχίζοντας το πρόγραμμα Lebensborn: το πρόγραμμα αναπαραγωγής «Άνοιξη της Ζωής». Όμως οι Νεο-Σουηβοί εξακολουθούσαν να έχουν πρόβλημα με τον μικρό αριθμό του πληθυσμού αναπαραγωγής, γι' αυτό πάντοτε καλοδέχονταν νέους Καυκάσιους μετανάστες. Αυτοί οι άνθρωποι έφερναν μαζί τους και νέες επιστήμες, νέες ιδέες και πληροφορίες σχετικά με το τι γινόταν στον κόσμο της επιφάνειας.
Τ.Κ.: Πιστεύεις ότι εξακολουθούν να έχουν επικοινωνία με τον κόσμο πάνω από το έδαφος;
Douglas Dietrich (D.D): Όχι επισήμως. Αυτοί οι επιστήμονες μπορούν να πιάσουν τις ανεξέλεγκτες και, ως εκ τούτου, «εχθρικές μεταδόσεις». Μην ξεχνάς ότι οι ΗΠΑ, νομικά, συνεχίζουν να βρίσκονται σε πόλεμο με το Τρίτο Ράιχ. Οι απαγωγές ήταν ένας τρόπος ανανέωσης του πληθυσμού του Τρίτου Ράιχ στην εξορία. Όταν είχαν πληθυσμιακά προβλήματα, έκαναν απαγωγές ανθρώπων και τους έφερναν κάτω, σαν στοκ αναπαραγωγής. Υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα διανόησης με τους επιστήμονες (ιδίως γενετιστές και βιολόγους) που αποσκιρτούν στη ΝέαΣουηβία.
Τ.Κ.: Δηλαδή κάποιες από τις απαγωγές UFO ή και ο ακρωτηριασμός αγελάδων μπορεί να έγιναν από Νεο-Σουηβούς;

Όψη του δημαρχείου της Δρέσδης από την κατεστραμμένη παλιά πόλη, μετά τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς, μεταξύ 13 και 15 Φεβρουαρίου 1945. Περίπου 3.600 αεροσκάφη έριξαν περισσότερους από 3.900 τόνους εκρηκτικών βομβών στη Γερμανική πόλη. Το αποτέλεσμα της καταιγίδας ήταν 15 τετραγωνικά μίλια του κέντρου της πόλης να καταστραφούν ολοσχερώς και να σκοτωθούν περισσότεροι από 22.000 άνθρωποι.

Douglas Dietrich (D.D): Θα έλεγα ναι, σίγουρα μέχρι το κομβικό σημείο του 1958, πιθανόν και κάποιο διάστημα μετά από αυτό. Δεν μιλάω για απαγωγές, κατά τις οποίες οι άνθρωποι ξυπνούν ξαφνικά και δεν μπορούν να θυμηθούν πού βρίσκονταν για έξι ώρες. Μιλάω για απαγωγές, κατά τις οποίες οι άνθρωποι εξαφανίζονται και δεν επιστρέφουν ποτέ. Γι' αυτές θα μπορούσε να ευθύνεται η Νέα Σουηβία. Όσο για τους ακρωτηριασμούς αγελάδων, όχι, δεν βλέπω να σχετίζονται με τους Νεο-Σουηβούς. Ένα άλλο πράγμα που οι Νέο-Σουηβοί αντάλλασσαν με τον κόσμο της επιφάνειας ήταν έρευνες γενετικής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχαν είναι η θανάσιμη αιμομιξία. Επίσης, έπρεπε να ασχοληθούν και με γενετικές τροποποιήσεις που θα βελτίωναν τη δική τους προσαρμοστικότητα σε ένα σκοτεινό περιβάλλον θερμοκηπίου. Ανέπτυξαν, δε, την ικανότητα επιμήκυνσης της διάρκειας της ζωής. Δεν ξέρω πόσο αποτελεσματικό ήταν αυτό, αλλά στα έγγραφα αναφερόταν ως μία από τις ανακαλύψεις που αντάλλαξαν με πολιτικούς της επιφάνειας της Γης. Μέσω αυτών των βιοτεχνολογιών, η παλιά φρουρά (ο αρχικοί Ναζί της Νέας Σουηβίας) παρέμεινε στην εξουσία για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Νέα Σουηβία άρχισε να μοιάζει με τη Βόρειο Κορέα, σε ορισμένα θέματα. Γύρω στο 1977, θεωρήθηκε ότι είχε ξεσπάσει κάποιου είδους εξέγερση και διεκόπη κάθε επικοινωνία. Δεν υπάρχει πλέον επίσημη επαφή με τη Νέα Σουηβία. Σταμάτησα να εργάζομαι για το Υπουργείο Άμυνας το 1992 και τότε περίπου είχαν αρχίσει να ισχυρίζονται ότι, από τις αρχές της δεκαετίας του '90, η επικοινωνία έβγαζε όλο και λιγότερο νόημα. Οι Νεο-Σουηβοί γίνονταν όλο και πιο παράξενοι και υπήρχε η αίσθηση ότι εξελίσσονταν σε ένα διαφορετικό ανθρώπινο είδος, που έπαψε να επικοινωνεί με τους ανθρώπους της επιφάνειας.

Αμερικανός στρατιώτης κάνει έξοδο καθώς καλύπτεται από σύντροφο, στο παρασκήνιο.

Τ.Κ.: Τελικά έγιναν, δηλαδή, ένας εντελώς αποκομμένος πολιτισμός.
Douglas Dietrich (D.D): Πολύ σωστά, αλλά συνεχίζουν να προσελκύουν αποσκιρτήσεις, όπως συνέβη τον Φεβρουάριο του 2012 στη Λίμνη Βοστόκ, στην Ανταρκτική. Αυτοί οι Ρώσοι επιστήμονες, μία ομάδα έξι ανθρώπων, εξαφανίστηκαν και ύστερα οι Ρώσοι ξαφνικά είπαν ότι τους βρήκαν! Αυτό κάνουν πάντα οι Ρώσοι. Χάνουν μια ομάδα επιστημόνων και ύστερα εμφανίζουν μια ομάδα απατεώνων που παριστάνουν τους επιστήμονες και το μόνο που λένε είναι απλώς: «Τους ξαναβρήκάμε!» Εν τω μεταξύ, η οικογένεια κάθε επιστήμονα ενημερώνεται: «Ο σύζυγος σας εξαφανίστηκε κάνοντας εξερεύνηση για το κράτος και δεν θέλουμε να ξέρει ο υπόλοιπος κόσμος τι έχει συμβεί». Εγγυημένα, αυτή είναι μια περίπτωση μαζικής αποσκίρτησης. Αυτά τα πράγματα είναι πολύ συνηθισμένα εκεί κάτω και πάντοτε τα καλύπτουν.
Τ.Κ.: Επομένως, πιστεύεις ότι μερικοί από τους επιστήμονες που εξαφανίστηκαν δεν κρατούνται καν αιχμάλωτοι, αλλά αποφάσισαν να μείνουν εκεί κατά βούληση;
Douglas Dietrich (D.D): Απολύτως! Κυριολεκτικά πεθαίνουν να πάνε εκεί κάτω. Οι Αμερικανοί (και όπως φαίνεται και οι Βρετανοί) έφθασαν στο σημείο να σκοτώνουν τους επιστήμονες τους για να μην τους αφήσουν να φύγουν! Σύμφωνα με τα έγγραφα πάνω στα οποία δούλευα, όταν οι απογοητευμένοι επιστήμονες που ήθελαν να αποσκιρτήσουν, περνούσαν από ανάκριση, έλεγαν: «Θέλω να πάω σε ένα μέρος που δεν θα υπάρχουν παρά μόνο λευκοί!». Γι αυτούς ο κόσμος της επιφάνειας είναι εφιαλτικός. Ψάχνουν για μια λογική κοινωνία, χωρίς προβλήματα μειονοτήτων. Εκτός όλων των άλλων, θα μπορούσε να ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος στην επιφάνεια χωρίς εκείνοι να πάρουν καν είδηση.

Ο Βρετανός στρατάρχης Marshal Bernard Montgomery, δεξιά, διαβάζει τη συμφωνία παράδοσης, καθώς Γερμανοί αξιωματικοί, από αριστερά, Ταγματάρχης Friedel, πίσω Ναύαρχος Wagner και Ναύαρχος Hans-Georg Von Friedeburg, κοιτάζουν, σε μια σκηνή του Montgomery στα αρχηγεία του 21ου σώματος στρατού, στο Luneburg Heath, στις 4 Μαϊου, 1945.

Τ.Κ.: Υπήρξε ποτέ κάποιος που γύρισε πίσω και περιέγραψε πώς είναι εκεί κάτω;
Douglas Dietrich (D.D): Εδώ είναι το πρόβλημα. Πώς διεισδύεις σε μια κοινωνία υψίστης ασφαλείας, πέρα για πέρα στρατιωτικοποιημένη; Θα ήταν πιο δύσκολο και από το να διεισδύσεις στη Βόρειο Κορέα. Μέχρι το 1997, υπήρχαν ακόμα αρκετοί άνθρωποι παλαιοτέρων γενεών, των οποίων η μελανίνη και το χρώμα του δέρματος συνέχιζαν να μοιάζουν με τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της επιφάνειας. Έτσι ήταν δυνατή κάποια διείσδυση. Τώρα κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Εκτός και αν έχεις αποσκιρτήσει και σχεδιάζεις να μείνεις εκεί για πάντα, πώς θα μπορούσες να διεισδύσεις; Τώρα πια, αυτοί οι άνθρωποι εκεί κάτω είναι λευκοί (κυριολεκτικά λευκοί) και τα μάτια τους έχουν προσαρμοστεί σε ένα συνεχές ημίφως. Αυτό που μπόρεσα να αποσπάσω από πλάνα ταινίας που περιέσωσαν οι λίγες ομάδες αναγνώρισης που είχαν πάει κάτω και κατάφεραν να γυρίσουν, είναι ότι μοιάζει με ένα φουτουριστικό θεματικό πάρκο με εναέριους επιβατικούς μονότροχους σιδηροδρόμους, σαν κι αυτούς που βλέπουμε στα υπαίθρια πανηγύρια, και άπλετο τεχνητό φως. Υπάρχουν τεράστιοι κυρτοί παραβολικοί καθρέφτες που βρίσκονται παντού τοποθετημένοι ψηλά, οι οποίοι διασκορπίζουν την ακτινοβολία στατικών προβολέων, τοποθετημένων χαμηλά, στραμμένων επάνω τους - όλα γυαλίζονται συνεχώς από συνεργεία τιμωρημένων, που αποτελούνται από πολιτικά αντιφρονούντες. Τα κτίρια των γραφείων τους είναι κατασκευασμένα με αρχιτεκτονική «ανεστραμμένου μανιταριού», με κήπους στις στέγες για να εκμεταλλεύονται τις υπόγειες βροχές.
Το ανώμαλο έδαφος του δαπέδου των σπηλαίων οριοθετείται από γραμμές σιδηροτροχιών για αυτοκινούμενα σιδηροδρομικά οχήματα που, έναντι κομίστρου, τρέχουν από άκρου εις άκρον αυτών των κατασκευών και φώτα προβάλλουν διαζώματα οικιστικών συμπλεγμάτων, με ύψος ουρανοξύστη, που είναι κτισμένα πάνω στους πέτρινους τοίχους. Αντιλαμβάνομαι ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ήταν η κυκλοφορία του αέρα, κάτι που δικαιολογεί την πληθώρα τεράστιων ανεμιστήρων βιομηχανικού τύπου που διοχετεύουν εκπομπές μέσα σε προφανώς άδεια τούνελ. Κατά τα άλλα, δεν χρειάζονται εγκαταστάσεις θέρμανσης, αντιανεμικές εγκαταστάσεις ή σκίαστρα. Αντιθέτως, χρειάζονται ημιδιαφανή υλικά για τη μέγιστη εκμετάλλευση κάθε φωταγώγησης. Έτσι, είδα μια κατασκευή τύπου «σκαλωσιάς» που χρησιμοποιούσε πλεξιγκλάς, ακρυλικές ρητίνες, υφάσματα και ελαφρύ χαρτί για την κατασκευή τοίχων σαν γιαπωνέζικα παραβάν, όλα κρεμασμένα σε ανθεκτικά πλαίσια που υψώνονται σαν σταλαγμίτες και εξυπηρετούνται από εξωτερικούς ανελκυστήρες. Το υλικό που πήρα διαταγή να καταστρέψω αποκάλυπτε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 17 καταυλισμοί αυτού του πολιτισμού, μεγέθους Γκραν Κάνυον, και εκατοντάδες μικρότεροι σε κοιλότητες που ενώνονταν, από άκρου εις άκρον, κάτω από τον φλοιό της Γης, με ένα σύμπλεγμα στενών μονοπατιών.

Ο συνδυασμός 3 φωτογραφιών που δείχνουν την αντίδραση ενός 16χρονου Γερμανού στρατιώτη μετά τη σύλληψή του από τις Αμερικανικές δυνάμεις.

Τ.Κ.: Ποια μπορεί να είναι τα σχέδια τους για τον κόσμο της επιφάνειας; Θα γυρίσουν ποτέ πίσω να τον διεκδικήσουν;
Douglas Dietrich (D.D): Η αρχική θέση του Τρίτου Ράιχ πάντα ήταν ότι είχε εκλεγεί νόμιμα και, επομένως, εξακολουθούσε νομίμως να διατηρεί τον έλεγχο της Γερμανίας. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία ήταν επίπλαστες κυβερνήσεις κατοχής που είχαν φτιαχτεί στη Βόννη και το Βερολίνο υπό την απειλή των όπλων. Μέχρι το Τρίτο Ράιχ να επανιδρυθεί και να καταψηφιστεί νόμιμα, δεν επρόκειτο ποτέ να αποποιηθεί τα δικαιώματα του στην Πατρική Γη. Αυτή ήταν και η θέση της Εθνικιστικής Δημοκρατίας της Κίνας που εγκαταστάθηκε ξανά στο νησί της Ταϊβάν, όπου έχω γεννηθεί. Η Ταϊβάν και η Κομμουνιστική Κίνα στην ηπειρωτική χώρα, νομικά, εξακολουθούν να βρίσκονται σε πόλεμο. Σήμερα, όμως, πολλοί Ταϊβανέζοι (όπως όλο και συχνότερα αποκαλούν έτσι τους εαυτούς τους, αντί Κινέζους από την Ταϊβάν) ζητούν από τα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητο κράτος. Τα Ηνωμένα Έθνη αρνούνται, γιατί η Κομμουνιστική Κίνα είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ήταν η Εθνικιστική Κίνα, όχι η Κομμουνιστική, που υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Όταν η Εθνικιστική Κίνα διαχώρισε τη θέση της και αναγνώρισε το Τρίτο Ράιχ και την Αυτοκρατορική Ιαπωνία, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί συνωμότησαν να την πετάξουν έξω από τα Ηνωμένα Έθνη. Κι αυτό τελικά έκαναν. Σε αυτό το σημείο, όπως και οι σύγχρονοι Ταϊβανέζοι, ίσως το μόνο πράγμα που θέλει το εξόριστο Τρίτο Ράιχ είναι η αναγνώριση. Ίσως οι Νεο-Σουηβοί το μόνο που θέλουν είναι να τους αφήσουν στην ησυχία τους. Ή, με τη συνεχή διαρροή διανόησης από τον κόσμο της επιφάνειας, να έχουν αναπτύξει αρκετά προηγμένα πολεμικά συστήματα και να έχουν διατηρήσει αρκετή βιοποικιλία στον πληθυσμό, σχεδιάζοντας μια εισβολή στον κόσμο της επιφάνειας...

Στρατόπεδα αιχμαλώτων που κατασκευάστηκαν από τους συμμάχους δεν ήταν ποτέ αρκετά μεγάλα για να συλλέξουν τους αιχμαλώτους. Συνωστισμός σε ένα από αυτά στη Χαϊδελβέργη, στις 4 Απριλίου, 1945.

Η αντισημιτική πολιτική του Χίτλερ προκάλεσε το μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων από την εβραϊκή διασπορά. Το βιβλίο με τίτλο The transfer Agreement {Η συμφωνία μεταφοράς: Η ανείπωτη ιστορία του Μυστικού Συμφώνου Μεταξύ του Τρίτου Ράιχ και της εβραϊκής Παλαιστίνης) αναφέρει, όπως και ο Douglas Dietrich , τη μυστική συμφωνία μεταξύ της σιωνιστικής ηγεσίας και του Τρίτου Ράιχ, σχετικά με τη μετανάστευση Γερμανών Εβραίων υπό κάπως πιο ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες και με την υπόσχεση διμερών εμπορικών σχέσεων! Εις αντάλλαγμα, οι Σιωνιστές που ήλεγχαν την εβραϊκή διασπορά θα έπαυαν το παγκόσμιο μποϋκοτάζ γερμανικών προϊόντων. Ο συγγραφέας επιμένει πως οι Σιωνιστές είχαν θέσει σε προτεραιότητα τη μετανάστευση τους στην Παλαιστίνη, σε σχέση με την πιθανή προστασία της ζωής των Εβραίων.
Οι Σύνδεσμοι των Ναζί με τους Σιωνιστές
Τ.Κ.: Οι ισχυρότεροι πολιτικοί στον κόσμο της επιφάνειας γνωρίζουν την ύπαρξη της Νέας Σουηβίας;
Douglas Dietrich (D.D): Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Ο τελευταίος χρόνος που δούλεψα για το Υπουργείο Άμυνας ήταν το 1992 και ο Μπιλ Κλίντον κατέβαινε για Πρόεδρος. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Κλίντον, διεκόπη η επικοινωνία με τη Νέα Σουηβία. Αυτό που αντιλαμβάνομαι, μέσω των διασυνδέσεων που διατήρησα μέσα στο Υπουργείο Άμυνας, είναι ότι ο Κλίντον δεν είχε καν ακούσει για τη Νέα Σουηβία. Οι σημαντικότεροι πολιτικοί δεν έχουν ιδέα για την ύπαρξη της. Αυτή η γνώση μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω των Μυστικών Υπηρεσιών και μόνο οι ενεργοί πολιτικοί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα είχαν ακούσει γι' αυτήν.

Σοβιετικό πολυβόλο διασχίζει ποτάμι στο 2ο μέτωπο Βαλτικής.

Τ.Κ.: Επομένως και η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να μην το γνώριζε.
Douglas Dietrich (D.D): Σωστά. Οι μόνοι άνθρωποι που το γνώριζαν ήταν ο Ράινχαρτ Γκέλεν, η οργάνωση του, μερικοί από τους παλαιούς Ες Ες, οι Μυστικές Υπηρεσίες, όπως η CIΑ και η Μοσάντ, ή εγκληματικά δίκτυα, όπως η Οντέσσα. Γιατί η Μοσάντ; Λοιπόν, αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακόμη και μετά την ένωση της Ανατολικής με τη Δυτική, η Γερμανία εξακολουθεί να πληρώνει εκατομμύρια δολάρια αποζημιώσεις στο Ισραήλ. Τώρα, για ποιον λόγο το ανέχονται οι Γερμανοί; Ένας από τους λόγους είναι ότι η Γερμανία ήταν εκείνη που ίδρυσε το κράτος του Ισραήλ, μέσω του Τρίτου Ράιχ.
Τ.Κ.: Τι;
Douglas Dietrich (D.D): Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα γι'αυτό, αλλά στις 20 Απριλίου 1945, αφού επισκέφθηκε τον Αδόλφο Χίτλερ να του ευχηθεί για τα γενέθλια του, ο Χάινριχ Χίμλερ οδήγησε αρκετές ώρες μόνος του για να συναντηθεί με τον Νόρμπερτ Μασούρ, αντιπρόσωπο του Παγκόσμιου Ισραηλινού Συμβουλίου. Γιατί; Επειδή σε όλη τη διάρκεια του Πολέμου υπήρχε μόνο μία ομάδα Ισραηλινών, τους οποίους ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι υποστήριζαν σθεναρά: οι Σιωνιστές. Οι μέσοι Ευρωπαίοι Ισραηλίτες ήταν υψηλής μόρφωσης και είχαν επενδύσει πολλά στον κοινωνικό τους περίγυρο. Για ποιον λόγο θα έκαναν αυτό που ζητούσαν οι Σιωνιστές και θα μεταφέρονταν σε μια λωρίδα ερήμου στη Μεσόγειο; Οι Σιωνιστές ήταν μια ομάδα εξτρεμιστών, ένα ακτιβιστικό κίνημα που είχε δημιουργηθεί τη δεκαετία του '20, ολόψυχα αφοσιωμένο στη δημιουργία μιας εβραϊκής πατρίδας στην Παλαιστίνη. Επομένως, ποιος υποστήριζε τους Σιωνιστές; Οι Ναζί και οι Φασίστες, επειδή οι Σιωνιστές ήταν οι μόνοι εβραίοι που ήταν πρόθυμοι να φύγουν από την Ευρώπη! Τα αγροτικά σχολεία των Ες Ες του Χίμλερ εκπαίδευσαν τους Σιωνιστές στην αγροτική καλλιέργεια. Ξαφνικά, όταν εγκαταστάθηκαν στο Ισραήλ, καλλιεργούσαν πορτοκάλια στην έρημο. Πώς νίκησαν τους Άραβες σε διάφορες ένοπλες συρράξεις; Είχαν εκπαιδευθεί από το επιτελείο του Ρόμελ σε τακτικές Πάντσερ. Γιατί έχουν μία απαρτχάιντ κυβέρνηση; Είναι ένα καθεστώς λευκών αποίκων. Εφαρμόζει μια πολιτική φυλετικών διακρίσεων εναντίον των Παλαιστινίων. Διατηρεί τη μεταναστευτική δουλεία, ακριβώς όπως έκανε το Τρίτο Ράιχ στη Γερμανία.
Η Τύχη της Διοίκησης των Ναζί

Ομάδα της νεολαίας του Χίτλερ λαμβάνει οδηγίες στη χρήση πολυβόλου.

Τ.Κ.: Αναρωτιέμαι τι μπορεί να συνέβη στην αλυσίδα διοίκησης των Ναζί, με όλα αυτά τα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης του Τρίτου Ράιχ, όταν πήγαν στην εξορία. Παρέμεινε ο Χίμλερ, ο Γκαίρινγκ ή και ο ίδιος ο Χίτλερ στην εξουσία ή πέρασαν την εξουσία σε άλλους;
Douglas Dietrich (D.D): Ο Μάρτιν Μπάρμαν και ο Τζόζεφ Γκαίμπελς φαίνεται ότι υπήρξαν οι εξέχοντες αρχηγοί του Ράιχ των Χιλίων Ετών στη Νέα Σουηβία, μέχρι περίπου το 1997. Φαίνεται ότι ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε κάτι σαν τον Μάο Τσε Τουνγκ προς το τέλος της ζωής του - περισσότερο παρείχε ιδεολογικά κίνητρα, παρά λειτουργούσε ως διοικητής. Η τύχη του Χάινριχ Χίμλερ παραμένει μυστήριο. Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι αυτοκτόνησε. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε. Αγαπούσε πολύ την κόρη του και δεν θα μπορούσε ποτέ να γυρίσει στην Πατρική Γη για να την επισκεφθεί. Αντιλαμβάνομαι ότι ο Γκαίμπελς ήταν αρκετά φανατικός, ώστε να αφήσει τη γυναίκα του και την οικογένεια του να πεθάνουν στο Βερολίνο, όταν έφυγε για να μεταστεγάσει την Εθνική Σοσιαλιστική κυβέρνηση στην εξορία. Το θεώρησε ως μέρος της θυσίας χάριν του Πολέμου, γιατί αυτός ήταν ένας ολοκληρωτικός πόλεμος και εκείνος ήταν ο ιδεολόγος του ολοκληρωτικού πολέμου για το Τρίτο Ράιχ. Η γυναίκα του ήταν Βουδίστρια, έτσι μπόρεσε να σκοτώσει τον εαυτό της και τα παιδιά της χωρίς ενοχές. Σύμφωνα με τη δική της πίστη, όλοι θα μετεμψυχώνονταν σύντομα. Ο Χανς Κάμλερ παραμένει μυστήριο, ακόμα και στις σημειώσεις μου - έχω γράψει τόμους σημειώσεων γι' αυτόν.

Σχηματισμός από B-24 της Αμερικανικής Αεροπορίας βομβαρδίζει το σιδηροδρομικό δίκτυο του Σάλζμπουργκ της Αυστρίας. στις 27 Δεκεμβρίου του 1944.

Τ.Κ.: Επομένως, υπάρχει και άλλο υλικό στις σημειώσεις σου, που περιμένει να βγει στο φως;
Douglas Dietrich (D.D): Ναι, γιατί πολλά από εκείνα για τα οποία κράτησα σημειώσεις μετά τα ξέχασα. Είναι θαύμα που θυμάμαι όσα θυμάμαι. Θυμάμαι ότι έκαιγα τόνους υλικού. Είχαμε έναν αποτεφρωτή κόστους πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, παρόμοιο με εκείνον που βρίσκεται στα κεντρικά γραφεία της CIΑ, στο Λάνγκλεϊ, Βιρτζίνια. ΗΜ
* Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα
του Douglas Dietrich : http://www.douglasdietrich.com
ΗΕLLENIC NEXUS, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012
http://ermionh.blogspot.gr/2012/11/blog-post_30.htmlΗ ιστορία άρχισε λίγο μετά την κατάρρευση του Γ’Ράϊχ, όταν ο στρατηγός Ράϊνχαρντ Γκέλεν, αρχικατάσκοπος και μέλλων Ιππότης της Μάλτας, άρχισε διαπραγματεύσεις με τον Άλεν Ντάλες και την αμερικανική ΟSS ( Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών. Χρησιμοποιώντας τα δίκτυα των μυστικών υπηρεσιών των Ναζί σαν μέσο για να προωθήσει την προσωπική του επιβίωση και την επιβίωση του τεράστιού του δικτύου αντικατασκοπίας, ο Γκέλεν έκανε μια ξεχωριστή συμφωνία με τον Ντάλες, που κατέληξε στο οριστικό μπόλιασμα του αντικατασκοπευτικού μηχανισμού των ναζί στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες . Αυτό ήταν η γέννης της ΣΙΑ και ένα μέρος του πλέγματος της προδοσίας που συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Δεν είναι παράξενο ότι ο Γκέλεν κατάφερε να σφυρηλατίσει δεσμούς με τον Διευθυντή Ντάλες. Το παρελθόν του Ντάλες είναι ανεξερεύνητα συνδεδεμένο με τους ναζί και άλλα ελιτίστικα συμφέροντα.
Στην αρχή του αιώνα η οικογένεια Ντάλες, εξαδέρφια των Ροκφέλερ, προερχόμενοι από τον Νότο και με παρασκήνιο δουλοκτησίας και ισχυρών διεθνών διασυνδέσεων, ήταν έντονα συνδεδεμένη με διεθνή και γερμανικά συμφέροντα και, αν τους παρατηρούσε κανείς, υποστηρικτές ευγονικών προγραμμάτων (πχ επιλεκτική αναπαραγωγή και εξόντωση για τις κατώτερες τάξεις . Μία προσωπική φιλοσοφική διακήρξη του αδελφού του Άλεν, του Τζον Φόστερ Ντάλες,στα 1911, φωτίζει το υπόβαθρο της σκέψης και τυχαία υπογραμμίζει ένα κύριο θέμα ή μία δικαιολογία για την "Εναλλακτική λύση 3:
«Κάτω ἀπό φυσιολογικές συνθήκες, ὅλα τά εἴδη τείνουν νά αὐξάνονται μέ μεγάλη ταχύτητα. Μετά ἀπό λίγες γενιές ὁ κόσμος θά εἶναι κυριολεκτικά γεμᾶτος ἀπό ζωή. Καθώς ὁ ἀριθμός τῶν εἰδῶν αὐξάνεται, γίνεται ὁλοένα καί πιο δύσκολο γιά κάθε ἄτομο νά βρῆ μέσα συντήρησης.. μερικοί πρέπει νά χαθοῦν, καί αὐτό πού εἶναι γνωστό σάν ὁ νόμος τῆς φυσικῆς ἐπιλογής, λέει ὅτι αὐτοί πού θά χαθοῦν θά εἶναι οἱ ἀσθενέστεροι. Οἱ δυνατότεροι θά ἐπιβιώσουν.. Μέ τόν ἄνθρωπο, ὅπως καί μέ κάθε ἄλλη μορφή ζωῆς, ὑπάρχει ἡ ἴδια τάση γιά τόν δείκτη γεννητικότητας νά ὑπερέχῃ τοῦ δείκτη θνησιμότητας, μέ τό ἀναπόφευκτον ἀποτέλεσμα ἑνός ὑπερπληθυσμού, στόν ὁποῖον μερικοί πρέπει νά ἐξοντωθοῦν. Ποιοί θά ἐξοντωθοῦν ἐξαρτᾶται ἀπό τό ποιοί εἶναι ἀδύναμοι καί ποιοί δυνατοί στόν διαγωνισμό πού ἐπακολουθεῖ. Ἡ Βιολογία μᾶς λέει ὅτι μόνο μ' αὐτόν τόν συναγωνισμό καί τήν ἐξόντωση ἐπιτυγχάνεται ἡ πρόοδος. Γιατί ἡ τάσις ἑνός εἴδους εἶναι νά ἐκφυλίζεται καί μόνον μέ τήν ἐξόντωσιν τῶν κατωτέρων μελῶν ἕνας ὑψηλότερος μέσος ὅρος διατηρεῖται...».
[Φιλοσοφιική διακήρυξις τοῦ John Foster Dulles (γερουσιαστής ΗΠΑ ἀδερφός τοῦ δ/ντή τῆς CIA, Alen Dulles)δημοσιευμένη τό 1911]
Πριν από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, τα αδέλφια Ντάλες επιστρατεύτηκαν στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ από ταν θείο τουςΥπουργό Εξωτερικών Ρόμπερτ Λάνσινγκ (Robert Lansing). Ο Λάνσινγκ είχε καλές διασυνδέσεις με τους τραπεζικούς κα πολιτικούς κύκλους, με φίλους όπως ο Γουΐλιαμ Χάουαρντ Ταφτ, ο Αντριου Κάρνεγκι καιο Μπέρναντ Μπαρούχ. Ο Λάνσινγκ ένας χυδαίος αγγλόφιλος που πήρε μαθήματα προφοράς για να ακούγεται σαν Βρετανός, ήταν ένας από αυτούς τους Αμερικανούς που χρησιμοποίησαν την δύναμή τους yια να επιβάλλουν, κατ' ουσία, στον πρόεδρο Γουΐντροου Ουΐλσον την άποψη ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συμμαχίσουν με την Αγγλία ενάντια στην Γερμανία και επέβλεπαν την σταθερή ροή αμερικανικών μυστικών υπηρεσσιών προς τους βρετανικούς αντικατασκοπευτικούς κύκλους. Η δολοφονία του αρχιδούκα Φερδινάνδου, του κληρονόμου του θρόνου της Αυστρίας ἠταν το σπίρτο που άναψε την παγκόσμια σύρραξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα πρακτικά του Στρατοδικείου που εξέτασε τον Καμπρίνοβιτς έναν από τους δολοφόνους του αρχιδούκα. αποδεικνύουν ότι συζητήθηκαν λίγα για την ταυτότητα των δραστών:
Πρόεδρος του Στρατοδικείου: «Πες μου περισσότερα σε σχέση με τα κίνητρα. Ηξερες πριν αποφασίσεις την απόπειρα δολοφονίας ότι ο Τάνκοσιτς και ο Τσίγκνοβιτς ήταν μασόνοι; Το γεγονός ότι εσύ και αυτοί ήσασταν μασόνοι, είχε επιρροή στην απόφασή σας;"
Καμπρίνοβιτς: «Ναι». 

Ημι-ολοκληρωμένα μαχητικά jet Heinkel He-162 στέκονται στη γραμμή παραγωγής στο υπόγειο του εργοστασίου Junkers στο Τάρτουν, Γερμανία, αρχές Απριλίου 1945. Το τεράστιο υπόγειο, σε πρώην ορυχείο αλατιού, ανακαλύφθηκε από τον 1ο Αμερικανικό στρατό στη διάρκεια προώθησής του στο Μαγδεμβούργο.

Ο πρόεδρος: «Αναλάβατε από αυτούς την αποστολή να πραγματοποιήσετε τη δολοφονία;»
Καμπρίνοβιτς: «Από κανέναν δεν ελαβα την εντολή να πραγματοποιήσω τη δολοφονία. Η σχέση της Μασονίας με τη δολοφονία ήταν ότι δυνάμωσε την πρόθεσή μου. Στη Μασονία επιτρέπεται να σκοτώσεις. Ο Τσιγκάνοβιτς μου είπε ότι οι μασόνοι είχαν καταδικάσει τον αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο σε Θάνατο περισσότερο από ένα χρόνο πριν».
Σύμφωνα με τα πρακτικά της δίκης, οι Τσιγκάνοβιτς και Τάνκοσιτς είχαν υψηλότερες θέσεις στη μασονική ιεραρχία απ' ό,τι ο Καμπρίνοβιτς, και ο Τσιγκάνοβιτς πληροφόρησε τον Καμπρίνοβιτς ότι η Οργάνωση δεν μπορούσε να βρει κάποιον να πραγματοποιήσει τη δολοφονία. Ο κόμης Τσέριν (Count Czerin), ένας φίλος του αρχιδούκα, αναφέρει στο βιβλίο «Στον Παγκόσμιο Πόλεμο -Im - Welt- Krieg" ότι ο αρχιδούκας ήξερε αρκετά καλά ότι ο κίνδυνος για την ζωή του ήταν άμεσος. Ένα χρόνο πριν τον Πόλεμο με πληροφόρησε ότι οι μασόνοι είχαν αποφασίσει τον θάνατό του».
Γιατί οι μασόνοι ενδιαφέρονταν για το Θάνατο του αρχιδούκα Φερδινάνδου; Μακριά από την εικόνα που δίνουν, αυτή των άκακων ανδρών που ασχολούνται με τελετουργίες σε κλαμπ ανδρών στα κύρια μέσα ενημέρωσης, η Μασονία, επί μακρόν, συνδέθηκε με τη διεθνή πολιτική χειραγώγηση και προβλήθηκε ως αγωγός για τις προθέσεις ενός αριθμού ελιτίστικων συμφερόντων, που περιελάμβανε τον Οίκο των Ρότσιλντ και τις σχέσεις του με το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Συζητώντας για μια προφανή μηχανορραφία που θα ενέπλεκε τις ΗΠΑ στον ευρωπαϊκό πόλεμο, ο Πλοίαρχος Τζόζεφ Κενγουόρθι (Joseph Kenworthy), της βρετανικής ναυτικής αντικατασκοπείας, ανέφερε: «Το Λουζιτάνια στάλθηκε εσκεμμένα με σημαντικά μειωμένη ταχύτητα, σε μια περιοχή όπου ένα γερμανικό υποβρύχιο ήταν γνωστό ότι περίμενε και με τη συνοδεία του να έχει αποσυρθεί». Ο πρόεδρος Γουΐλσον είναι γνωστό ότι συγκάλυψε στα αρχεία του Θησαυροφυλακίου τα φορτωτικά έγγραφα του καταδικασμένου Λουζιτάνια, τα οποία αποδείκνυαν ότι μετέφερε λαθραίες στρατιωτικές προμήθειες που είχαν προορισμό τη Μεγάλη Βρετανία, διαψεύδοντας την ιδέα ότι το Λουζιτάνια ήταν ένα μη στρατιωτικό, επιβατηγό σκάφος.
Ο τραπεζίτης Μπέρναρντ Μπαρούχ έλεγχε τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως πρόεδρος του Γραφείου Πολεμικών Βιομηχανιών, ο τραπεζίτης Ευγένιος Μάγιερ (Eugene Meyer) ήταν επικεφαλής της Εταιρίας Οικονομικών Πολέμου, ενώ ο τραπεζίτης Πολ Βάρμπουργκ (ΡαυΙ Warburg) ήταν επικεφαλής της Τράπεζας Ομοσπονδιακού Αποθεματικού (FED). Και οι τρεις αυτοί άνδρες ήταν πράκτορες του τραπεζικού ομίλου των Ρότσιλντ. Ο πόλεμος που θα τελείωνε όλους τους πολέμους, καταβρόχθισε 13 εκατ. ψυχές, και με την ολοκλήρωσή του ο Άλεν και ο Τζον Φόστερ Ντάλες στρατολογήθηκαν από τον πανίσχυρο σύμβουλο του προέδρου Γουΐλσον, γνώστη των τραπεζικών πραγμάτων, συνταγματάρχη 'Εντουαρντ Χάουζ (Edward House), μελλοντικού αρχιτέκτονα του -δήθεν σοσιαλιστικού -σχεδίου Νιου Ντιλ (New Deal) του Ρούζβελτ. Οι Ντάλες ταξίδεψαν στην Ευρώπη γ ια να παραστούν στην Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού και να συναντηθούν με μέλη της ομάδας των νοτιοαφρικανών μεγιστάνων διαμαντιών και με την ομάδα της μυστικής Στρογγυλής Τραπέζης του μασόνου Σέσιλ Ρόουντς (Cecil Rhodes), που ιδρύθηκε το 1891.
Αντιπροσωπεύοντας τα συμφέροντα της βρετανικής αριστοκρατίας και τη βιτρίνα των τραπεζιτών των Ρότσιλντ, όπως οι Βάρμπουργκ, οι Σρέντερ (Schroder) και οι Λάζαρντ (Lazard), η Στρογγυλή Τράπεζα προώθησε και συνεχίζει να προωθεί, μια Νέα Παγκόσμια Τάξη βασισμένη στις Μασονικές/Ιλουμινίστικες ιδέες, όπως αυτές που είχε ο μέντορας του Ρόουντς, ο Τζον Ράσκιν (John Ruskin). Ο Ράσκιν με τη σειρά του, λέγεται ότι είχε επηρεαστεί από τον Βαυαρό Ιλλουμινάτο Άνταμ Βάϊσχάουπτ, τον μυστικισμό της 'Ισιδος του 'Εντουαρντ Μπάλγουερ-Λίτον (Edward ΒυΙ-wer-Lytton), τη Θεοσοφία της Μαντάμ Μπλαβάτσκυ από το βιβλίο «'Ισις Αποκαλυμμένη», τον Ναό της ΄Ισιδος-Ουράνια των Ερμητικών Σπουδαστών της Χρυσής Αυγής και τη γερμανική ομάδα της Θούλης, η οποία θα εκτόξευε και θα προμήθευε φιλοσοφικά κλειδιά-βάσεις στην καριέρα του Αδόλφου Χίτλερ. Η Στρογγυλή Τράπεζα συνηγόρησε –αντανακλώντας καθαρά τις ιδέες των Ιλλουμινάτι (και ακόμα το κάνει αυτό) υπέρ της καταστροφής των εθνικών κυριαρχιών και την παράδοσή τους σε ένα ελιτίστικο κυβερνών Σώμα, το πρωτότυπο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Η ομάδα σχηματίστηκε σύμφωνα με τον Ρόουντς κατά τα μασονικά πρότυπα με έναν εσωτερικό Κύκλο Μυημένων, που περιελάμβανε τον Ρόουντς, τον λόρδο Μιλνερ (Lord Milner), τον μελλοντικό πρωθυπουργό Αρθουρ Μπάλφουρ (Arthur Balfour) και τον λόρδο Ρότσιλντ, του οποίου οι τραπεζικές μυστικές εταιρίες είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στην ομάδα. «…Εκεί αναπτύχθηκε στον εικοστό αιώνα», λέει ο Δρ. Κάρολ Κουίλεϋ (Carroll Quigley), «ένα πανίσχυρο μόρφωμα μεταξύ του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, που διείσδυσε βαθιά στην πανεπιστημιακή ζωή, τον Τύπο και στις πρακτικές της εξωτερικής πολιτικής. Στην Αγγλία το κέντρο ήταν η ομάδα της Στρογγυλής Τραπέζης, ενώ στις ΗΠΑ ήταν η εταιρία Τζ. Π. Μόργκαν (J. Ρ. Morgan & Company) ή τα τοπικά της υποκαταστήματα στη Βοστώνη, τη Φιλαδέλφεια και το Κλίβελαντ». Μυημένοι στην Στρογγυλή Τράπεζα, τα αδέλφια Ντάλες έγιναν αξιωματούχοι του αμερικανικού κλάδου, του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων - ΣΕΣ CFR(Council οη Foreign Relations) [η βρετανική ηγετική ομάδα ήταν το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων, γνωστό ως Οίκος Τσάταμ - Chatham House]. Αλλα μέλη του άξονα ΣΕΣ-διεθνών τραπεζών πού περιελάμβανε τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ (David Rockefeller) και τον Αβερελ Χάριμαν (Averell Harriman), (του οποίου η οικογένεια ήταν οι ιδρυτές του Γραφείου Ευγονικών Καταγραφών και της Ένωσης Ευγονικών Ερευνών, που ζητούσε τη στείρωση 50 εκατ. Αμερικανών με σκοπό την τελειοποίηση του Ιδανικού Ανθρώπου στα 1980), ήταν η οικογένεια Άστορ, οι τραπεζίτες του Ρότσιλντ Μπέρναρντ Μπαρούχ και Πολ Βάρμπουργκ (ο τελευταίος μισθώθηκε από την εταιρία Κουν-Λεμπ [Kuhn, Loeb & Company] με 500.000 δολάρια το χρόνο για να προωθήσει τη δημιουργία μιας Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας στις ΗΠΑ) και άλλα εξέχοντα μέλη της διεθνούς αριστοκρατίας του δολαρίου.

Στα 1910, μια μυστική συνάντηση των τραπεζιτών στο νησί Τζέκιλ (Jekyll) της Γεωργίας των ΗΠΑ, οριστικοποίησε μακρόπνοα σχέδια για τη δημιουργία μιας Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας στην Αμερική, η οποία Θα παρουσιαζόταν στο κοινό ως "απαλλαγμένη από τη Γουόλ Στριτ ή από κάθε μονοπωλιακό συμφέρον" - κάτι πολύ μακριά από το να είναι η αλήθεια. Παρουσιαζόμενο από τον ΄Ολντριτς Μπιλ (Αldrich Bill), το σχέδιο για την Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα αρχικά απορρίφθηκε από το Κογκρέσο. Όταν έγινε αντιληπτό ότι οι Ρεπουμπλικανοί συνδέονταν στενά με τα τραπεζικά συμφέροντα στην αντίληψη του λαού, αποφασίστηκε αυτή η σύλληψη να παρουσιαστεί από τους Δημοκρατικούς, όπως και έγινε, και κατέληξε στο Νόμο περί Ομοσπονδιακού Αποθεματικού του 1913. Μιλώντας για τις ενέργειες της Στρογγυλής Τραπέζης και των τραπεζικών χορηγών της στη δημιουργία του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού, ο Δρ. Κουιλεϊ έγραψε: «Οι δυνάμεις του οικονομικού καπιταλισμού είχαν έναν μακροπρόθεσμο στόχο, τίποτα λιγότερο από το να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα οικονομικού ελέγχου σε ιδιωτικά χέρια, ικανό να κυριαρχεί σε κάθε πολιτικό σύστημα κάθε χώρας και στην παγκόσμια οικονομία, ολοκληρωτικά. Αυτό το σύστημα θα ελεγχόταν με φεουδαλιστικό τρόπο από τις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες που Θα ενεργούσαν με κοινές συμφωνίες, μέσω μυστικών συμφωνιών που θα λάμβαναν χώρα σε συχνές ιδιωτικές συναντήσεις και Συνέδρια. Το αποκορύφωμα του συστήματος θα ήταν η Τράπεζα Διεθνών Διευθετήσεων (Bank οί International lements) στη Βασιλεία της Ελβετίας, μία ιδιωτική τράπεζα που θα κατεχόταν και θα ελέγχονταν από τις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες που ήταν και οι ίδιες ιδιωτικοί συνεταιρισμοί. Κάθε κεντρική τράπεζα όφειλε να κυριαρχεί στην κυβέρνησή της μέσω της ικανότητάς της να ελέγχει τα δάνεια του Θησαυροφυλακίου, να χειρίζεται τις διεθνείς ανταλλαγές, να επηρεάζει το επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα και να επηρεάζει τους συνεργαζόμενους πολιτικούς με επακόλουθα οικονομικά ανταλλάγματα στον κόσμο των επιχειρήσεων ».
Η ομάδα του Ρόουντς και οι υποστηρικτές της ήταν τα κλειδιά για την προμήθεια οικονομικής ενίσχυσης της ρωσικής επανάστασης στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στις αρχές του 1907, 20 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν στους Τρότσκι και Λένιν, με επιπρόσθετα μεγάλα (αλλά αδήλωτα) ποσά που έρευσαν από τους τραπεζίτες στους κομμουνιστές τα αμέσως επόμενα χρόνια. Το 1918, μία ομάδα από 15 διεθνείς χρηματοδότες ταξίδεψε μυστικά στην Πετρούπολη κάτω από την κάλυψη μιας αποστολής του Ερυθρού Σταυρού. Αντιπρόσωποι του Παν-Ρωσικού Συνεδρίου εξαγοράστηκαν στον "σκοπό" για ένα εκατομμύριο δολάρια για να υποστηρίξουν τον μασόνο Κερένσκι, με επιπρόσθετη οικονομική αμοιβή για την προσωρινή κυβέρνηση και τους διαδόχους της, τους Μπολσεβίκους. Συνήθως υποθέτουμε ότι τα συμφέροντα καπιταλιστών και κομμουνιστών είναι διαμετρικά αντίθετα στους στόχους τους, αλλά με τα χρόνια η Στρογγυλή Τράπεζα, οι Ρότσιλντς και τα αδέρφια τους ( οι μασόνοι) ήταν ευτυχείς με το να παίζουν κρίκετ με κομμουνιστές κάθε είδους και σε ευρεία εναλλαγή τοποθεσιών από την Κίνα του Μάο έως την Κούβα του Κάστρο, καταφέρνοντάς το με πακτωλό εκατομμυρίων δολαρίων και βάζοντας τα συμφέροντα της Δύσης –Ανατολής να συγκρούονται μεταξύ τους. Δεν υποστηρίζω μια ανοικτή καταδίκη της κομμουνιστικής φιλοσοφίας, αλλά θέλω να δείξω την παράδοξη αντίθεση διεθνών υπερκαπιταλιστών να υποστηρίζουν ένα σύστημα που απεικονίζεται ως ο θανάσιμος εχθρός τους.
Ο καθηγητής Στιούαρτ Κρέϊν περιγράφει τον μηχανισμό που χρησιμοποιήθηκε από τους Ρότσιλντ κατά την διάρκεια του 19ου αι. « Εάν κοιτάξετε πίσω σε κάθε πόλεμο στην Ευρώπη θα δείτε ότι όλοι τελείωσαν με την εγκαθίδρυση μιας νέας ισορροπίας δυνάμεων. Με κάθε ανασχηματισμό υπήρχε ισορροπία δυνάμεων σε ένα νέο γκρούπ γύρω από τον οίκο των Ρότσιλντ στην Αγγλία, την Γαλλία ή την Αυστρία. Ομαδοποιούσαν έθνη, έτσι ώστε εαν ένας βασιλιάς ξέφευγε από την γραμμή, ένας πόλεμος θα ξεσπούσε και ο πόλεμος θα κερδιζόταν από το πού θα πήγαιναν οι χρηματοδοτήσεις. Ερευνώντας τα χρέη των εμπολέμων αποδεικνύεται ποιός επρόκειτο να τιμωρηθεί». Το 1925 η Στρογγυλή Τράπεζα είχε εξαπλώσει την οργάνωσή της μέσω τριών κύριων ομάδων σε 20 χώρες. Η επιρροή αυτής της ομάδας και των συμμάχων της είχε αν μη τι άλλο, αυξηθεί με τα χρόνια και κάθε αμερικανός πρόεδρος από την εποχή του μασόνου και συγγενή του Ρότσιλντ, Φραγκλίνου Ρούζβελτ, έλαβε το μεγαλύτερο μέρος του υπουργικού συμβουλίου του από τα στελέχη του «απυρόβλητου» αμερικανικού ΣΕΣ. Η τωρινή σύνθεση του ΣΕΣ, που έχει περισσότερα από 2600 μέλη ( με τους μεγαλύτερους διεθνείς συμμάχους), περιλαμβάνει αντιπροσώπους -κλειδιά, από όλα σχεδόν τα κυριότερα ιδρύματα, συνεταιρισμούς, οικονομικούς οργανισμούς , συνεργασίες επικοινωνιών και «αποθήκες σκέψης» ( think tanks) των ΗΠΑ. Σε κάθε δεδομένη στιγμή περίπου τα μισά του ΣΕΣ υπηρετούν ή έχουν υπηρετήσει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Και οι γνωστοί στα ΜΜΕ υποψήφιοι για την κούρσα των προεδρικών εκλογών του 1992, συνδεόντουσαν με το ΣΕΣ, ενώ και ο κυριότερος μη καθιερωμένος υποψήφιος όπως ο Μπό Γκρίτζ, έδωσε το χέρι στον δημοσιογράφο Τζέϊ Κάτζ όταν του έκανε ένα μασονικό νόημα σε ένα συνέδριο σαρβαϊβαλιστών.
Το αστέρι του Άλεν Ντάλες ανέτειλε όταν το 1920 διορίστηκε Α’ Γραμματέας της Πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο. Την ίδια περίοδο ο Τζόν Φόστερ Ντάλες αντιπροσώπευε τους διεθνείς τραπεζίτες στην Γερμανία μέσω της τραπέζης της Αγγλίας και της Τζ. Π. Μόργκαν. Αυτή ήταν μια περίοδος έντονης παρασκηνιακής δράσης από τις μυστικές υπηρεσίες των Βρετανών και των Αμερικανών στην προώθηση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού ο οποίος ήταν η προμετωπίδα της μυστικής ομάδας της Εταιρείας της Θούλης στο προσκήνιο στην Γερμανία. Η Θούλη και η συνδεδεμένη Κοινωνία των Βρίλ ήταν αδερφικά συνδεδεμένες με τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες και ( τυχαία;) βασισμένη, τουλάχιστον εν μέρει, στα κείμενα του μασόνου Έντουαρντ Μπόλγουερ Λίτον συγγραφέα του Βρίλ: Η ισχύς της επερχόμενης φυλής. “ Vril: The power of the Coming Race” ο ίδιος άνδρας του οποίου η φιλοσοφία πυροδότησε τον Τζόν Ράσκιν και μέσω αυτού τον Σέσιλ Ρόουντς . Στις 20 Μαρτίου 1922 ο τραπεζίτης Γιάλμαρ Σάχτ ( αργότερα οικονομικός διαχειριστής του Γ’ Ράϊχ ως υπουργός Οικονομικών και του οποίου ο πατέρας υπήρξε συν-διευθυντής του γερμανικού κλάδου της «Αμερόληπτης» Ασφαλιστικής Εταιρίας ιδιοκτησίας Τζ. Π. Μόργκαν, ένας συν-ΑΔΕΛΦΟΣ του Ρότσιλντ) , έστειλε τον φίλο του Τζόν Φόστερ Ντάλες με μια πρόταση για την Γερμανία, να δεχθεί ένα δάνειο 5 δισεκατομμυρίων μάρκων για να αποδοθεί στην Κεντρική Ράϊχσμπανκ και από εκεί στις νέο-ιδρυόμενες γερμανικές εταιρείες με τον καθορισμένο στόχο να κάνουν τις γερμανικές επανορθώσεις, δυνατές. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ο Χίτλερ, παρ’ όλο τον αντισημιτισμό του, ήταν κάπως δημοφιλής στους τραπεζίτες. Είχε υποσχεθεί την αποπληρωμή του γερμανικού πολεμικού χρέους έως το τελευταίο πφένιχ. Επιπροσθέτως για να κανονίσει κεφάλαια για την Γερμανία ο Ντάλες πίστευε, αντίθετα με τις εντολές των Συμμάχων, ότι η χώρα θα έπρεπε να επανεξοπλιστεί και ρύθμισε μυστικές αποστολές πλοίων με πολεμοφόδια μέσω των Ντυπόν, πελατών της νομικής εταιρίας του Σάλιβαν και Κρόμγουελ.

Ο Άρθουρ Μπάλφουρ, με μια δήλωσή του... χάρισε την Παλαιστίνη στους Σιωνιστές Ισραηλίτες
Κατά τα επόμενα χρόνια ο τραπεζίτης Σάχτ επέβλεπε την διαπλοκή των γερμανικών συμφερόντων με τεράστια διεθνή καρτέλ μα πιο διάσημη την συμμαχία της εταιρίας Ι.Τζ. Φάρμπεν χημικά με την στάνταρ Όϊλ του Νιού Τζέρσεϊ των Ροκφέλερς ( σήμερα ΕΧΧΟΝ) ο σχηματισμός της οποίας περιελάμβανε μια δωρεά 30 εκατομμυρίων δολαρίων από τους Ροκφέλερς. Το Υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ ανέφερε αργότερα : «Χωρίς τις τεράστιες δυνατότητες των Φάρμπεν , την εντατική έρευνα και τις ευρείες διεθνείς διασυνδέσεις, η συνέχιση του πολέμου από την Γερμανία θα ήταν αδιανόητη και αδύνατη». Μια εξέταση των πηγών χρηματοδότησης της Φάρμπεν θα ήταν πιο ενδεικτική. Το 1929 η βιομηχανία στην Γερμανία είχε αναπτυχθεί τόσο που βρισκόταν πίσω μόνο από τις ΗΠΑ.Ο Τζών Φάστερ Ντάλες προήχθη σε επικεφαλής της Σάλιβαν και Κρόμγουελ της νόμιμης εταιρίας που αντιπροσώπευε τα Γερμανικά συμφέροντα και κατά την διάρκεια των ετών 1934-1935 τα γράμματά του προς τους Γερμανούς πελάτες έφεραν τον αυθάδικο χαιρετισμό «Χάϊλ Χίτλερ»! Πελάτες της Σάλιβαν και Κρόμγουελ περιελάμβαναν τον Τζ. Φάρμπεν ( ο οποίος διηύθηνε το εργοστάσιο σκλάβων στο Άουσβιτς) τον κυριότερο χρηματοδότη του Χίτλερ, Φρίτς Τάϊσεν ( ο οποίος παρουσίασε τον Άλεν Ντάλες στον Χίτλερ), τον στρατηγό της Γκεστάπο, Κούρτ φον Σρέντερ της Αγγλογερμανικής Σρέντερ Μπάνκ, την Τζένεραλ Μότορς της Γερμανίας και άλλες εταιρίες κρίσιμες στην προσπάθεια της Γερμανίας στον Β’Π.Π. Μετά την ανατολή του Neuordnung ( Νέα Τάξη) ο Ντάλες αντιπροσωπεύοντας τράπεζες και εταιρίες επενδύσεων της συμμαχίας Ρότσιλντ –Στρογγυλής Τραπέζης ταξίδεψε στην Γερμανία για να διαπραγματευτεί περαιτέρω αμερικανικές χρηματοδοτήσεις προς τον Φύρερ. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, η αποτυχημένη δικτατορία του Μουσολίνι έβγαινε από την δύσκολη θέση με δάνεια από την Τζ. Π. Μόργκαν.

Καθώς η νομιμοφροσύνη του μασόνου προέδρου Φ. Ρούσβελτ του απέδιδε πολλά από το ΣΕΣ ( CFR), ο γαμπρός του Κέρτις Ντάλ ανέφερε λακωνικά αυτό που μπορεί να επιβεβαιωθεί από πολλές πηγές : « Επί μακρόν αισθανόμουν ότι ο Ρούσβελτ ανέπτυξε πολλές σκέψεις και ιδέες π[ου ήταν δικές του προς όφελος της χώρας. Αλλά όχι. Οι περισσότερες από τις σκέψεις του, τα πολιτικά του πολεμοφόδια, είχαν προσεκτικά κατασκευαστεί γι’ αυτόν, προκαταβολικά, από την ομάδα του ΣΕΣ (CFR) –Κόσμος του νέου χρήματος. Εξόχως με πολύ γούστο σαν ένα τέλειο τμήμα πυροβολικού, προκάλεσε την έκρηξη αυτών των πυρομαχικών στο μέσον ενός ανυποψίαστου στόχου του αμερικανικού λαού- συνεπώς ξεπλήρωσε και συγκράτησε την διεθνή πολιτική του υποστήριξη. Ενώ ο Ρούσβελτ έκανε εκστρατείες με υποσχέσεις να κρατήσει τις ΗΠΑ μακριά από τον Ευρωπαϊκό πόλεμο πολυάριθμες αποδείξεις που περιλαμβάνουν την μυστική αλληλογραφία με τον μασόνο Ουΐνστον Τσόρτσιλ δείχνουν ότι είχε την πρόθεση να οδηγήσει τις ΗΠΑ στην σύρραξη με καλπασμό-πίσω από ένα γραφείο. Το 83% των αμερικανών ήταν αντίθετοι σε μια αμερικανική επέμβαση αλλά οι τραπεζίτες και ο Ρούζβελτ ήξεραν καλύτερα! Είχαν άλλα σχέδια που περιελάμβαναν δάνεια κατ’ εξαίρεση προς την Μεγάλη Βρετανία την ναυπήγηση 50 αντιτορπιλικών και πολεμοφόδια αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων. Όπως και την εκπαίδευση βρετανών μάχιμων πιλότων στις ΗΠΑ. Όλα τα γερμανικά προξενεία έκλεισαν σε αυτήν την χώρα ενώ τα πλοία των ΗΠΑ βύθιζαν γερμανικά υποβρύχια αν και δεν είχε κηρυχτεί πόλεμος μεταξύ τους.
Ο Τσώρτσιλ ανέφερε μυστικά ότι ο Ρούζβελτ : «είπε πως θα εξαπέλυε πόλεμο αλλά δεν θα τον κήρρυτε και ότι θα γινόταν ολοένα και πιο προκλητικός. Γινόταν το κάθε τι που θα προκαλούσε ένα ατύχημα. Που θα μπορούσε να οδηγήσει τις ΗΠΑ στον πόλεμο». Ο Χένρι Στίμσον μέλος χρηματοδοτήσεων του ΣΕΣ( CFR) υπουργός πολέμου των ΗΠΑ και ηγέτης ενός πανίσχυρου συνασπισμού παρεμβατιστών έκανε την ακόλουθη παρατήρηση στο ημερολόγιό του μετά από συνάντηση με τον Ρούζβελτ: «Αντιμετωπίζουμε το ευαίσθητο ζήτημα μιας διπλωματικής ενέργειας η οποία πρέπει να σιγουρέψει ότι η Ιαπωνία θα κάνει λάθος και θα κάνει αυτή την πρώτη λάθος κίνηση -εμφανή επιλέον». Το σχέδιο μελετών Πολέμου και Ειρήνης του ΣΕΣ(CFR), γρήγορα έδωσε την λύση στα δύσκολα. Στάλθηκε ένα υπόμνημα στον Ρούζβελτ που τον συμβούλευε για βοήθεια προς την Κίνα και για εμπορικό εμπάργκο στην Ιαπωνία, συμβουλή που ο Ρούζβελτ ακολούθησε. Οι ιαπωνικές καταθέσεις στις ΗΠΑ πάγωσαν και η διώρυγα του Παναμά έκλεισε για την γιαπωνέζικη ναυτιλία, στραγγαλίζοντας το γιαπωνέζικο εμπόριο. Το σχέδιο αυτό θα ήταν ένας καθοριστικός παράγων για τους μελλοντικούς στόχους των ΗΠΑ. Στενά συνεργαζόμενο με το υπουργείο Εξωτερικών, το Σχέδιο Μελετών διαιρούσε τον κόσμο σε μπλόκ συντάσσοντας πολύτιμες στατιστικές για την παραγωγή αγαθών και το εμπόριο. Καθορίζοντας ότι η αυτάρκεια της Γερμανίας και της Ευρώπης ήταν υψηλότερη από ότι αυτή του δυτικού ημισφαιρίου, το Σχέδιο Μελετών αποφάσισε ότι η ήττα της Γερμανίας και η αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία ήταν η μόνη λύση. Η Αμερική έπρεπε να εξαπλώσει τους ιμπεριαλιστικούς στόχους δημιουργώντας μια επετακτική παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία και ηγεμινία για τις ΗΠΑ.
Δεν αναφερόταν κατηγορηματικά ποια γκρούπ ή άτομα θα κυβερνούσαν τις ΗΠΑ κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου εξάπλωσης, αν και ο Γουΐλ Ρότζερς δεν ήταν καθόλου σκεπτικός. «Η κύρια απαίτηση των ΗΠΑ από τον κόσμο στον οποίο προτείνει να έχει την αδιαμφησβήτητη κυριαρχία αναφέρει το Σχέδιο Μελετών είναι η γρήγορη εκπλήρωση ενός προγράμματος πλήρους εξοπλισμού». Από αυτό το σημείο η πορεία για τον Β΄Π.Π. και την μεταπολεμική εποχή κυριαρχούμενη από τις ΗΠΑ, είχε χαρτογραφηθεί. Πολλά έχουν γραφθεί τα τελευταία χρόνια σχετικά με την εκ των προτέρων γνώση του Ρούσβελτ για την επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ, που περιελάμβανε τους αμερικανικούς ελιγμούς ενάντια στην Ιαπωνία και έκαναν τα αντίποινα σχεδόν αναπόφευκτα, ενώ πληροφορίες για πιθανή επίθεση έφθαναν στον Ρούσβελτ από οκτώ διαφορετικές πηγές. Ήταν μια μέρα όνειδους, όπως ο Τζόν Τόλαντ ( John Toland) επανέλαβε στο βιβλίο του με τον ίδιο τίτλο (Day of Infamy), και ο Ρούσβελτ είχε προκαλέσει το επιθυμητό ατύχημα. Μετά την επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ, ο Άλεν Ντάλες υπηρέτησε στο επιτελείο του Γραφείου Συντονισμού Πληροφοριών (Office of Coordinator of Information – OCI), προδρόμου του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών( OSS). Ο Τζ. 'Εντγκαρ Χούβερ (J. Edgar Hoover) αντιπαθούσε τους Ντάλες χαρακτηρίζοντάς τους ως διεθνιστές. Ο Χούβερ, ίσως κάτι να ήξερε. Ήταν απλώς "συνήθεις εργασίες" κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για πολλούς από αυτούς τους ίδιους διεθνιστές.

Κατά τη διάρκεια του 1942, η Στάνταρντ 'Οιλ ( Ροκφέλερς)του Νιου Τζέρσεϊ προμήθευε με πετρέλαιο τους Γερμανούς μέσω της ουδέτερης Ελβετίας, ενώ η Τζένεραλ Μότορς εφοδίαζε και τις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της σύρραξης. Το υποκατάστημα της Τσέιζ Μπανκ (Chase) στο Παρίσι διαχειριζόταν εκατομμύρια δολάρια από δουλειές με τους ναζί με την έγκριση του κεντρικού καταστήματος στο Μανχάταν, ενώ ο συνταγματάρχης Σόσθινες Μπεν (Sosthenes Behn), ο επικεφαλής της ΙΤΤ, διαβουλευόταν με τον Χίτλερ για επικοινωνιακά συστήματα και βόμβες-ρομπότ. Τα ρουλεμάν, από τα οποία είχαν μικρές ποσότητες οι Σύμμαχοι, στέλνονταν σε συνδεδεμένες με τους ναζί εταιρίες στη Ν. Αφρική από τον αντιπρόεδρο του Αμερικανικού Γραφείου Πολεμικής Παραγωγής σε συνεργασία με τον εξάδελφο του ναζί Γκέρινγκ, στη Φιλαδέλφεια. Μια αμερικανική συμμαχία με τον Στάλιν προκάλεσε σιωπηλή αποδοχή της σφαγής 6 εκατομμυρίων Ουκρανών κατά το 1932-33, μαζί με την γερμανο-ρωσική εισβολή της Πολωνίας και τη ρωσική εισβολή στις Φινλανδία - Λετονία - Εσθονία και Λιθουανία. «Ένδεκα εκατομμύρια δολάρια σε εκμισθωμένη βοήθεια δόθηκε στην ΕΣΣΔ μαζί με αντίγραφα σχεδίων για ατομικές βόμβες και αποστολές εξευγενισμένου ουρανίου, που προσφέρθηκαν από τον άνθρωπο του ΣΕΣ (CFR), τον Χάρι Χόπκινς (Harry Hopkins)», σύμφωνα με το βιβλίο του G. R. Jordan "Τα ημερολόγια του ταγματάρχη Τζόρνταν". Μετά τον πόλεμο, ο αμερικανικός στρατός συνεργάσθηκε στην Επιχείρηση Κιλχολ 4 (Operation Kellhoul), στέλνοντας 2 εκατομμύρια Ρώσων προσφύγων πίσω στη Ρωσία σε βαγόνια μεταφοράς ζώων, για να αντιμετωπίσουν τα τρομερά αντίποινα του Στάλιν.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είναι η ιστορία θανάτου 35 εκατομμυρίων πατριωτών που κραύγαζαν συνθήματα δουλοπάροικων, ενώ δισεκατομμύρια δολάρια εισέρρευσαν στα πορτοφόλια των διεθνών τραπεζιτών και των λεγεώνων τους, των πολιτικών και των εμπόρων όπλων. Στο τέλος του πολέμου, έτσι λέει η κρατούσα άποψη, ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στο καταφύγιό του. Από μέρους μου, δεν έχω πεισθεί. Πολλοί άλλοι εξέχοντες ναζί δραπέτευσαν για να συνωμοτήσουν κάποια άλλη φορά. Γιατί όχι ο Χίτλερ, που είχε όλες τις πηγές με το Γ΄ Ράϊχ υπό τις διαταγές του. Η διασημότητα του Χίτλερ υποδείκνυε ότι ο Θάνατός του ήταν ψεύτικος όπως και οι Θάνατοι άλλων ναζί στο τέλος του πολέμου - Του Μάρτιν Μπόρμαν Μartin Bormann), έξι φορές για παράδειγμα, αλλά οι μυστηριώδεις περιστάσεις και η έλλειψη αποδείξεων του Θανάτου του βαρύνουν υπέρ της Θεωρίας ότι ο Χίτλερ δραπέτευσε. 

Εορτασμός της νίκης στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας. Πυροτεχνήματα ξεκίνησαν την 9η Μαϊου, 1945.

Ο Γουέιν Χέντερσον (Wayne Ηenderson), σε ένα αδημοσίευτο άρθρο, προσφέρει αναθεωρημένες πληροφορίες σχετικό με το Θάνατο του Χίτλερ: "Τον Φεβρουάριο του 1973, ένας δημοσιογράφος πήρε μια σπάνια συνέντευξη από έναν άνδρα που νομιζόταν επί μακρόν νεκρός. Αν και πιστευόταν γενικά ότι πέθανε προσπαθώντας να δραπετεύσει από το Βερολίνο - λίγα μέτρα μπροστά από τα ρωσικά στρατεύματα που ύστερα κατέλαβαν την πόλη - , ο Μάρτιν Μπόρμαν, στενός φίλος του Χίτλερ, ζούσε σε απομόνωση, άρρωστος, σε μία μονή Ρετεμπντοριστών κοντά στην Τουπίθα, στη Βολιβία. Αυτός, ανάμεσα σε άλλους, ήταν ο δέκτης αυτού του δώρου του "Άγριου Μπιλ" Ντόνοβαν (Donovan) της ΟSS (αργότερα η CIA) και συγκεκριμένων κλικών της ελίτ τον Βατικανού.
Ο Μπόρμαν ήταν από τους λίγους εκλεκτούς παρόντες στο καταφύγιο στις 30 Απριλίου του 1945 - άλλοι παρόντες ήταν ο Οτο Γκούνσχε (Οο Gunsche) υπασπιστής του Χίτλερ, ο Χάηντς Λίνγκε (Heinz Linge), θαλαμηπόλος του Χίτλερ και ο Γιούλιους Σάουμπ (Julius Schaub), ένας έμπιστος φίλος του Φύρερ, που ήταν επιφορτισμένος με την καταστροφή των αρχείων. Συνεχίζει, χωρίς να λέει ότι ο Χίτλερ και η σύζυγός του για 24 ώρες, η Εύα Μπράουν, ήταν επίσης εκεί. Σύμφωνα με την επίσημη ερμηνεία, ο Αδόλφος και η Εύα πέθαναν εκείνη την ημέρα, αν και υπάρχει κάποια διαφωνία εάν αυτό έγινε με πιστόλι ή δηλητήριο. Αυτό που πραγματικά έγινε στις 30 Απριλίου του 1945, όμως, δείχνει να είναι αρκετά διαφορετικό από τη επίσημη ερμηνεία. Ο Χανς Μπάουερ (Hans Bauer), ο άσσος ιπτάμενος πιλότος - ένας από τους μεγαλύτερους αεροπόρους που είδε ο κόσμος μέχρι σήμερα προσγειώθηκε και απογειώθηκε έξω από την Καγκελαρία στη Βιλελμστράσε. Μετέφερε τους εκλεκτούς από το Βερολίνο και θα μπορούσε εύκολα να μετακινήσει τον Χίτλερ και την ακολουθία του κάθε στιγμή, όσο εύκολα είχε πετάξει για να οδηγήσει τα διάφορα πλούτη των ναζί, που του τα είχαν εμπιστευθεί, σε ασφαλείς κρυψώνες. Πράγματι, ο Μπόρμαν και άλλοι είχαν συμβουλεύσει το Χίτλερ να πετάξει για το Μπέρχτεσγκάντεν, όπου τα πιστά στρατεύματα μπορούσαν να τον φρουρήσουν στις κοντινές, αδιαπέραστες Άλπεις. Όμως, μία πτήση - τουλάχιστον από την Καγκελαρία -ήταν αχρείαστη. Όταν οι Σοβιετικοί κατέλαβαν τα ερείπιο του καταφυγίου, βρήκαν... πίσω από τη βιβλιοθήκη στο προσωπικό δωμάτιο του Χίτλερ.. μία λεπτή μετακινούμενη, από μπετόν προσθήκη τοίχου. Πίσω υπήρχε μία τρύπα σε μέγεθος ανθρώπου, που οδηγούσε σε ένα καταφύγιο από μπετόν, υπογείως και 500 μέτρα μακριά. Ένα άλλο τούνελ συνέδεε το καταφύγιο με μία γραμμή τροχιοδρόμου.. Οι ερευνητές βρήκαν ένα απανθρακωμένο σημείωμα με γυναικείο τύπο γραψίματος... που έλεγε στους γονείς της να μην ανησυχήσουν εάν δεν ακούσουν νέα της επί μακρόν. Οι Χίτλερ ίσως δεν θα ήταν ανάγκη να πάρουν ούτε τον τροχιόδρομο, αφού ο Μπάουερ θα μπορούσε εύκολα να τους πάρει με μία ασφαλέστερη πτήση χωρίς πρόβλημα καυσίμων.
Το αναγνωρισμένο σώμα - κατά την επίσημη άποψη - ως αυτό του Χίτλερ, έμοιαζε περισσότερο (λαμβάνοντας υπ' όψιν το γεγονός ότι η οδοντοφυΐα του πτώματος και αυτή που φαίνεται στα οδοντικά αρχεία του Χίτλερ, δεν ταιριάζει) με αυτό του Γιούλιους Σρεκ (Julius Schreck), ενός επί μακρόν φανατικού υποστηρικτή του Φύρερ και προσωπικού οδηγού του. Ο Σρεκ είναι γνωστό ότι έμοιαζε τόσο με τον Χίτλερ, που συχνά ενεργούσε ως ο σωσίας του αφεντικού του, και ο Θάνατος του Σρεκ (σε ένα φτωχά σκηνοθετημένο και χωρίς αποδείξεις αυτοκινητιστικό ατύχημα το 1936), έκανε πιο εύκολο για τον αφοσιωμένο να πάρει τη θέση του αφέντη του ανάμεσα στα αποκαΐδια της Καγκελαρίας. Θα επέτρεπε ο Σρεκ στον εαυτό του πρόθυμα, να γίνει αυτός το πτώμα στο Βερολίνο; Οι φανατικοί και οι ζηλωτές είναι γνωστό ότι έχουν κάνει ακόμα πιο παράξενα πράγματα. Ο συλλογισμός του Χέντερσον ενισχύεται και από μια άλλη δήλωση των Ρώσων τον Σεπτέμβριο του 1945: «Κανένα ίχνος από τα πτώματα του Χίτλερ και της Μπράουν δεν ανακαλύφθηκε..» Είναι επιβεβαιωμένο ότι ο Χίτλερ, μέσω ψευδών καταθέσεων, επιδίωκε να κρύβει τα ίχνη του. Αναντίρρητη απόδειξη, δείχνει ότι ένα μικρό αεροπλάνο άφησε το Τιργκάρντεν την αυγή της 30ής Απριλίου πετώντας προς το Αμβούργο. Τρεις άνδρες και μία γυναίκα είναι γνωστό ότι ήταν μέσα. Επίσης, είναι επιβεβαιωμένο ότι ένα μεγάλο υποβρύχιο άφησε το Αμβούργο πριν την άφιξη των βρετανικών δυνάμεων. Μυστηριώδη πρόσωπα ήταν μέσα σ’ αυτό κι ανάμεσά τους μια γυναίκα.

Ο Χέντερσον περιγράφει τη μοίρα του Ες ..του ανθρώπου που έκανε τα περισσότερα για να δημιουργήσει τις διασυνδέσεις ΗΠΑ - Βατικανού - Ναζί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο: «Εξαφανίστηκε στα φιλόξενα χέρια των μασονικών στοών της Αγγλίας, επί μακρόν φιλο-φασίστες και αχώριστοι με τους Ευρωπαίους αντίστοιχούς τους, τη Θούλη και τους Τεύτονες Ιππότες ανάμεσά τους, τη νύχτα της 10ης Μαΐου του 1941. Ο σωσίας που αργότερα βρέθηκε στη φυλακή του Σπαντάου και πέθανε σιωπηλός το 1987, κορόιδεψε μόνο τους πιο τυχαίους παρατηρητές». Πάλι προς υποστήριξη του συλλογισμού του Χέντερσον, ανακάλυψα ότι ο ψυχίατρος που επιλέχθηκε να εξετάσει τον Ες, ο Δρ. Γιούιν Κάμερον (Ewen Cameron), που σύντομα επρόκειτο να γίνει ο περίφημος ελεγκτής σκέψης (mind control) της CIA, ανέφερε ότι ο Άλεν Ντάλες του εμπιστεύτηκε ότι ο φυλακισμένος στο Σπαντάου δεν ήταν ο αληθινός Ες, αλλά ένας απατεώνας. Ο Ες, έτσι εξήγησε ο Ντάλλες, εκτελέστηκε κατόπιν διαταγών του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Προσπαθώντας για μια θετική αναγνώριση του Ες από ένα τραύμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στο θώρακα, ο Κάμερον εμποδίστηκε από τους φρουρούς να το κάνε
'Έχουν υπάρξει πολλές Θεωρίες σχετικά με την εγκατάσταση βάσης των ναζί στην Ανταρκτική μετά τον πόλεμο, με τον Χίτλερ πιθανώς παρόντα. Ενώ υπήρχαν πολλά υποβρύχια και δραστηριότητα τάνκερς στις παρυφές της Ανταρκτικής αυτήν την περίοδο και μία έρευνα για Γερμανούς που έγινε από τους Αμερικανούς που χρησιμοποίησαν 4.000 άνδρες (υποθέτοντας οι Σύμμαχοι οριστικά πως κάτι συνέβαινε εκεί), δεν απέδωσε τίποτα άλλο εκτός από περιστασιακές ενδείξεις και φήμες ότι μία γερμανική βάση στο Νότιο Πόλο πράγματι υπήρξε. Υπάρχει η πιθανότητα ότι η Ανταρκτική χρησιμοποιήθηκε σαν ένας ενδιάμεσος σταθμός για τους διαφεύγοντες ναζί, αλλά οι ενδείξεις λένε ότι αυτοί που διέφυγαν από τη δίκη της Νυρεμβέργης πιθανόν πήγαν οπουδήποτε αλλού, αν και σίγουρα δεν πήγαν στη Σελήνη ή στον Άρη.

Έγχρωμη φωτογραφία της κατεστραμμένης από βομβαρδισμούς, ιστορικής πόλης της Νυρεμβέργης. Ιούνιος 1945, μετά το τέλος του πολέμου. Οι βομβαρδισμοί των συμμάχων, από το 1943 λεως το 1945, κατέστρεψαν περισσότερο από το 90% του κέντρου της πόλης, και σκότωσαν περισσότερους από 6,000 κατοίκους. Η Νυρεμβέρη θα γινόταν σύντομα διάσημη, για τελευταία φορά, ως οικοδέσποινα των δικών της Νυρεμβέργης. Σειρά στρατιωτικών δικών κατά των επιζώντων αρχηγών της Ναζιστικής Γερμανίας.

ἀναδημοσίευσις ἀπό: περιοδικό NEXUS τεύχος 9 11ος-12ος 2000
http://sxolianews.blogspot.gr/2017/03/20.html

Με όλο και περισσότερα μέλη του Volkssturm (Germany's National Militia) να κατευθύνονται προς το μέτωπο, οι Γερμανικές αρχές αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην κάλυψη των αναγκών σε εφόδια. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεπεράσουν αυτή τη έλλειψη, περιφερόμενες αποθήκες που ονομάζονταν Volksopfer, που σημαίνει "η θυσία του λαού", σάρωναν τη χώρα, συλλέγοντας στολές, μπότες και εξοπλισμό από Γερμανούς πολίτες, όπως βλέπετε εδώ από το Βερολίνο τον Φεβρουάριο του 1945. Το Volksopfer αντηχεί τις λέξεις "Ο Φύρερ περιμένει τη θυσία σας για τον στρατό και την εθνοφυλακή. Έτσι θα είστε περήφανοι που η εθνοφυλακή θα φαίνεται με στολή - αδειάστε τη ντουλάπα σας και φέρτε το περιεχόμενο σε εμάς".

Υψώνωντας τη σημαία πάνω από το Ράιχσταγκ. Η διάσημη φωτογρφία του Yevgeny Khaldei, τραβηγμένη στις 2 Μαϊου, 1945. Η φωτό δείχνει Σοβιετικούς στρατιώτες να υψώνουν τη σημαία της Σοβιετικής ένωσης στην κορυφή του Γερμανικού Ράιχσταγκ μετά τη μάχη του Βερολίνου. Η στιγμή, στην πραγματικότητα, είναι αναπαραγωγή προηγούμενης άρσης σημαίας και η στιγμή έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση όσον αφορά τις ταυτότητες των στρατιωτών, τον φωτογράφο αλλά και κάποια αξιοσημείωτη επεξεργασία της φωτογραφίας.

Reblog http://xangelos.blogspot.com/2011/10/blog-post_2120.html

Greek books

  

  

TOP English Books

• World_Civ_Chapter
• national ww2 museum
• oneworld-publications
• cdrsee.org/pdf
• history.army.mil PDF

Personal Narratives

• The Biography of a Rabbit  by Roy Benson
• Coming of Age: 1939-1946  by John Cox
• Blood Brothers: A Medic's Sketch Book  by Eugene C. Jacobs

Pacific Campaigns and Battles

• Across the Reef: The Marine Assault of Tarawa  by Joseph H. Alexander
• Closing In: Marines in the Seizure of Iwo Jima  by Joseph H. Alexander
• The Final Campaign: Marines in the Victory on Okinawa  by Joseph H. Alexander
• Leyte: The Return to the Philippines  by M. Hamlin Cannon
• Breaching the Marianas: The Battle for Saipan  by John C. Chapin
• Breaking the Outer Ring: Marine Landings in the Marshall Islands  by John C. Chapin
• Top of the Ladder: Marine Operations in the Northern Solomons  by John C. Chapin
• A Magnificent Fight: Marines in the Battle for Wake Island  by Robert Cressman
• Bloody Beaches: The Marines at Peleliu  Gordon D. Gayle
• A Close Encounter: The Marine Landing on Tinian  Richard Harwood
• From Makin to Bougainville: Marine Raiders in the Pacific War  by Jon T. Hoffman
• Up The Slot: Marines in the Central Solomons  Charles D. Melson
• Cape Gloucester: The Green Inferno  by Bernard C. Nalty
• Liberation: Marines in the Recapture of Guam  Cyril J. O'Brien
• First Offensive: The Marine Campaign for Guadalcanal  by Henry I. Shaw

Europe

Nuremberg Trials

• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 1 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 2 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 3 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 4 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 5 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 6 
• Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremburg, 14 November 1945-1 October 1946, Volume 7 
• Trials of War Criminals before the Nuernberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10, Volume I 
• Trials of War Criminals before the Nuernberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10, Volume II 

United States

• The Story of the Airship (Non-rigid): A Study of One of America's Lesser Known Defense Weapons  by Hugh Allen
• Integration of the Armed Forces, 1940-1965  by Morris J. MacGregor
• Day of Infamy Speech: Given before the US Congress December 8 1941  by Franklin D. Roosevelt
• The Fireside Chats of Franklin Delano Roosevelt: Radio Addresses to the American People Broadcast Between 1933 and 1944  by Franklin D. Roosevelt
• State of the Union Addresses  by Franklin D. Roosevelt
• State of the Union Addresses  by Harry S. Truman

Manhattan Project

• Project Trinity, 1945-1946  by Carl R. Maag and Steve Rohrer
• Trinity Site  by National Atomic Museum (U.S.)
• Photos and Maps of Trinity (Atomic Test) Site  by White Sands Missile Range (N.M.). Public Affairs Office
• Trinity Site: 1945-1995. A National Historic Landmark, White Sands Missile Range, New Mexico  by White Sands Missile Range (N.M.). Public Affairs Office
• Film: Trinity Shot (first US Atomic Test) 

War Department Technical Manuals

• Engineer Port Repair Ship 
• The Homing Pigeon 
• Motorcycle, Solo (Harley-Davidson Model WLA) 
• Portable Flame Thrower M2-2 

The Home Front

• If Your Baby Must Travel in Wartime  by United States Children's Bureau

Fiction: General

• Forward, Children!  by Paul Alexander Bartlett
• Blesky nad Beskydami  by František Omelka

Fiction: Youth

• Dave Dawson at Casablanca  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson at Dunkirk  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson at Singapore  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson at Truk  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson, Flight Lieutenant  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson in Libya  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson on Convoy Patrol  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson on Guadalcanal  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson on the Russian Front  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the Air Corps  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the Commandos  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the Eighth Air Force  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the Flying Tigers  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the Pacific Fleet  by Robert Sidney Bowen
• Dave Dawson with the R.A.F.  by Robert Sidney Bowen
• Barry Blake of the Flying Fortress  by Gaylord Du Bois
• Dick Donnelly of the Paratroops  by Marshall McClintock
• March Anson and Scoot Bailey of the U.S. Navy  by Marshall McClintock
• A Yankee Flier in Italy  by Rutherford George Montgomery
• A Yankee Flier Over Berlin  by Rutherford George Montgomery
• A Yankee Flier with the R.A.F.  by Rutherford George Montgomery
• Kitty Carter, Canteen Girl  by Ruby Lorraine Radford
• Nancy Dale, Army Nurse  by Ruby Lorraine Radford
• Norma Kent of the WACS  by Roy J. Snell
• Sally Scott of the WAVES  by Roy J. Snell
• Sparky Ames of the Ferry Command  by Roy J. Snell
• Wings over England  by Roy J. Snell

Fiction: Science Fiction and Fantasy

• The Rat Race  by Jay Franklin
• Direct Wire  by Clee Garson
• The Chameleon Man  by William P. McGivern
• Death Makes a Mistake  by William P. McGivern
• Rats in the Belfry  by David Wright O'Brien
• Henry Horn's X-Ray Eye Glasses  by Dwight V. Swain

Χορηγός: mixanikos365 διακριτικά στο τέλος του άρθρου χωρίς συνεχείς διαφημήσεις και αναδυόμενα παράθυρα